Chasing dreams

Hoofdstuk 1

"Piep, trrr piep..trrr piep". Klonk er luid door mijn kamer. Ik werd wakker. Meteen ging er vreugde door me heen, want ik besefte me dat de zomervakantie was begonnen. Maar toen mijn wekker maar niet uitging, was mijn vreugde direct weer weg. Ik besefte me dat ik mijn dagelijkse schoolwekker vergeten was uit te zetten. Ik baalde enorm, want ik had gewoon lekker uit kunnen slapen. En om het nog erger te maken: Mijn wekker was niet zo een wekker die je in films ziet. Dat er een vrolijk liedje draait, ik als een schone slaapster wakker word met mijn make-up en haar mooi en dat de dag perfect begint. Nee. Mijn wekker heeft niet eens een radio knop en de audio klinkt niet meer helemaal optimaal, waardoor er trillingen door het irritante gepiep gaan. Na mijn 'mindere' gedachten over mijn wekker, word ik weer vrolijk. Het is een prachtige dag. Ik zet mijn raam open en zie dat de zon al schijnt, vogeltjes fluiten, kinderen uit de buurt zijn met z'n allen buiten aan het spelen en een briesje gaat door mijn ochtendkapsel. Ik probeer zoveel mogelijk te genieten van elk moment, want er zullen niet veel van deze ochtenden meer komen in mijn stad Amsterdam. En al helemaal niet meer in dit huis. Ik trek mijn ochtendjas en sloffen aan en loop naar beneden. Beneden aangekomen zie ik mijn familie buiten al in het zonnetje zitten. Ik trek de koelkast open en haal het pak optimel eruit. Ik schenk me een glas in en maak de buitendeur open. Ik loop richting mijn familie. Ze hebben nog niet door dat ik bij ze aanschuif. Zo druk zijn ze in gesprek. Mijn oma merkt me als eerste op. "Goeiemorgen lieverd! Heb je lekker geslapen? Zal ik je anders een lekker ontbijtje maken? Wij hebben al gegeten, maar ik vind het geen probleem om speciaal voor jou nog iets te maken." Mijn oma is de liefste vrouw in de wereld. Nadat mijn moeder 5 jaar geleden is overleden, probeert mijn oma haar taak over te nemen, maar dat lukt haar niet helemaal, want ze wordt steeds ouder en vergeetachtiger. Voor mij heeft ze nooit veel hoeven te zorgen. Ik ben altijd al zelfstandig geweest, dat heb ik van mn moeder. Zoals zoveel van mn karaktereigenschappen hetzelfde zijn als die van mn moeder. Mijn moeder is omgekomen in een auto-ongeluk, maar wat er precies is gebeurd, weten we nog steeds niet. Dat is na al het politieonderzoek nog steeds onduidelijk gebleven. Dit komt vooral doordat het in Spanje was en mijn moeder alleen was. Er is waarschijnlijk een auto tegen haar auto opgereden, maar die is doorgereden. De auto van mijn moeder was helemaal in de prak gereden. Met mijn moeder erin.. De dokters zeggen dat ze nog even geleefd heeft na het incident, maar omdat er pas na een uur hulp kwam, is ze waarschijnlijk van alle pijn overleden. Mijn vader leeft wel nog. Hij was er ook niet bij toen het gebeurde. Want hij was op zakenreis, wat hij sinds de geboorte van mijn twee jongere zusjes bijna elke maand was. Nu heeft hij zelfs een huis gekocht in New York, omdat hij het 'te druk' heeft. Ik zou hem graag vertrouwen, maar om een of andere reden kan ik dat niet, waarschijnlijk omdat mijn oma hem heel erg wantrouwt en sinds dat hij ons aan ons lot overgelaten heeft, ze ook een hekel aan hem heeft. Ik heb dat niet. Nog niet. Ik heb leuke een leuke jeugd met hem gehad en hij blijft, ondanks alles wat er gebeurd is, toch mijn vader. Wel heeft altijd al stiekem gedaan over zijn reisjes. En nu mijn moeder weg is, zien we hem hooguit 2 keer per jaar. Ik heb de ouderlijke taak op me genomen. Ik zorg voor mn broertjes en zusjes samen met mijn oma. Mijn opa is al heel vroeg gestorven aan een hartaanval, wat niemand had zien aankomen. Hij is 1 uur lang gereanimeerd, maar dat heeft niet mogen baten. Ik was toen 2 jaar, dus daar kan ik me niets meer van herinneren. "Nee, dankjewel oma, maar ik heb niet zo een honger en ik heb om 1 uur al in de stad afgesproken met Jason." Gaf ik als antwoord. Ik drink aan mn glas optimel als ik tevreden rond kijk. Mijn oma is druk bezig met voor iedereen te zorgen. Ze lacht altijd, maar diep van binnen is ze niet altijd vrolijk. Dat merk ik aan haar. Vroeger zag ze er altijd top uit. Chique kleding, mooie make-up, mooie sieraden om, maar nu.. Niks meer. Ze draagt truien die haar fijn zitten, maar tegelijkertijd er heel somber uitzien. Op sommige momenten als ze alleen is, blijft ze voor zich uit staren en zie ik soms tranen in haar ogen. Ook zegt ze vaak hoeveel ik op mn moeder lijk en ook dan wordt ze emotioneel. Maar ik begrijp het goed. Het is niet niks om eerst je man te verliezen, onverwacht. En ongeveer 15 jaar later je dochter, ook onverwachts. Naast haar zit mn oom. Hij is druk aan het bellen. Hij heeft een nieuw eettentje geopend vorige week. Het is een klein, gezellig pandje midden in het werkgebied van Amsterdam. Ze verkopen er broodjes en verschillende andere gezonde lunches. Ook kan je er koffie drinken. De eerste week zat het elke ochtend en middag helemaal vol. Iedereen begon er s'ochtends met een kop koffie en s'middags komen ze een gezond broodje eten. Want iedereen heeft nu wel genoeg van allemaal die vette hap. En daarnaast is het ook allemaal nog super lekker. Zijn vrouw zit er naast, ook druk bezig, maar niet met bellen. Ze is een maand geleden bevallen van hun eerste kindje. Het is een meisje, Soof. Vernoemd naar mijn moeder Sophia. Mijn oom en mijn moeder hadden ook een sterke band met elkaar. Ze zijn geboren in Spanje. En zijn ook half-Spaans, want mijn opa kwam daar vandaan. Mijn oma is hem daar tegengekomen toen ze er op vakantie was. Het was liefde op het eerste gezicht, zoals ze me altijd vertelde. Aan de vakantie kwam een einde. Aan de liefde niet. Mijn opa kwam uit een arm gezin, maar is toen met al het geld dat hij had, naar Nederland gereisd. Hij zocht haar op en ze konden niet meer zonder elkaar. Maar mijn opa had geen verblijfsvergunning en moest dus terug naar Spanje. Mijn oma ging met hem mee en is daar bevallen van mijn oom en een jaar later van mijn moeder. In de omgeving waren niet veel andere kinderen, dus ze waren gedwongen met elkaar op te trekken. Vandaar hun goede band. Soof is een hele knappe, lieve baby. Een lachbaby, inplaats van een huilbaby. Verder zit mijn broertje, Kevin, te voetballen. Hij droomt ervan om profvoetballer te worden. Welke jongen niet zou je zeggen? Daar heb ik wel antwoord op. Mijn ander broertje, Jules. Jules is serieuzer. Hij doet goed zijn best voor school, is minder goed in sporten en houdt al helemaal niet van gamen. Zijn grote hobby is koken, wat hij ook érg goed kan, hij wilt ook graag bij mijn oom gaan werken, om ervaring op te doen. Verder heb ik nog 2 zusjes Rosanna en Leanne. Een eeneiige tweeling. Ze zijn 7 jaar, dus ze hebben mijn moeder nooit echt gekend. Voor hun ben ik de moeder. Ik breng ze elke dag naar school en haal ze zo vaak mogelijk op. Ik ga naar oudergesprekken en regel alles voor ze. Een lekker vol huis zou je zeggen, maar dat valt wel mee. Aangezien we in een redelijk groot huis wonen. Mijn vader heeft een hele goede baan. Vandaar dat hij zo vaak weg is. Ik loop weer naar binnen en ga richting mijn kamer. Ik moet me klaar gaan maken, want ik ga zo lunchen met mn vriend in de stad. Jason en ik zijn al dik 4 jaar bij elkaar. Ik zie hem echt als mijn grote liefde en hij heeft me ook met al mn problemen geholpen. Ik trek mijn ochtendjas en pyjama uit en ga richting de badkamer. Ik doe ook mijn ondergoed uit en ga onder de douche staan. De voel eerst met mn hand of het water al warm genoeg is. Wat niet het geval is. Het is ijskoud en ik krijg over heel mn lichaam kippenvel. Na een tijdje probeer ik het weer. Nog steeds koud. Ik zie de bui al hangen, de douche is kapot. Maar ik móet me douchen, want ik heb gisteravond nog gesport. Dan maar een snelle, koude douche. Ik stap uit de douche en droog me af. Trek een string aan en een strapless bh, zodat ik mijn nieuw jurkje aan kan. Ik doe mijn haar een beetje föhnen, zodat het niet meer zo vochtig is en stop er wat mouse in, zodat mijn krullen stevig blijven zitten. Ik loop mijn kamer weer op. Trek het jurkje aan en doen mijn sandaaltjes eronder. Klaar om te gaan. Ik loop de trap af en roep met mn hoofd door de buitendeur nog gedag tegen iedereen. Ik haal mn fiets uit de garage. Stap op en ben weg. Op naar Jason.