Chapter 23

3 0 0
                                    

(still Alliyah's POV)

Ohh.. speaking of the Abnormal :D "Hello Bha'bha" then they've kissed. Psh -_- PDA. I just cover my eyes with my hands "My virgin eyes! T^T" i uttered. Then they both laugh at me. "Err. What's so funny?"

"Isip bata.." keith said as he sits beside me.

"WHAT DID YOU JUST SAY?!"

"Wala.. sabi ko.. sarap luto Bha'bha." and i just roll my eyes heavenwards.

"Let's eat." pau said as she put away her apron.

"Yeeeeeey!"

"Tsk. tsk."-keith. Then i stared at him ng magkasalubong ang kilay. "Alam mo bha'bha pwede ka nang mag asawa ^_^V"

"Hoy! Ikaw abnormal ka ha.. Wag mong pakakasalan agad ang bestfriend ko! Ang bata nya pa no!? Tsaka, nakapagluto lang, pwede na kaagad mag-asawa? Look, hindi naman sa tumututol ako sa inyo, ayoko lang na pakasalan ka ng bestfriend ko sa ganitong edad mo.... Nasa abnormal stage ka pa kaya wag muna! Okey?" sabay subo ko nung tocino.

"Haha. Alam mo bha'bha tama si Alliyah.." oh diba, sabi sainyo eh ^.~

"Na Abnormal ako?" Naibuga ko naman yung kinakain ko sa sagot ni keith. Hahahahaha :D "Wow ha? Tawang-tawa ka... -_-!"

"No babe.. I mean were too young to get married. Tsaka wala ka namang dapat pang ipag-alala kasi di naman ako mawawala sayo.."

".... di naman ako mawawala sayo.."

".... di naman ako mawawala sayo.."

".... mawawala sayo.." feeling ko hindi maprocess ng maayos ng utak ko yung huling sinabi ni Pau.

"Hoy monster! Okay ka lang?"

"H-ha? Oo naman no! M-may naisip lang ako." then i continue eating.

"Bhest you want baekhyun? U-uhh i mean bacon? ツ" Napa smile nalang ako sa punchline ni Pau. (Sa mga nakakakilala lang sa EXO ang makakagets ng joke na yan XD)

"No thanks Bhest. Okay na ko dito."

"Who's Baekhyun?" keith uttered. Then Pau and i both laugh sa reaction ni Keith.

*****

"Bhest, i really need to go home. Nakakahiya na kina Manang Elvie.. Ilang araw na ring nandon si Tantan." as i get my things. Nandito ako sa room kung saan ako natulog kagabi and inayos ko yung gamit na dala ko kahapon.

"Are you sure na kaya mong umuwi mag-isa? Ihatid kana namin ni bha'bha." Pau insisted.

"Bhestie, hindi na ko bata no. Tsaka i'm really sure na kaya kong umuwi mag-isa. Trust me ツ" then i put on my body bag and stood up. "Hindi ko na mahihintay sina tita Dhar ha? Tell them thank you and bhestie thank you so much for everything ツ."

"Yeah, i do. Ano ka ba bhestie, wala yun. Tsaka wag kang mag thank you kasi wala ng susunod yan kapag ganun." tapos tumawa siya ng malakas. Haay! Unfortunately nahawaan na sya ng pagiging abnormal ni Keith.

"Hahaha. Bhest naman eh! Hatid mo na nga lang ako sa labas."

"Aba! Demanding!?" keith uttered. "Oh my, may narinig kang nagsalita bhest?" sabay flip ng hair and go downstairs habang hawak hawak ko si pau.

Paglabas namin sa gate, magpapa-alam na sana ako nung.... "Bye monster.. *wave* *wave*"

"Edi sana ikaw nalang umuwi! Mas excited ka pa kesa sakin. May lakad ka?! Abnormal 'to."

"Tagal mo kasi!---"

"HEH! magtigil ka dyan!"

"Hay ewan ko sainyong dalawa. Oh basta bhest ha.. Mag-iingat ka ha? Tawagan mo ko kapag kailangan mo ng kausap okay?"

My Second Life With HerTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon