Ceketli Çocuk

Bölüm 9.

Merhaba arkadaşlar medyadaki Alper'in ormandaki evi yani her zaman kaldıkları. Bu bölüm biraz kısa oldu kusura bakmayın. Telefondan girdiğim için yazım yanlışlarım olabiliyor bunun içindr hepinizden özür dilerim.Vote ve yorumlarınızı bekliyorum, sizi seviyorum iyi okumalar :)) <3

---------

"Senn!!"

"Beni çok küçümsedin Dicle!"

"Bırak beni bağırırım yoksa"

"Vururum bende seni umrumda çok sanki"

"Pisliksin sen!!"

"Teşekkür ederim bebeğim hadi inelim artık"

Kolumdan sıkıca tutarak peşinde sürüklemeye başladı. Durakta indik. Kerem arabayla orda bekliyordu. Zafer ve kin dolu bakışları çok kötüydü. Arabaya her yaklaştığımda dahada çok büyüyordu içimdeki yangın. Mecburi arabaya binmek zorunda kaldım. Nerdeyse akşam oluyordu çok yorulmuştum. Başımı cama dayadım ve uyumaya başladım...

      Uyandığımda sabah saat 8'di. Ne kadar çok uyumuşum ben. Döndüğümde yanımda Alper'in olduğunu gördüm. Çok tatlı uyuyordu. Aslında ondan hoşlanıyordum. Neden böyle birdenbire kötü olmuştu ki. Belki yumuşar diyerekten uyuyomuş gibi yapıp ona sarıldım. Kolunu kaldırarak belimden tutup kendine çekti ve sarıldı. Kalbim küt küt atıyordu bunu duyabiliyordum. Kafamı kaldırıp ona baktığımda uyanmış bana baktığını gördüm. Küçük bir şekilde Gülümsedi. İçim ısınmıştı resmen. Bende gülüp ona sarılıp uyudum tekrar... Uyandığımda yanımda yoktu saat 12 olmuştu. Aşağıya indim. İkiside televizyonun karşısında oturuyorlardı. Kapıda durarak ;

"Ben acıktım ya"

"Gel emzirim amına koyim."

"Dalga geçme ya "

"Yok sana yemek öküz gibi yiyosun zaten"

"Abartma"

"Kes lan ne bok yiyosan ye banane"

Nedenini bilmiyorum ama çok kırılmıştım. Gözlerim dolmuştu hala ona bakıyordum. Dayanamadım koşarak odaya kaçtım. Kapıyı kapatıp yatağa oturdum. Niye boyle demişti ki en son ne zaman yemek yediğimi bile bilmiyorum. Gözyaşlarımı tutamıyordum su gibi gidiyordu. Kendime hakim olamadım ve aşağıya indim. Tam karşımdaydı Alper. Merdivenin bitimindeydi tam bende bi basamak yukarıdaydım. Bişey demedim omzumu ona  çarparak odaya geçtim. Koltuğa oturdum. Basımda dikilip;

"Hayırdır ne bu artislenmeler felan"

"Şu habere bak bi sus"

'Haberde Özgecan Aslan diye bir kızın işkence edilerek öldürülmesi yazıyordu. Ve kızın tek suçu otobüse binip eve gitmesiydi. Bu haberden dolayı Sinirim çok bozulmuştu dayanamadım Alper'e patladım;

"Noldu amına koyim kızım diye küçümseyip sende mi böyle yapıcaksın bana. Ne istiyorsun benden ne yaptım ben sana!!"

"Ben seni öldürmicem ama"

Dedi alaycı bir gülümsemeyle. Ayağı kalkıp boğazından tutarak duvara yapıştırdım.

"Bana bak Alper çok kaşınıyorsun. Bu yaptıkların yanına kalmayacak."

Hic bir şey demeden beni tuttu koridorun sonundaki gizli odaya götürmeye başladı. Ayaklarımla ona engel olmaya çalışsamda beceremedim. Aşağıya indirdi ve kendiside peşimden indi. Sonra birden bire tokat atmaya başladı. Bir sürü peş peşe. Sonra yakamdan tutarak sandaliyeye oturttu.

"Bak Dicle çok kaşınıyorsun. Bu evden hic bir zaman kaçamacaksın. Biz ne istiyorsak onu yapacaksın. Sen benimsin artık. İstersem yemek-temizlik yaparsın. İstersem gece altıma girersin. Burada senin lafın geçmez emin ol"

Dedikleri çok ağırıma gitti ve buna hakkı yoktu. Nasıl birden bire bu kadar değişebiliyordu ki. Hic bir şey demeden çıktı gitti. Kapıyı hu sefer açık bıraktı am ben cıkmayacaktım. Ve bu evden kurtulacağım..

1 AY SONRA...

Bugün tam bir ay olmuştu. Bu bir ayda zorla Alper'in altında girdim evin işlerini de yaptım. Ama herşeyi öğrendim. Şimdi bütün herşeyi baştan alalım. Alper'in karşıma çıkması beni kurtarması herşey planlandı. Kerem Alper'in öz kardeşi bu arada. Alper'in babası ile benim babam bir şirkette ortakdı. Aralarındaki kavga sonunda babam onu öldürdü. Annesini sorarsak eğer annesi çok kötü biriymiş. Sürekli şiddet uyguluyormuş Alper ile Kerem'e. Alper de onu öldürmüş ve bulunmamak için kimliğini değiştirmiş. Ve benide sevmiyor ve hatta nefret ediyor. İntikam peşinde. Bunları nasıl öğrendin derseniz her istediklerini yaptım ve zaman buldukça aşağıya indim. Alper'in günlüğünü buldum ve sürekli okudum. Şimdi kanıtlarla kaçmam lazım buradan. Ama nasıl?