#MANTAR

Korkak

Multimedyada sabah işe geç kalırken giydiği kıyafetler var.

Anlamsızca gözlerimin içine bakmaya devam ediyordu. Beni duvarla arasına sıkıştırmıştı ne yani bu kadar kolay mıyım onun için o kadar basit mi görüyordu beni.Gözlerime bakan karanlık gözlerinin hedefi şimdi ise dudaklarımdı.Daha da yaklaşmıştı dudaklarını dudaklarıma sürtüyordu.Ben öpeceğini düşünürken aniden geri çekildi sonra ise gülerek odadan çıktı. Bu neydi şimdi ne yapmaya çalışıyordu.Odadan hemen çıkıp odasına doğru ilerledim kapıyı bile çalmadan içeri girdim kesinlikle beni beklemediği yüz ifadesinden de beli oluyordu.

‘’Bu neydi şimdi? Ne yaptığını sanıyorsun sen öyle istediğin gibi bana yaklaşabileceğini mi sanıyorsun!’’

‘’Evet.’’ Derken yanıma gelmişti masasından kalkıp.

‘’Evet mi Rüzgar senin daha önce hiç mi sevgilin olmadı gerçi bu imkansız bir ihtimal her gün farklı bir kızlasın yani kızlara nasıl davranacağını bilmiyor musun böyle aniden sen ne yaptığını sanıyorsun.’’

‘’Onları sevseydim ancak o zaman sevgilim olurlardı.Hiç birinin adını bile bilmiyorum begüm ve sen hariç tabi .’’

Kan beynime sıçramıştı beni onlarla aynı keseye koyması kalbimi kırmış ve beni gerçekten sinir etmiştim buda sinir hücrelerimi kontrol edemeyip ona tokat atmama sebep olmuştu.Gözlerim dolmuştu adeta taşmak için benimle direniyorlardı.Rüzgar bana baktığı için direnişim fazla sürmemişti.Odadan çıkmak için hızla arkamı döndüm kapıyı açtım fakat bir el kapıyı ileri itmiş ve bana arkamdan sarılmıştı.

‘’Sen beni seviyorsun Rüya Karahanlı.’’

‘’Hayır senden nefret ediyorum Rüzgar Atahanlı.’’

‘’Niye ağlıyorsun o zaman?’’

‘’Beni onlarla bir tutman sadece…’’ devamını getirememiştim susmuştum hala bana sarılmaya devam ederken ona karşı gardımı tamamen indiremezdim gururum izin vermiyordu bunu yapmama.

‘’Sadece ne kalbini mi kırdı, seni sinir mi etti sadece ne Rüya ?’’

‘’Sadece ben sinir etti.’’

‘’Sevmediğin birinin seni nasıl gördüğü neden sinirini bozup ağlamana sebep olsun ki tabi onu sevmediğin sürece.’’

Beni onlarla bir tutuğunu inkar etmiyordu hala benimle oyun oynuyordu.Bu sefer gerçekten kalbim kırılmıştı Rüzgarın arkamda olmasının ve yüzümü görmemesinin verdiği rahatlıkla gözyaşlarımın gitmesine izin veriyordum ama hıçkırığım ağzımdan istemsizce kaçıp gitmişti.

‘’Seni sevmiyorum rüzgar anladın mı beni ,asla sevmeyeceğim!’’