Insomnia ~LawLight~

~Throwback~

Ne güzel bakıyor öyle
...

1 yıl önce ~Yagami Sayu'nun doğum günü~ Tokyo havalimanı

Siyah uzun saçlarını uçaktan iner inmez küçük bir havayla rüzgâra doğru savurmuştu genç kız. Bugün doğum günüydü.

Tüm lise hayatını Amerikada halasının yanında geçirmişti. Ailesini o kadar özlemişti ki artık gözü sadece onları arıyordu.

Bugün 18. Yaş günüydü. Tek isteği abisi ile çocukluğundaki pastaneden yaş pasta alıp yemekti.

Uçaktan bavullarını da aldığı sırada tanıdık özlem dolu bir sesle irkildi Sayu. Bu annesiydi. Nihayet kızını görebilen kadın kucak açmış ona doğru koşuyordu.

Sayu yaşlı annesinin yüzünü görür görmez onu hemen tanıdı ve anne-kız geçen koca bir 4 yılın ardından özlem giderdiler.

Sadece annesiyle kalmamış babası ile de sımsıkı sarılmıştı Sayu. Ama abisini etrafta görememişti.

"Anne abim yok mu?"

"Abin çok yoğun çalışıyor kızım bu yüzden havalimanına gelemedi"

"Öyle mi... Onu çok özlemiştim oysaki"

"Akşam Light evine gelince bol bol konuşursunuz kızım üzülme"

Annesi haklıydı. Light'ın bu yıl doktorlukta ilk senesiydi. Buna karşın daha ilk 6 ayında pek çok hastasını normal hayata kavuşturmuştu. Buda onun ününün bir anda yayılmasına ve popüler olmasına yol açmıştı.

Sayu abisinin haberlerini her zaman elinden geldiğince takip etmeye çalışırdı. Onunla gurur duyuyordu. Ve yoğun çalışmasını da anlayışla karşılıyordu.

Abisinin eşcinsel olduğunu ilk Sayu öğrenmişti. Şuan da onun çok yalnız olduğunu biliyordu. Ayrıca Misa denen takıntılı bir kızla uğraştığını da.

Light gün boyunca hiç gülümsemezdi. Her zaman ciddi bir surat takınır ve etrafındakileri kendinden bu yüz ifadesi yüzünden uzaklaştırırdı. Hayatında birşeylerin eksik olduğunun farkındaydı. Sadece kendine eğlence arıyordu Light.

...

"Bune?"

"Kalem Misa"

"Peki bu?"

"Aptal mısın sen? Kitap olduğunu görmüyor musun!"

"Tanrımm yine sinirciklerin had safhada Lightoş neden hep böylesin?"

"Dışarı çık Misa çalışmam gerekiyor. Ayrıca bugün kardeşim Amerikadan gelicek onu yalnız bırakmak istemiyorum"

...

Nihayet iş çıkışı saati geldiğinde Light hızla arabasına binmişti. Bugün kardeşinin evinde olacağını biliyordu. Ve ayrıca onun doğum günüydü. Çocukluklarındaki pastaneye gidip kardeşi için güzel bir pasta seçecekti.

Pastaneye giriş yapıp güzel bir yaş pasta aldıktan sonra yine aynı hızıyla poşetleri arabanın yan koltuğuna yerleştirmeye başladı.

Yağmur yağıyordu

Poşetlerin hepsini yerleştirdikten sonra yan koltuğun kapısını kapatıp gökyüzüne baktı Light.
Gözlerini bir kaç saniyeliğine kapatıp yüzüne yağmur damlalarının düşmesine izin verip düşüncelere daldı