ÇARPINTI

Eksik.

Yeni bir gün daha başlıyordu. Üzerinde tatlı bir yorgunluk vardı, kendisine güzel bir kahvaltı hazırladı ve kursa gitmek için yola koyuldu. Soğuk bir cumartesi sabahıydı ve müzik dinleyerek havanın soğukluğuna aldırış etmeden Dünya ile olan bağlantısını bir kaç dakikalığına da olsa kesmişti.

      Okula vardığında onu karşılayan ilk kişi en yakın arkadaşı olmuştu. Zil çaldığın da beraber sınıfa çıktılar. Dersi dinliyomuş gibi yapıp, hayaller kuruyordu. Aklını bir türlü derse veremiyordu derken tenefüs zili çaldı. Daha bir dakika geçmeden telefonu çaldı, açtı.. Arayan kişi ''Seninki başkasıyla konuşuyormuş, konuşmalar var sana atıcam'' dedi. İlk inanamadı tabi, içini sıkıntı basmıştı ''Nasıl olur ya'' diye söylendi. Sonra telefonu kapattı ve gelen mesaja baktı bir kaç dakika cevap atmadı. Çok tedirgin olmuştu, başka bir mesaj daha geldi. Mesajı açtı ve capsleri okumaya başladı, okudukça öfkelendi. Sevdiği adamın başkasıyla konuşması canını çok yakmıştı. 

- ''Bana bunu neden yaptın? Bir açıklama bekliyorum'' Dedi kadın.

+'' Nedenini sana açıklayamam, o yüzden siktir olup gidiyorum hayatından'' Dedi adam.

İçinden ''Canımdan çok sevdiğim adam, bunu bana nasıl yapabilir'' dedi. 
  Oysa ki ne kadar mutluydu, aklından hiç bir zaman çıkmayan adamın ona yaptığı ihaneti nasıl unutabilirdi ki ? Neyse ki dostları yanındaydı, sakinleştirmeye çalışıyolardı lakin hiç bir şeye yaramıyordu. Söylediği sözler, ilk buluştukları gün ve yaşanılan o güzel anlar gözünün önünden bir film şeridi gibi geçti. Tek suçu güvenmekti, biraz da şıpsevdi olduğundan kapılıp gitmişti bir fırtınaya. Böyle olacağı aklının ucundan bile geçmezdi. Çünkü adam '' Hayatım da sadece sen olucaksın'' Demişti. Yalan dolan sözlermiş meğer, geç farkına varmıştı... 

Daha 3 dersi vardı, onu düşünecek hali kalmamıştı ki çantasını alıp okuldan çıktı.İntikam almak istiyordu ''Bana ne yaşattıysa aynısı ona da yaşatıcam'' kafasındaydı. Mesajlar yağdırıyordu küfür dolu, öfkesinden ne yapacağını şaşırmıştı. Gülme krizine girmişti.

Ağlamak yerine, gülmeyi tercih etmişti...

Hayatının en barbat günüydü. Hayal kırıklığına uğramıştı, hiç bir şey onun yıkılmasına engel olamazdı. Yapısın da yoktu. Çünkü dünyası yenilgi üzerine kurulmamıştı..
  Unutması an meselesiydi, canı ne kadar yansa da unutucaktı..