white rose , chaelisa

Sarılma.

Kantinde sıra beklerken kafamı çevirdiğimde Lisa'yı gördüm. Peteğin oraya doğru yaslanmış kitap okuyordu. Ona baktığım sırada yanımdan geçen çocuğu görmedim ve arkamı döneceğim sırada çarpıştık.

Elinde olan kahve hem onun hemde benim üzerime dökülmüştü. Biraz sıcak olduğu için canım yanmıştı. Lisa ise ordan sadece bakmakla yetiniyordu.

Karşımda olan çocuğa defalarca özür dilememe rağmen bana ağır hakaretlerde bulunmaya devam ediyordu. Gözlerinden alevler çıkıyordu fakat umrumda değil. Kendini üstün sanan bu ezikten korkacak kadar aptal bir kız değilim.

Üstüme geldikçe bende üzerine doğru ilerledim. Tam bana vuracağı sırada elini sıkıca tutup yana çevirdim acıyla hafiften bağırıp yüzüme doğru baktı.

Kulağına doğru eğilip "Eğer bir daha bana el kaldırmaya yeltenirsen, şuan tuttuğum bu iğrenç elini kaybedersin".

Hızla kolunu bırakıp kantin sırasına doğru yöneldim. Tabi herkes beni güçsüz bir kız sanıp ezikliyordu, şimdi ise aralarında bana bakarak konuşuyorlardı.

Kahvenin sıcaklığını unutup Lisa'ya doğru baktım. Bana şaşkın gözlerle bakıyordu. Kitabı peteğin üzerine koyup yanıma doğru gelmeye başladı.

-Hey az önceki halinde neydi öyle?

Gözlerimi kaçırarak konuşmaya başladım.

Sende mi beni diğerleri gibi ezik bir kız olarak gördün.

-Hayır hayır sadece şaşırdım biraz,iyi misin?

Aman tanrım şimdi neden gözlerim doldu ki,evet o bana iyi misin diye sordu,iyi değildim fakat neden gözlerim doldu ki bir anda... Kendime engel olamayıp göz yaşlarımın akmasına izin verdim...

-Bir derdin varsa dinlerim.

Gerek yok Lisa,ben iyiyim.

-Gözlerin Rosé, öyle demiyor...

Elleriyle omzumu ovup, diğer eliyle kafamdan tutarak göğsüne yasladı. Kokulara karşı zaafım var ve Lisa'nın kokusu... Tanımlanamayacak kadar hoş.

Sarılmasına karşılık verip kollarımı beline doladım. Evet ilkti ve belkide son.