Hoofdstuk 4

47 2 0
                                    

"Laury? Ben je al wakker?.." Klinkt er door mn kamer. "Laury?" Ik hoor mijn oma's stem, maar besef niet dat ze het tegen mij heeft en ik slaap rustig verder. Totdat ik een enorme dreun op me krijg. En mn bed als een gek op en neer gaat. Ik voel overal voeten en handen. Zoals ik al dacht. Leanne en Rosanne. Ik kijk op m'n klok 8:00. "Waarom maken jullie me zo vroeg wakker?" "Nou schat, er ligt een hele interessante brief onder op de tafel." Antwoord oma. "Interessant? Kan ik hem niet gewoon vanmiddag lezen en nu verder slapen?" "Neeee, je moet hem nú lezen, er ligt ook een roosje bij." Antwoord Leanne opgewonden. "Een roosje?" "Ja, een hele mooie rode roos!" Zegt Rosanne. Nu word ik toch wel nieuwsgierig. Ik sta op en loop in mijn pyjama naar beneden. Ik zie de brief en de roos op de keukentafel liggen. Ik loop eropaf en lees de envelop. "Voor Laury." Ik maak de envelop open en zie dat er een brief in zit. Mijn ogen ritsen over de woorden. "Lieve laury, Het spijt me, Hopelijk ben je niet boos." Ik krijg een brok in m'n keel en haal diep adem en besluit dan de hele brief te lezen. "Lieve Laury, het spijt me dat ik de afgelopen dagen niets van me heb laten horen. Ik wist gewoon niet wat ik moest doen. Ik vind het gewoon enorm kut dat je weggaat, want ik ben bang dat ik niet zonder je kan..:( maar vandaar dat ik dit doe. Onderin deze brief staat een beschrijving van dingetjes die jij vandaag eventjes voor mij moet doen. Wat, daar kom je vanzelf wel achter, maar ik weet zeker dat je het leuk vindt! Ik hoop dat je mee wilt werken, want ik heb er erg m'n best op gedaan. En wil die laatste 2 weken dat we samen in Nederland zijn nog fijn samen doorbrengen.
Ik hou van je! En ik zie je vanavond!
Oja, er zijn ook wat kleinere dichte envelopjes bijgevoegd, die mag je pas openen als dat er staat. En de volgende 'opdracht' pas lezen, als je de vorige voltooid hebt. Ennn, neem het roosje met je mee!
Love you xxxxxxx." Ik was enorm verbaast. Dit soort dingen paste dus écht niet bij Jason. Ik besloot me eerst snel te douchen en aan te kleden voordat ik verder zou lezen. Dat duurt normaal dik een halfuur bij me, maar omdat ik zo enthousiast was maar 5 minuutjes. Ik las de eerste opdracht.
"Pak je fiets en ga naar Molenstraat 7." Ik herkende het adres meteen. Dat was het restaurantje van mijn oom. Ik vertelde mijn oma snel wat er in de brief stond en kuste haar gedag. Ik haalde mijn fiets uit de garage en ging naar Molenstraat 7. Na 5 minuutjes fietsen was ik er. Met mijn roosje in mijn hand loop ik naar binnen. "Goeiemorgen Laury!" Hoor ik mijn oom schreeuwen, als ik de deur open maak. Ik groet hem terug en zie ook mijn tante zitten. "Aah, je bent al bezig met de 'grote' speurtocht zie ik. Kom eens mee meid! Ik heb een leuk tafeltje speciaal voor jou." Ik loop verbaast achter mijn oom aan. Hij brengt me naar een tafeltje en pakt mijn jas aan om die op te hangen. "Zo, kijk eens het mooiste tafeltje voor jou. Ik kom zo terug." Voordat ik iets van uitleg kan vragen is mijn oom al weg. Ik voel mijn telefoon trillen in mijn zak. Ik haal hem eruit en zie dat ik een smsje heb van Jason. "En? Ben je al bezig?;)" ik typ terug: "Net begonnen, maar ik snap het nog niet echt haha?" Na 1 seconden heb ik reactie. "Dat zie je vanzelf nog allemaal, veel plezier vandaag xx." Ik stop mijn telefoon weer weg als ik mijn oom aan zie komen lopen met een dienblad. Hij zet een glas sinaasappelsap voor me neer, een gekookt eitje en een broodje ham met gesmolten kaas en pestokruiden (mijn favoriet). "Wat heeft dit allemaal te betekenen?" Vraag ik lachend. "Ja schat, dat lees je allemaal in deze envelop." Antwoord mijn oom. Hij overhandigt de envelop. Ik neem hem aan en open hem. "Lieve Laury, ik weet dat jij natuurlijk van enthousiasme vergeten bent te ontbijten."Ik denk na. Oja, helemaal vergeten. Ik lees verder. "Geniet dan nu maar lekker van je ontbijtje, op mijn kosten. Xx." Ahw, wat is het toch een lieve jongen. Ik maak een snapchat van mij en het ontbijt en stuur deze naar Jason met de tekst: bedankt schatje love you!
Als ik mijn eten op heb, komt mijn oom alles opruimen. "Kijk eens, krijg je nog een roosje van me, of ja, niet van mij natuurlijk maar van Jason." Ik zeg mijn oom gedag en ga naar mijn volgende opdracht. "2. Ga naar de Zara." Weer ben ik verbaast. En ik verwacht dat dat nog vaker gaat voorkomen deze dag. Er zijn zoveel Zara's hier in Amsterdam, dat ik niet weet in welke Zara ik moet zijn. Ik verwacht dat het de Zara is die het dichtstbij is. Ik loop er naar toe, want het is niet zo heel ver. Als ik naar binnen loop, komt er een werkneemster vrolijk op me af. "Halloooo, jij moet Laury zijn? Of heb ik het fout? Ik zie het aan je bloemen, wat heb jij een lief vriendje zeg! Ik wou dat mijn man soms nog zulke dingen zou doen." Ik moest lachen om wat ze zei, dit was namelijk ook het eerste romantische iets wat Jason voor me bedacht heeft. Maar ze had gelijk. Ik heb echt een heel lief vriendje. "Kom mee meid." Ik loop achter haar aan naar de kassa. Ze geeft me een tasje van de Zara. "Ik moest erbij zeggen dat je hem pas open mag maken als dat in je brief staat." "Dank u wel, moet ik nog iets afrekenen?" Vraag ik aan haar. "Nee gekkie, dat heeft je vriendje al gedaan." Ik bedank haar en loop de winkel uit. "Oooh wacht! Laury! Ik heb natuurlijk ook nog een roos voor je." En ze geeft me een prachtige roze roos. Ik kijk op mijn brief. "3. Kleding? Daar horen natuurlijk schoenen bij! Op naar de Dolcis!" Tegenover de Zara ligt de Dolcis, dus ik steek de straat over om er heen te gaan. Weer als ik de winkel binnenloop komt een werkneemster naar me toe. "Aah lieverd, ik zag je net al lopen bij de Zara. Kijk eens ik heb ook wat voor je." Ze geeft me een tasje van de Dolcis, waar zo te voelen een doos met schoenen in zit. Ik word er enorm nieuwsgierig van. "En dan hier nog een roosje! Wat mag jij boffen met dat vriendje van je!" Ze geeft me de witte roos. En ik hou hem bij de andere 3 rozen. Ze zien er allemaal prachtig uit. Ik reageer nog op de vrouw. "Ja, ik weet het." Ik bedank haar en loop verder. Ik pak de brief. "4. Kleding + schoenen + ??? + Laury = PRACHTIG. Wat zou er op de vraagtekens moeten komen? Sieraden natuurlijk. Op naar de Lucardi!" Ik pak mijn mobiel te voorschijn. Weer een smsje van Jason. "Waar ben je nu ergens?" "Op weg naar de Lucardi, Jason, je bent écht de beste!!!' Ik loop over straat. Deze dag kan niet meer kapot. Mijn glimlach kan niet breder en mijn verliefdheid niet groter. Ik loop de Lucardi binnen. Weer hetzelfde verhaal. Een overenthousiaste werknemer die me weer een tasje en een bloem mee geeft. Ik lees verder. "5. Het zal nu onderhand wel weer wat later zijn. Heb je al honger? Maak dan envelop 1 open. Dan kan je met kortingsbonnen bij de subway een broodje halen, deze dooie zakken wilde niet met me meewerken :( sorry xx." Ik moet er van lachen. Ik heb inderdaad al honger. Het is ondertussen al 4 uur s'middags geweest. Ik loop richting de subway en haal me een broodje gezond. Ik lees verder. "6. Het laatste onderdeel voor de pauze." Ik moest lachen, er is dus een pauze haha. Ik las verder. "Deze winkel ligt tussen de Douglas en de H&M, en je bent VERPLICHT er naar binnen te gaan! Ik loop richting de winkels. En zie al meteen wat hij bedoeld: de Hunkemöller. Ik loop ernaar binnen, krijg weer een tasje en een roos. Ik lees verder. "7. Nu heb je pauze. Ga maar fijn naar huis je cadeautjes openmaken! :) Meer uitleg komt eraan." Ik loop met mijn 6 rozen en 4 tassen terug naar mijn fiets en ga naar huis. Als ik thuis ben aangekomen en binnen kom, komt mijn oma meteen naar me toe en vraagt wat er allemaal gebeurd is. Ik leg het haar uit. Als ze het Hunkemöller tasje ziet begint ze heel hard te lachen. Ik ga alles openmaken. Ik begin bij het tasje van de Zara. Er zit een prachtig kort blauw jurkje in. Dan de tas van de Dolcis: een paar prachtige zwarte hakken. Jason kent me zo goed. Ik had ze ook zelf waarschijnlijk ook uitgekozen. Dan de tas van de Lucardi: een prachtig dun goud armbandje en een paar gouden knopjes voor in mn oren. En als laatst het tasje van de Hunkemöller. Ik haal er een setje uit. Ik kijk eerst naar de maten, en ja, ook die weet Jason, dus deze kloppen ook. Het is een leuk, schattig setje. Niet te ordinair, maar ook wel speels. Ik ben heel blij met m'n cadeautjes. Ik pak mijn telefoon. Ik sms hem. "Schatje, waar is dit allemaal voor haha? Het is allemaal prachtig! En het past ook allemaal!:)" Weer na 1 minuut al een reactie. "Nu komen je opdrachten via sms. 1. Doe de kleren aan, en ga naar het tramstation en pak tram 19 richting Amsterdam Noord. Stap uit bij de 7e stop. Loveyou." Ik doe wat hij me vraagt, want het ziet ernaar uit heel leuk te worden. Ik trek snel alles aan, ook het lingeriesetje, en zorg dat mijn make-up er fatsoenlijk op zit. En als laatste maak ik met m'n krultang er nog een paar krullen bij. Zo, helemaal klaar. Ik loop naar het tramstation toe, want het is maar 2 minuten lopen. Mijn telefoon trilt voordat ik vertrokken ben. "Oja, neem ook de rozen mee en de laatste dichte envelop!" Ik pak ze nog snel en loop dan naar het tramstation. "Ik neem aan dat je er bent, pak nu de envelop maar uit. Want ik laat je dat stukje fijn op mijn kosten reizen." In de envelop zit Jasons OV-kaart. Ik pak hem erbij, en doe wat hij me gezegd heeft. De 7e halte stap ik uit. Ik zie Jason nog niet. Ik kijk om me heen of ik hem zie. Dan word ik op mijn schouder getikt. En draai me om. Het is een man in een pak. Ik ken hem niet, maar hij is heel chique gekleed. "Mevrouw Fields?" "Uhm, ja dat ben ik." "Dan is ten eerste deze roos voor u. En ten tweede vraag ik u met mij mee te komen." Ik neem de roos aan en loop achter de man in pak aan. Hij loopt over de stoep naar een auto. En niet zomaar een auto. Het is een dikke Lamborghini. Mijn mond valt open. Heeft Jason dit geregeld voor me? De man houdt een deur voor me open, zodat ik kan instappen. Ik voel me aan de ene kant een beetje schuldig voor alle kosten die Jason vandaag al voor me heeft gemaakt. Maar aan de andere kant geniet ik optimaal. De auto rijdt Amsterdam uit. Het is half 7. En het begint al een beetje te schemeren, maar het is nog heerlijk warm buiten. Ik kijk om me heen en zie veel mensen de Lamborghini na kijken. De auto rijdt een woonwijk in. Ik herken het ergens van, maar weet niet meteen waarvan. Dan stopt de auto voor een huis. En dan zie ik het. Dit is het nieuwe huis van de vader van Jason en een gedeelte is van Jason zelf. Mijn portier wordt van buiten opengemaakt. Het is Alex. Het broertje van Jason. Hij is pas 10 jaar, maar al een echte gentleman. Hij heeft ook een pak aan en pakt mijn hand. "Kijk eens Laury, je achtste roosje, mag ik aan je geven." Hij buigt voor me en geeft me de rode roos. "Dankjewel Alex, en ik geef hem een kus op z'n wang." Hij pakt mijn hand en trekt me met hem mee. "Kom mee! Kom mee!" Jason heeft een half-broertje en half-zusje. Beide zijn het echt schatten van kinderen. Alex trekt me nog steeds met hem mee. Wat niet helemaal soepel gaat op hoge hakken. Maar ik kan rechtop blijven staan. We lopen om het huis naar de poort van de tuin. Daar staat Ellis. Het half-zusje van Jason. Ze heeft een prachtig jurkje aan en bloemen in haar haar. "Zo, hier neem ik het van je over Alex." Ze geeft me een roze roos, nummer 9. En pakt mn hand. Ze maakt de poort open en we lopen over het paadje richting het huis. Op het paadje liggen rozenblaadjes. En aan de randen staan kaarsjes. Het ziet eruit alsof ik in een film ben. Een héle romantische film. Ik loop met Ellis mee. Ze maakt de deur open. Ik zie dat het huis nog een grote bouwput is, maar dat er een pad vrij is gemaakt waar we kunnen lopen. We lopen door een grote hal richting de trap. Daar staat Jason. Ik heb het gevoel dat alles in slowmotion gebeurd. Jason ziet er geweldig uit. Hij heeft een strak pak aan. Zijn haar zit goed en hij heeft een brede glimlach op zijn gezicht. Ellis laat mijn hand los, draait zich om en rent weg. Ik loop naar Jason. Voordat ik iets kan zeggen, zitten zijn lippen al op die van mij. "Oh Laury, ik hou zoveel van je, je ziet er prachtig uit." "Ik kan hetzelfde zeggen, wat waren dat allemaal voor verrassingen vandaag?" Zeg ik terug. "Ik kan het je uitleggen. Ik baal zo dat je over 2 weken al gaat. En ik wist maar niet hoe ik fatsoenlijk afscheid van je zou kunnen nemen. En ik was bezig met de verbouwing en baalde ook dat je het eindresultaat niet zou kunnen zien. Dus, ik heb alles in 5 dagen gedaan, wat een planning van 5 weken had. Gewoon zodat ik het aan jou kan laten zien." "Ben je gek geworden?" Zeg ik lachend. "Ja, gek op jou" antwoord hij snel. "Kom ik laat het je zien." Hij rent naar boven als een klein kind. Doet de deur open en wacht tot ik boven ben. Ik stap de kamer binnen. En weer valt mijn mond open. "Jason... Dit is prachtig! Je kamer lijkt werkelijk op een kamer dat in zo een huismagazine thuishoort, maar dan 100x zo knus." Ik keek om me heen. Er lagen heel veel kussens, en dekentjes. De verlichting was er nog niet, dus dat was opgelost met kaarsen. Zijn bed was groot en zag er heel fijn uit. Maar voor zijn bed stond het een 2 persoonstafeltje met een diner klaar. "Kom zitten mijn schoonheid." Zei jason tegen me. Wat we gingen eten was nog niet duidelijk, want de bovenkant van een pan stond eroverheen zodat ik nog niet kon zien wat het was. Ik ging zitten en Jason ook. "Voordat we beginnen, wil ik je bedanken voor alles zei ik." "Ik hou zoveel van je. En dat heb ik in die 4 jaar nooit echt laten merken. Dus ik wou het je nu heel duidelijk maken." "Dat is gelukt." Antwoord ik. Ik sta een beetje op en geef hem een kus. "En als laatste verrassing heb ik hier nog een heerlijk diner. Ik hoop dat je niet al te vol zit. Want we hebben heel veel en het is je lievelingseten. Zullen we tegelijkertijd de deksel er vanaf halen?" "Is goed, 3, 2, 1, go." Ik haal de deksel er vanaf en krijg direct de slappe lach. Op het bord liggen duizenden chickenwings van de KFC. Deze jongen kent me echt té goed. De rest van de avond genieten we van het eten en kletsen over van alles en nog wat. Het is een avond om nooit te vergeten.

Chasing dreamsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu