CHAPTER:42

3K 75 0
                                    

I can barely open my eyes because of the light hitting my eyes.

Nasan bako, bakit ang liwanag? Nasa langit naba ko?

"Cindy?" I heard a woman calling me.

After while, I eventually catch a glimpse of a woman, but she is hazy and I can't make out any details because I'm still having trouble opening my eyes.

"Thank God gising kana! Hon please call the doctor!" the woman said again.

I just felt my tears fall when I could finally recognize the woman in front of me because my vision was getting clearer.

"M-mom" ang tanging nasabi ko, even though it so hard for me to talk since I felt like my throat was incredibly dry.

"Yes baby, We're here na hindi ka nanamin pababayaan ng daddy mo"  Mom said while keep holding her tears

"Ma'am excuse lang po muna, iche- check ko lang po ang pasyente"  The doctor interrupted

"Mrs. Cindy are you okay? Ano pong nararamdaman nyo? May masakit ba sa inyo? Sunod sunod na tanong ng doctor.

"W-water" ang tanging nasagot ko lang

Agad agad namang kumuha si Mom ng tubig at dahan dahan itong pinainom sa akin.

Hanggang ngayon ay diko alam kung totoo ba ang lahat ng to, Dahil akala ko talaga ay ayun na ang katapusan ko.

Madaming sinasabi ang doctor pero kahit isa ay wala akong maintindihan.

"Honey are you okay?" Napalingon ako kay mom na nasa likod pala nito si dad at nakaalis nadin ang doctor.

"I'm alive"  naluluhang sabi ko sa mga magulang ko, lumapit ang mga ito sa akin at yinakap ako.

"I'm so sorry anakdad said habang umiiyak nadin

Akala ko ay hindi kona makikita pang muli yung mga taong mahal ko, pero heto ako ngayon at binigyan pa ulit ng pangalawang pagkakataon.

"Hindi sana nangyari sayo to ngayon kung hindi kanamin binigay sa lola mo" dad said again habang si mom ay hinahagod ang likudan ni dad Dahil sa sobrang iyak.

"D-dad" susubukan ko sanang umupo sa kinahihigaan ko pero biglang may kumirot sa tagiliran ko kaya napadaing ako.

"Shit!" Kinapa ko ito at meron itong bandage.

"Anak wag ka masyado munang malikot at baka bumuka yang tahi mo"  Mom said.

Biglang nag flashback sa utak ko ang lahat ng nangyari sa akin, halo halong emosyon ang nararamdaman ko ngayon natatakot ako na may halong galit.

Pano kung balikan ako ni Liam? Pano kung hindi pa sya nakuntento sa mga pinag gagagawa nya sakin? At galit na galit ako sakanya dahil parang nasa impyerno ang buhay ko simula ng makasama ko sya.

"Anak" tawag sakin ni mom sabay hawak sa kamay ko na nanginginig na pala at yung mga luhang nagbabadya ng pumatak.

Nakikita ko sa muka ni mom ang pag aalala

"Don't worry anak nakakulong na si Liam at sisiguraduhin naming mabubulok sya sa kulungan!" May bahid ng galit na sambit ni dad.

"Buti nalang anak at dumating si chen" Parang gumaan bigla ang pakiramdam ko ng madinig ang pangalan ni chen.

"Mom nasan napo si chen? Binantayan nya po ba ko? Bakit wala sya ngayon?" Sunod sunod na tanong ko kay mom.

My Teacher is My BodyguardTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon