Όπως ήδη ξέρουμε, τα Χριστούγεννα στην Ιαπωνία δεν γιορτάζονται με κάποιον θρησκευτικό χαρακτήρα και είναι απλή εμπορική γιορτή, όπως γιορτάζεται στην Αμερική και σε πολλές χώρες του κόσμου. Άγιος Βασίλης, δώρα, φωτάκια παντού, διάφορα μπιχλιμπίδια... Τα γνωρίζετε ήδη.
Αντίθετα, η Πρωτοχρονιά είναι η πιο σημαντική γιορτή για τους φίλους μας τους Ιάπωνες. Ο εορτασμός κρατάει τρεις ημέρες, κατά την διάρκεια των οποίων όλες οι υπηρεσίες και οι εταιρίες παραμένουν κλειστές.
Τα σπίτια καθαρίζονται και στολίζονται για να καλωσορίσουν τον Τοσιγκάμι (θεός του Νέου Έτους). Στην μπροστινή πόρτα του σπιτιού κρεμιέται ένα αχυρένιο σκοινί με αιωρούμενες λωρίδες χαρτιού το οποίο οριοθετεί την προσωρινή διαμονή του Τοσιγκάμι και εμποδίζει την είσοδο σε κακά πνεύματα. Επίσης είναι έθιμο να τοποθετούνται Καντομάτσου (συνθέσεις με μικρά κλαδιά πεύκου) κοντά στην εξωτερική είσοδο του σπιτιού.
Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, οι καμπάνες των Βουδιστικών ναών χτυπούν 108 φορές για να διώξουν τα κακά πνεύματα του περασμένου χρόνου, δηλαδή τα Τζογιόνα νο κάνε.
Την αυγή της νέας χρονιάς, ο κόσμος πλημμυρίζει τους ναούς και τους θρησκευτικούς τόπους για να προσευχηθεί για υγεία και ευημερία. Τα παιδιά περιμένουν ανυπόμονα το πρωί της Πρωτοχρονιάς για να διαβάσουν τις ευχετήριες κάρτες από φίλους και γνωστούς, αλλά περισσότερο, για να πάρουν το Οτοσιντάμα, δηλαδή τα χρήματα που δίνονται σαν δώρο για την αρχή του έτους από τους γονείς, τους συγγενείς και άλλους ενήλικες που συναντούν αυτές τις ημέρες.
Κάθε χρόνο στις αρχές του Γενάρη, η Πυροσβεστική Υπηρεσία του Τόκιο οργανώνει την θεαματική Πρωτοχρονιάτικη Παρέλαση των Πυροσβεστών, την Ντοζόμε Σίκι στην οποία συμμετέχουν πάνω από 100 πυροσβεστικά οχήματα και ελικόπτερα. Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλούν τα ακροβατικά που εκτελούνται από άντρες ντυμένους σαν πυροσβέστες της εποχής Έντο (17ος -19ος αιώνας), πάνω σε σκάλες από μπαμπού. Επιπλέον, γίνονται και επιδείξεις των τελευταίων τεχνικών κατάσβεσης πυρκαγιών και διάσωσης.
Σύμφωνα με την παράδοση, μεγάλα στρογγυλά κέικ ρυζιού τα Καγκάμι Μότσι προσφέρονται στους θεούς κατά την διάρκεια των εορτασμών για τη νέα χρονιά. Στις 11 Ιανουαρίου τα Μότσι κόβονται σε μικρά κομμάτια για να προστεθούν μέσα σε χορτόσουπα ή σε σούπα από φασόλια. Η κοπή των Μότσι σημαίνει και την λήξη των εορτασμών του νέου έτους. Κάτι σαν την δική μας βασιλόπιτα φανταστείτε αλλά χωρίς το φλουρί.
Κάθε δεύτερη Δευτέρα του Ιανουαρίου γιορτάζεται η μέρα της ενηλικίωσης, μια εθνική γιορτή αφιερωμένη στους νέους που έχουν τα εικοστά τους γενέθλια μέσα στην χρονιά. Οργανώνονται ειδικές τελετές για τους εικοσάχρονους, καθώς ενήλικος στην Ιαπωνία γίνεται κάποιος στην ηλικία των 20 ετών. Αποκτούν το δικαίωμα της ψήφου και επίσης τους επιτρέπεται να πίνουν και να καπνίζουν. Αλλά μαζί με τα δικαιώματα αυτά, έρχονται και οι υποχρεώσεις κι έτσι η ηλικία των 20 είναι πολύ κρίσιμη για τους Ιάπωνες.
Την ημέρα αυτή τα αγόρια φορούν κοστούμια για την τελετή ενηλικίωσης, ενώ πολλά κορίτσια προτιμούν να φορούν τα παραδοσιακά κιμονό Φουροσόντε ένας ειδικός τύπος κιμονό για ανύπαντρες γυναίκες με πολύ μακριά μανίκια και περίτεχνα σχέδια.
Για τις ελεύθερες κοπέλες, τα κιμονό αυτά είναι τα πιο επίσημα που μπορούν να φορέσουν γι'αυτό και οι περισσότερες τα φορούν την ξεχωριστή αυτή ημέρα που χαρακτηρίζει την αρχή της ενήλικης ζωής τους.
Σύμφωνα με την ιαπωνική παράδοση, όλα τα στολίδια της Πρωτοχρονιάς (όπως διακοσμητικές συνθέσεις φυτών ή στολίδια φτιαγμένα από άχυρο) μεταφέρονται σε συνοικιακούς ναούς ή άλλα μέρη και καίγονται.
Οι Ιάπωνες φροντίζουν να στέκονται κοντά στις φωτιές γιατί όπως πιστεύουν η θερμότητα που αναδύεται τούς φέρνει καλή υγεία και ευτυχία για όλη την καινούργια χρονιά.
Αυτή η τελετή γίνεται σε ολόκληρη την Ιαπωνία. Ιδιαίτερα γνωστή δε, είναι η τελετή στο ναό Τοριγκόε στο Τόκιο.
--------------
--------------Ένα μόνο σχόλιο έχω να κάνω: «ουάου!! Θέλω κι εγώ!»
VOUS LISEZ
Japan lovers from Greece
AléatoireΜπλογκ, βιβλίο ή όπως θέλετε πείτε το για την πολυαγαπημένη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου! Από παλιούς μύθους μέχρι παραδώσεις, κι από γλώσσα μέχρι σύγχρονη κουλτούρα. Όλα αυτά αφιερωμένα στην Ιαπωνία! Φυσικά δεν το κάνω σε στιλ διαφήμισης ότι «δες πο...