Κάπου Ανάμεσα

Κεφαλαιο Ι

Κλέλια

Αλλο ενα βραδυ που δεν μπορω να κοιμηθω ησυχη.Η σταγονα που πεφτει απο το ξυλινο ταβανι και καταληγει σε εναν κουβα γεματο νερο.Ενιωθα οτι καθε σταγονα που επεφτε ηταν καθε φορα και πιο βαρια.Ο ιδιος ηχος και το ιδιο εκνευριστικος καθε φορα.

Εκτος απο τις σταγονες που επεφταν,το κρεβατι μου ηταν ενα στρωμα στο πατωμα.Κρυο αλλα βολικο.Το σπιτι μου ενα γκριζομαυρο υπογειο.Δεν μπορω να πω,και αυτο ανετο για να χωρεσει ενα φλιπερακι και ενα μπιλιαρδο.Η συγκατοικος μου ανελαβε την διακοσμηση οποτε δεν ειχα και πολλες επιλογες.Η πληρωνω για καθε τι που θα αγοραζα για το σπιτι η θα το διακοσμουσε εκεινη.

''Θα παω να την πυροβολησω την απο πανω δεν κανω πλακα αυτη την φορα''μπηκε με φορα η συγκατοικος-φιλη μου εξαλλη.Πεταξε με δυναμη του μπουφαν την στο κρεβατι μου.

''Εεε..κοιμαται κοσμος εδω..μηπως να βαλω και μια φωτεινη επιγραφη για να σε διευκολυνω;''την ειρωνευτηκα μεσα στον αυπνο υπνο μου.

''Της εχω πει χιλιες φορες να παρει τον γαμημενο υδραυλικο αλλα με γραφει κανονικοτατα..''ξαπλωσε διπλα μου με τα ρουχα της δουλειας.Καθως ηρθε διπλα μου παρατηρησα οτι η μυρωδια της δεν ηταν ιδιαιτερα ευχαριστη.

''Τι θα ελεγες να εκανες ενα ντουζακι πριν κοιμηθεις;''της προτεινα αλλα εκεινη με κοιταξε με το γνωστο της δολοφονικο βλεμμα.

Σηκωσα τα χερια μου ψηλα σε σταση <<οκευ παραδινομαι>> και με κοιταξε ξανα φυσιολογικα.

''Απο ποτε εσυ πηρες ρεπο και δεν το καταλαβα;''με κοιταξε στραβα αυτη την φορα.

''Δεν ενιωθα ιδιαιτερα καλα σημερα..''χρησιμοποιησα τη γνωστη δικαιολογια.

''Αν αποφασισες οτι θες να φυγεις απο την ομαδα καν'το.Απλα σε ενημερωνω οτι ο κοσμος εξω γλυκια μου δεν θα σε καλωσορισει με ανοιχτες αγκαλες.Ειδικα εμας.Σκεψου οτι ειμαστε οι μολυσμενοι της κοινωνιας και μας εχουν εξορισει,ειναι αδυνατον να ξαναβαλουν στην κοινωνια εναν μολυσμενο..''το μισω οταν το κανει αυτο.

''Τωρα λεω να παω εγω για ενα ντουζ..''της απαντησα δυσαρεστημενη και μπηκα στο μπανιο.

''Σημερα πρεπει να εισαι μαζι μας οπωσδηποτε,η δουλεια δεν βγαινει με τρεις!''την ακουσα να φωναζει απο το δωματιο.

Ωρες ωρες μου λειπουν οι μερες μου ως παιδι,ακομη και σε ενα ορφανοτροφειο.Δεν υπηρχε εγκλημα,βια,τιποτα απο αυτα που μπορουν να σε στιγματισουν ως εναν κακο ανθρωπο.