Kadın olmak!

238 22 14
                                    

Özgecan'ımız İçin. Tüm kadınlarımız için! 

Ve bu ülkede böyle canice olaylardan bile pirim yapmak derdinde olan insanları gerçekten kınıyorumbenim gözümde Özgecan'a o acımasızlığı yapanlardan hiç bir farkları. Tecavüzün cezası idam olsun diye illa bir Kadın ın canice ölmesine hiç gerek yoktu zaten ağır bir cezası olmadığı için ülkemizdeki erkeklerin çoğu bu kadar cesaret ediyor. Özgecan ilk değildi ülkemizde sayamayacağımız kadar kadın acımasızca işkence ediliyor erkek hata insan demeye utandığım varlıklar tarafından, buna rağmen hiç bir şekilde ağır bir ceza yoktu ülkemizde.

Aslında bu bölümün başlarını yani taşınma nolayını 1-2 hafta önce yazmıştım fakat devamını başka şekilde getirmiştim. Ama sonra yazmayı bıraktım. Özgecan ın başına gelenleri duyduğumda ise gerçekten hayvan olmayı dillerdim nasıl insanlarla aynı havayı soluyoruz diye düşündüm. Bu sabahta Özgecan ın babasının röportajını gördüğümde gerçekten duygulandım ve eğer benim çocuğumun başına böyle bir olay gelseydi hiç bir şekilde o canavarların babasına annesine sabır dilemezdim yada canavarlara karşı o kadar sakin yorumlarda yapmazdım kimse yapmazdı dürüst olmak gerekirse, herkes kendi babasının annesinin temsilidir nasıl bu canavarların canavarlaşmalarının sebebi ailelerinden gördüğü şiddet ise  Özgecan ında babası gibi masum iyi kalpli bir insan olduğuna adım gibi eminim.

‘’Senin bu saate burada ne işin var ya ?’’

‘’Birkaç iş yetiştirmem gerekiyordu onları hazırlıyordum sen niye bu saate kadar burada kaldın Rüya?’’

‘’Benimde birkaç işim vardı Alp onlarla uğraştım zamanın geçtiğini anlamamışım .’’

Alp ödümü kopartmayı kesinlikle başarmıştı  birkaç iş yetiştirmem gerekiyordu demişti fakat bu bana nedense inandırıcı gelmemişti normalde insanların hareketlerini pek inceleyen yada söyledikleri yalanları kafama takan bir insan değildim ama Alp’in endişeli halleri beni düşündürmeden edememişti açıkçası sonuçta evde de yetiştirebilirdi hangi yüzyılda yaşıyoruz bilgisayarını yanına alabilirdi. Niye bu kadar kafama taktım ki beklide dışarı çıkacaktı sana ne Rüya. Asansör otoparkın katında durmuştu ikimizde arabalarımıza doğru ilerledik ama hala Alp’te tuhaf bir şeyler olduğunu hissediyordum açıkçası biraz korkmuştum adımlarımı hızlandırdım elim ayağım birbirine karışmıştı arabanın anahtarını bulmakta zorlandım sonunda bulduğumda arabaya hızla binip kapıyı kapattım.

Ne vardı bu çocukta , kinli bakıyordu tuhaftı yani beni bu kadar düşündürecek ,korkutacak kadar soğuktu. Eve gelmiştim arabadan inip anahtarları kulübeye verip eve koşmaya başladım kapının önüne geldiğimde zile parmağımı basıp çekmeye başladım .

‘’Kızım  zili kıracaksın diye korktum valla ne bu acelen?’’

‘’Hiç üşüdüm biraz.’’

Üstümü değiştirip hemen yemek yemek için aşağı indim babam gelmiş  ve beni yine bekleyememişti salatadan otlanıyordu. Masada ki yerimi alıp yemek yemeye başladım herkesin yemeği bittince de öksürüp boğazımı temizledim evet iğrenç geliyor kulağa biliyorum.

#MANTARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin