"Tantan i'm home!!" kauuwi ko lang sa bahay and hinahanap ko ang puppy ko. Namiss ko yun ng sobra
"Tantan?----" ahy oo nga pala! Iniwan ko yun kina gab kanina! Haha. Ang jongina ko!
*le takbo papunta kina gab*
*peeeeeeeeeeeeeep!!!*
"Waaaaaaaah!!"
*bogsh*
-------------------------------------------------------------------
*blink* *blink* Asan ako? Sinubukan kong gumalaw kaso ansakit ng katawan ko. May kung ano-ano pang nakakabit sa kamay ko. Ano bang nangyari sakin?
Teka...........
_. FLASHBACK ._
*le takbo papunta kina gab*
*peeeeeeeeeeeeeeeeeep!!!*
"Waaaaaaaah!!"
*bogsh*
_. END OF FLASHBACK ._
"T-tantan?" i started to utter.
"Monster?" Yah, si keith -.- "Buhay si monster! Buhay si monster! Buhay syaaaaaaaa T^T" with matching talon talon pa yan! Kaya pati tuloy katawan ko tumatalon. Yung kamay nya kasi nakadiin sa kama ko
*pak* "Tumigil ka nga! Ang ingay mo. Abnormal ka talaga!"
"Buti pala di ka na lang nagising di sana ako nasampal!" Natawa na lang ako. Minsan talaga gustong gusto ko na hina-harass tong si keith
"Alliyah?" sabay yakap ni gab*sniff*
"Gab, umiiyak ka ba?"
"Hindi, tumatawa yan! May sipon lang."-keith
*death glare* "I-i mean, lalabas muna ko bye!" Walanjo talaga tong Abnormal nato!
Pero, di nga.. umiiyak si gabriel?
"Huy..... Ba't ka ba umiiyak? Buhay pa ko ohh." sabay himas ko sa likod nya. And after few seconds, bumitaw na sya sabay punas ng luha nya at pinilit mag-smile. I smile back at him
"Yeah, buhay ka!" sabay taas ng mga kamay nya to form V shape sabay patak ng luha nya.
"Aaaarrrrggghh! Gab naman eh! Diba dapat masaya ka? Ba't ka umiiyak?!" feeling ko tuloy maiiyak na din ako. Tapos umupo sya sa side ng kama.
"Kasi hindi ko kayang mawala ka *sniff* Alam mo bang halos isang araw kang tulog? Akala nga namin na coma ka." Eh ? Isang araw?! Grabe pala ako kung matulog "Kasalanan ko to eh.. Dapat kasi hinatid na muna kita-----"
"Teka lang gab. This is not your fault Okay? Katangahan ko yun. I was too irresponsible kaya ako nabangga. I've already learned my lesson. Don't put the blame on you okay?"
"Bestiiiieee!! Oh my God!!"- si pau habang nagmamadaling pumunta at yumakap sakin.
"Bestie.. Okay lang ako. Don't worry :)"
"Anong don't worry? Nabangga ka na nga tapos sasabihin mo pang "don't worry"?! Eh kung batukan kaya kita dyan?!"
"Bestie naman! T^T "
"Eh kasi ikaw! Alam mo namang alalang alala kaming lahat sayo!?"
"Alam ko.. Kasi mahal nyo ko.. at mahal na mahal ko rin kayo" sabay tulo ng mga luha ko na kanina pa gustong bumagsak.
"Hug?" sabay stretch ko sa kamay ko where they enclosed for a group hug.
"Sama koooo! ^O^ " -keith
"Ako pa lalapit?" tapos inopen ko yung left hand ko para yumakap kay keith.
"I love you guys."
"i love you too monster/ i love you too bestie/ i love you too potpot"
Sobrang sarap sa feeling na magkaron ng kaibigan na hindi ka iniwan sa mga masasayang araw ng buhay mo pati na rin sa mga araw na malungkot ka. They never failed me. And i very lucky to have them as my friends. Sabi nga nila, friend isn't counted by it's members instead, it's the moments that you've shared together.
"Wait, anong date ngayon?"- keith
"June 21.."-Pau
Tapos nagkatinginan kaming apat at sabay-sabay natawa.....
"HAPPY 6th ANNIVERSARRY!!" kaming apat.
"Group hug ulet!"-keith
