მეორე დღეს როდესაც ჯინმა გაიღვᲘძა დემონი მის გვერდით აღარ იწვა.
როდესაც წუხანდელი ღამე გაახსენდა ანგელოზს გაეღიმა.თითქოსდა ბედნიერი იყო,დემონს მისთვის საერთოდ არ უტკენია,ეს კი პირველად მოხდა.
ჯინი საწოლიდან ადგა და ტანსაცმლის ჩაცმა დაიწყო.
მთელი დღე ჯინმა სასახლეში სიარულში გაატარა,თან განუწყვეტლივ ჯუნზე ფიქრობდა,მის ტუჩებზე,მის არაჩვეულებრივ დაკუᲜთულ სხეულზე,იმაზეც რომ დემონი არ უნდა მოსწონდეს და მის მოკვლაზე,ან კი გაქცევაზე უნდა ფიქრობდებს.მაგრამ თავს ვერაფერს უხერხებს,თვითონაც არ იცის როგორ ან რანაირად გაუჩნდა მის მიმართ გრძნობები,უბრალოდ ასე მოხდა და ასევე კიდევ იყო რაღაც.იცოდა რომ დემონი მის გრძნობებს არასდროს უპასუხებდა.
ბოლოს ან მოკლავდა ან კიდე როგორც შეპირდა სახლში წასვლაში დაეხმარებოდა.
რამდენიმე საათის ბოდიალის შემდეგ ანგელოზი ოთახში დაბრუნდა,ჯოჯოხეთში ყველაზე ცუდი ის იყო რომ მუდამ ბნელოდა და დროსაც ვერასდროს გაიგებდი.
ფანჯარასთან იდგა და გარეთ იყურებოდა როდესაც უეცრად კარები გაიღო და ჯუნი შემოვიდა,გაბრაზებული ჩანდა,მაიკაზე სისხლი ქონდა მიმხმარი,კარები დემონმა უხეშად დახურა და სააბაზანოში შევიდა,ჯინიც მას შეყვა.
"რა მოგივიდა?"კითხა ჯინმა დარდიანი და ჩუმი ხმით.
ჯუნმა მაიკა გაიხადა,მუცელში დანა ქონდა ჩარჭმული.
ჯინს ამის დანახვაზე მაშინვე გული აუჩქარდა,ანერვიულდა.
"ჯუნ დაგეხმარები"უთხრა ჯინმა,მაგრამ პასუხი ამჯერადაც არ მიიღო,დემონი არც კი უყურებდა"ჯუნ"ისევ დაუძახა რაზეც დემონმა ბოლოს და ბოლოს შეხედა.
"ღმერთო ჩემო არ შეგიძლია ორი წამით თავი დამანებო,ან საერთოდ რატომ გადარდებს,ანგელოზი ხარ ანგელოზი,შენ კი უბრალოდ ნებას მაძლევ შეგეხო,რაც მომესურვება გაგიკეთო,ეს თქვენთან ცოდვა არ არის,როგორც ვიცი ანგელოზის უმანკოება ყველაზე მნიშვნელოვანი რამეა რომ აღარეფერი ვთქვათ იმაზე რომ ჩემს მიმართ გრძნობები გაქვს"
ჯინი მასთან ახლოს მივიდა,სახეში არ უყურებდა,ხელები დანის თავს ფრთხილად მოკიდა და დემონის მუცლიდან ძალიან Ფრთხილად ამოუღო მართალია შეიძლება დემონს ტკივილი საერთოდ ვერ ეგრძნო მაგრამ მაინც.
"უბრალოდ დახმარება მინდოდა"თქვა თან ლოყაზე ცრემლი ჩამოუვარდა.დანა რაკოვინის მაგიდაზე დადო და აბაზანიდან გავიდა.
ჯუნი ხელებს ერთმანეთზე აჭერდა რომ არ გასულიყო,ჩახუტებოდა და მოჰფერებოდა,თავი ვერ შეიკავა ძალიან გაბრაზებული იყო,ერთ-ერთმა დემონმა დაჭრა ერთი კი ჯოჯოხეთიდან გაექცათ,ბოლოს კი მთელი ბრაზი ჯინზე ამოანთხია.
გულის სიღრმეში კი დემონი იმის გამო იყო გაბრაზებული რომ ჯინი ადარდებდა,მის მიმართ ვერ გაიგო რას გრძნობდა,რატო არ აპირებდა მის მოკვლას,მასზე რატომ ფიქრობდა.......
აბაზანიდან გავიდა,ანგელოზი საწოლზე იჯდა და უბრალოდ იყურებოდა,ლოყებზე ცრემლები ქონდა შეშრობილი.
"ცოტა ხნით უნდა წავიდე"უთხრა ჯინს,ანგელოზს არაფერი უპასუხია უბრალოდ თავი დაუქნია,როდესაც დემონი კარებთან მივიდა ღრმად ჩაისუნთქა,სახელურს ხელი გაუშვა და ანგელოზთან მივიდა.
მისი ენა თავის ტყჩებს შორის მოიქცია და წოვა დაიწყო თან თავისი ხელებით ჯინის სხეულის ყველა ნაწილს სინჯავდა და შეიგრძნობდა.
შარვალი და საცვალი გახადა,ხელში აიყვანა,ფეხები თავის წელზე შემოახვევინა და კედელზე ააკრა.
Ოთახში მხოლოდ მათი ერთმანეთში არეული კვნესა ისმოდა.
ჯუნი თავის პირს ანგელოზის ტკბილ და გემრიელ ტუჩებს ვერ აშორებდა,თავის სხეულთან ძალიან ყავდა აკრობილი,ისე რომ მათი სხეულის ყველა ნაწილი ერთმანეთს ეხებოდა რაც დემონს უფრო და უფრო აღაღრგზნებდა,მან ჯინის შიგნით,ღრმად გაათავა რამდენიმე წამის შემდეგ მასში შესვლა ისევ დაიწყო როცა მეორედ გაათავა კი ანგელოზი საწოლზე ნაზად დააწვინა,სახეზე ხელი გადაუსვა.
თავი მოიწესრიგა და წავიდა.
როგორც იქნა დავწერე კიდევ ერთი ნაგავიიი თავი გილოცავთ.
და დაავოუთეთ.
YOU ARE READING
And I cry,you and I✔
Fanfikceჯოჯოხეთში დაცემა ძალიან მტკინვეულია,როცა დემონები გიპყრობენ კი უფრო უარესი,მაგრამ იმაზე უარესი არაა როდესაც თავისუფლებას გართმევს არსება რომლისაც ყველას ეშინია,სატანა ყველაზე ძლიერი დემონი. ჯინს მხოლოდ თავის სახᲚში,სამოთხეში უნდოდა დაბრუნება...... მ...
