Chasing dreams

Hoofdstuk 2

Ik fiets met mijn omafiets door de drukke straten van Amsterdam. Een paar keer op de rem vliegen, omdat er een voetganger voorbij komt, ben ik nu al gewend. Het zonnetje schijnt al de hele dag. Een prachtige dag, zoiets komt zelden voor in ons land. Ik parkeer mijn fiets en loop richting het terrasje waar Jason en ik hadden afgesproken. Ik zie hem al zitten. Hij draagt een zonnebril in zijn krullende haren. Hij geniet zo te zien ook van het weer. Ik blijf even naar hem kijken. Elke keer als ik hem zie, krijg ik een warm gevoel van binnen. Ik droom even weg en denk aan momenten dat ik met hem zoen of knuffel. Op die momenten ben ik zo intens gelukkig. Het lijkt of hij door heeft dat ik over hem fantaseer, want opeens kijkt hij me aan. Er verschijnt een grote lach op zijn gezicht en hij zwaait naar me. Vrolijk loop ik naar hem toe. "Heey, lieverd!", roept hij over het overvolle terras. "Heey schatje, ik heb je gemist." Zeg ik als ik bij hem aan kom. Ik ga zitten en zodra ik zit krijg ik een dikke kus op mn mond. Hij begint te vertellen over zijn nieuw project. Zijn vader heeft namelijk net een nieuw huis gekocht en ze zijn het samen helemaal aan het opknappen. Hij verteld over de inrichting van de badkamer en die van zijn slaapkamer. Zijn ogen twinkelen als een klein kind als hij erover verteld. Het is leuk om te zien dat hij enthousiast is om het me allemaal te vertellen. Maar dan is het gedaan met de pret. "Maar helaas kan jij het eind resultaat niet meteen zien." Dit had ik al kunnen verwachten. Ik vertrek namelijk over een maand naar New York samen met mijn beste vriendin Claudia. Jason was er totaal niet blij mee toen ik het hem vertelde. Ik heb namelijk net mijn opleiding bedrijfseconomie afgerond. En heb 2 maanden stage moeten lopen bij een bedrijf. En die lag in New York. Dit is ook het bedrijf waar ik nu een contract aangeboden heb gekregen, samen met Claudia. Het plan is dat ik daar 2 jaar kan blijven en dan doorstroom in een vestiging in Nederland, die nu nog aan het opbouwen is. Jason woont nu in het oude huis van zijn vader en had gehoopt dat ik over een tijdje bij hem zou intrekken, maar inplaats daarvan ga ik 2 jaar naar New York. Het gaat moeilijk voor me worden. Zo zonder mijn familie, vrienden en Jason. Maar ik ga ook weer een heleboel nieuwe mensen leren kennen en als de liefde tussen mij en Jason zo echt is als ik denk, dan moet 2 jaar zonder elkaar, maar met Facebook, whatsapp en Skype, wel lukken. Een echte relatie overleeft dat. En ik heb er vertrouwen in. We eten een hapje en praten verder over van alles en nog wat. Als we klaar zijn lopen we samen nog even door de stad en daarna gaan we beiden terug naar huis. Als ik thuis aankom zie ik Claudia's fiets op onze oprit staan. Ze is heel veel bij ons thuis, omdat ze enig kind is en haar ouders ook nooit thuis zijn. Ze voelt zich echt thuis bij ons en volgens mij heeft ze het gevoel alsof wij haar familie zijn. Waar ik natuurlijk geen problemen mee heb. Ik vind het alleen maar gezellig. Als ik binnen kom zie ik dat ze mijn oma aan het helpen is met koken. Ik heb haar leren kennen op de middelbare school. We zaten bij elkaar in de brugklas en op de kennismakingsdag werden we meteen bij elkaar gezet. Het klikte vanaf dat moment meteen. Ik zet mijn tas neer. "Hallooo" roep ik door huis. Vanuit verschillende kanten van het huis krijg ik reactie. Als Claudia me ziet, vliegt ze op me af. "Laury! Ik heb zo goed nieuws! Kom kijken, kom kijken!" Ze ritst haar laptop uit haar tas en zet hem op tafel neer. "We hebben reactie van de verhuurders van het pand. Ze hebben ons geaccepteerd!" Ik vlieg op de laptop af om het bericht te lezen. Vreugde giert door mijn lichaam. Samen met Claudia maak ik een vreugde dans. Dit was het enige wat ons nog kon tegenhouden. En nu het rond is, is het 100% zeker dat we over een maand vertrekken naar New York. Dat betekent dat we zo snel mogelijk vliegtickets moeten kopen, zodat ze nog beschikbaar zijn. Claudia had van te voren al uitgezocht hoe dat moest. Klik hier, klik daar, afronden, bestellen. Klaar. Het staat vast. 1 juli vliegen we naar New York. "Aan tafel" roept mijn oma door het huis. Als mijn oma voor iedereen spaghetti aan het opscheppen is, vertel ik het goede nieuws. Iedereen is blij voor ons. "Dan komen we wel ieder weekend langs eh." zegt Leanne. "Ach meisje, dat gaat niet zomaar. New York ligt helemaal aan de andere kant van de oceaan." Reageert oma. "Maar Laury, je blijft toch niet zo lang weg als papa?" Vraagt Rosanne. "Nou, ik blijf wel een hele lange poos weg. Maar ik beloof jullie heel veel berichtjes, mailtjes en brieven te sturen." Zeg ik, "Én, na 2 jaar ben ik terug en dan blijf ik gewoon fijn bij jullie in Amsterdam." "Twee jaar?!" roept Kevin opeens. "Ik dacht dat je twee maanden zei." "Nee Kevin, dat komt omdat je steeds met muziek op je oren rondloopt. Dan krijg je niks mee." Hij mompelt wat onverstaanbaars terug. Na het eten help ik nog even mee afruimen en afwassen. Daarna ga ik samen met Claudia naar mijn kamer. "Poeh, opeens komt het allemaal toch dichtbij" zeg ik tegen Claudia. "Ja zeg dat wel, ik moet nog best veel regelen." Antwoord ze. We kijken nog een film samen en besluiten op tijd te gaan slapen.