Unutulan Anılar

Kanada Grubu

....İçime bir dehşet düştü. Dediğim gibi ailem ike bir kaç olay yüzünden ayrı yaşıyorum. Ailemi neredeyse 4 yıldır ne aradım ne de yanlarına gittim. Onlar da aynı şekilde. Bu yuzden içime bir korku düştü. Masa daki telefona donmuş bir şekilde bakıyordum.
Sonra Noah anısı hakkındaki fikrimi sordu herkes bana bakıyor ben ise telefona dona kalmış bir şekilde bakıyordum. Sonra Jaeden telefonu gördü aldı ve kapattı.

Jaeden: Bana bak Alice. Alice bana bak!

Jaeden:(yanıma oturdu) birşey yok tamam mı? Yanlışlıkla aramıştır.

Alice: O-onca y-ıl s-s-sonra!

Jaeden:Hayır bir şey yo-

Telefon tekrar çaldı herkesin gözü telefondaydı telefonu Jaeden açtı ve konuşmaya başladı.

Jaeden:Bir daha arama!

Telefondan annem çıktı

Annem:Sen kimsin?

Jaeden telefonu yüzüne kapamıştı.

Annem ağabeymin telefonundan tekrar arıyordu. Bu sefer telefonu Finn aldı ve hoparlörlere alıp konuşmaya başladı.

Finn:Bunca yıldan sonra ne istiyorsun?

Annem:Alice'in telefonu sen de ne işi var Finn?

Finn:Bunca yıl sonra neden arıyorsun!

Annem:Peki,eyer önemli olmasaydı ararmıydım?

Finn'in elinden aldım ve hoparlöru kapayıp arka odaya geçtim.

Alice:N-ne var n-neden aradın?

Annem:Alice sen misin sesini duymayali uzun zama-

Alice:Uzatma noldu?

Annem:Konu ağabeyin trafik kazası geçirdi ve durumu pek iyi değil buraya gelebilir misin?

Alice:ORAYA GELMEK Mİ BUNCA ŞEYLERDEN SONRA MI! HALA BENİ ARAMAYA NASIL CESARET BULA BİLDİN BUNA BİLE ŞAŞIRIYORUM!

Annem: A-ama doktorların dediğine göre ağabeyin ayağıni kırmış ve de durumu kritik.

Alice: "Ağabey'in ünlü binlerce fanı var sen SEN BİR HİÇSİN" DİYEN ZATEN BENİM YA BEN BİR HİÇİM BANA İHTİYACINIZ YOK!

ANNEM:Ü-üzgün-

Telefonu yüzüne kapamıştım. Kapadığım an içeriye girdiler. O kadar bağırdım girmeleri normal. Sonra onlara konuyu anlattım ve Jaeden dışında hepsi gitmemi istediler.

Amerika dan Kanada ya kadar nasıl gidiceğimi bilmiyordum. Orda doğup büyüyen Cory ve  Finn var. Ama onlara da söyledim onları bu işin işine sokup yormak istemiyorum.

Sonra bana danışmadan anlaştılar benimle Cory, Finn,Jaeden ve Timmy gelicekti. Halbuki gidicem bile dememiştim kendi aralarında anlaştılar sonra bana da bir bilet alıcaklarını söyleyip içeri geçtiler. Arkalarina " ben gitmiyorumm, gitmiceğim ki..." gibi şeyler söyleyip itiraz etsemde işe yaramadı.

Tekrardan anılarından konuşmaya başladılar daha sonra ben de aralarına katıldım ve onları dinledim. Öncelerinde pek hevesim olmasa da sonradan gülmekten ağlamaya başladım.

Daha sonra da herkes gitti etrafı topladım ve kanepeye oturdum. Herkesin olduğu bir whatsapp grubu var ve herkes bugün ne kadar eğlendiğini yazıyor. Başka bir grup olduğunu daha gördüm. "Kanada" grubu.

Cory:Bence hafta sonu gidelim hem bugün perşembe cuma akşami uçakla gideriz.

Finn:Akşam mı? Saat kac gibi mesela?

Cory:Saat akşam 8-9 gibi

Finn:sen ne zamandır Kanada ya gitmiyorsun? Burdan Kanada ya uçakla gitmek 2 saat sürüyor.

Jaeden:Tamam 9 gidersek saat akşam 11 olur. Havalimanindan çık magazinciler, hayranlar ve otel tutmak falan dersek saat baya geç olmuş olur en iyisi 6 da gitmek.

Timothée:tamam benim için uygun.

Cory:tamam olur.

Finn:Alice peki ya senin için uygun mu?

Alice:Ben gitmiyorum ki?

Finn:Tamam o zaman cuma günü saat 6 da havalimanında buluşuruz. Biletleride ben alırım.

Jaeden:Gerek yok ben hallederim.

Finn: ön mü kanat tarafimı arka taraf mı?

Alice:Hiç biri.

Finn:Anladım bunlardan hiç biri değil.

Finn:Kimse bir şey demiyorsa o zaman Noah gibi gideriz.

Finn:

Finn:Tamam kimse itiraz etmiyor ben internetten biletleri aldım.

Finn:Herkes kalın şeyler alsın orası soğuk. Ve unutmayın cuma günü saat 6 da havalimanında herkesi görüceğim. İş çözüldü işte bu kadarr.

Finn hepimizin yazmasını engellemişti daha sonra son dediklerini açtıktan sonra bir ara telefonum çökücekti mesajlar yağıyordu. Bu kadar kolay mıydı?