Dört Duvar Arası: Alekte Movik Movik

Bölüm III: İki Ay Evdeyiz

Berfin'den

Eve kısa bir bakış attıktan sonra sol tarafımda sıra sıra dizilmiş kızlara baktım. Her biri büyülenmiş gibi eve bakıyordu. Bir adım atıp onların önüne geldim ve kınayıcı bakışlarımı zevkle onlara gönderdim.

"Salak gibi burada durup eve mi bakacaksınız?" dediğimde az önce ki o şaşırmış halden çıkmışlardı, bir kişi hariç; Ezgi...

"Bu ev kaç paraydı amk!" diyen Ezgi derin bir iç çekti.

"Salak mısın cemileğ? Çok sevgili ailelerimiz halletti işte o işi, tantana yapma," dedim ve kendi bavullarımı da onlara emanet ederek hızla kapıya doğru ilerledim. Guzid yol boyunca defalarca kez anahtarın zaten kapının yanında olacağını söylemişti. Bu duruma hala inanmadığım için onlardan önce kapıya ulaştım ve gözlerim hemen anahtarı aramaya başladı.

Kapıya asılı duran kutuyu elime alınca içimde gördüğüm anahtar beni gerçekten de şaşırtmıştı. Anahtarı kutunun içinden çıkardığımda kızlar hala yanıma gelmemişlerdi. O an aklıma gelen şeyle anahtarı onlar fark etmeden hızla elbisemin boyun kısmından içeri attım, kutuyu da hızla arkamda bir yere fırlattım. Anahtar içimde bir soğukluğa neden olurken huylanmadan edemedim. Yerimden hiç kıpırdamadan dururken yanıma ilk ulaşan Ezgi oldu.

"Yaa çok heyecanlıyım. Hadi hemen içeri girelim," diyen Ezgi anlaşılan hiç yorulmamıştı. İşte şimdi üstün rol yeteneklerimi kullanmanın zamanı gelmişti.

"Aga bende çok heyecanlıyım ama anahtar yok. Guzid kapıda olacağını söylememiş miydi?" dedim tam o sırada yanımıza gelen Guzid'e bakarak. Ezgi bana anlamaz gözlerle bakınca açıklama gereği duydum.

"Kanka anahtar yok. Kapıda kaldık," dedim. Guzid bu söylediğime gözlerini devirirken Sedef ve Ezgi mızmızlanmaya başlamıştı bile.

"Ya Berfin yine ne bokluk yaptın? Uzatma da aç kapıyı girelim."

Son derece kendinden emin konuşan Guzid beni şüpheye düşürmeyi başardı. Aklımdan acaba gördü mü diye geçirirken bir yandan da belli etmemek için yüzümü buruşturdum.

"Salak mısın cemileğ? Benimle ne alakası var. Her boku bilmemen benim sorunum değil," dediğimde Guzid sabır dilenircesine derin bir nefes aldı.

"Of bu ne ya, sözde tatile geldik ben üç aylık yoruldum. Evde otursaydım daha iyi dinlenirdim," diyen Sedef çoktan yere oturup bağdaş kurmuştu bile. Bir anda Guzid'e karşı sergilediğim o gıcık tavrımdan çıktım ve Sedef'e baktım. Bakışlarım bile bir anda değişirken konuşmaya başladım.

"Yaa kıyamam aşkıma yoruldun mu sen? Tabi bu orsbik Guzid her seferinde bavulları sana taşıtırsa böyle olur," dedim. Sedef söylediklerimi duyunca bir anda gülmeye başladı.

"Bu tatilin en güzel yanı Berfin'in gelmiş olması. Aşığım ya ben bu kıza," dediğinde ben de güldüm. İkimiz de gülerken yan tarafımdan Ezgi'nin sesini duydum.

"Ben bu yüz yüze olayını hiç sevmedim ya. Ben şimdi siz böyle vıcık vıcık konuşurken Müge ablanın 'başlayacağım aşkınıza' stickerını atamayacaksam ne anladım bu işten," deyince Guzid dahil hepimiz kahkahalarla güldük.

Ezgi'ye inat Sedef'e öpücük attım. Zaten karşılığını da almam uzun sürmedi. Biz gülüşmeye devam ederken Guzid kapıya ilerledi ve dikkatli bir şekilde anahtarı aramaya koyuldu. Guzid hiçbir şey bulamayınca Ezgi beklemekten sıkılmış olacak ki ortaya mantıklı denilebilecek bir fikir sürdü.

"Adamı arasana Güziş."

"Kanka saçmalama saat sabahın sekizi. Hem zaten ben bu Berfin'in bir bokluk yaptığına eminim."