Aptalım,Aptalsın,Aptalız!!!

Pijama Partisi

Arkadaşlar bölümü okumadan yükledim bu yüzden hatalarım olabilir.Eğlenceli bir bölüm oldu diye düşünüyorum en azından benim açımdan öyle.

Ve şunu da söylemek istiyorum ki buradaki Hazal karakteri benim.Barkın karakteri ise hoşlandığım çocuk.Ben bu hikayeyi onu tanımadan yazmaya başlamıştım ve gerçekte de karşıma Barkın karakterinin tıpatıp aynısı olan birisi çıktı ve cidden şok oldum bunu sizinle de paylaşmak istedim :))

İYİ OKUMALAR :)

Bu atışmalarımız,didişmelerimiz sayesindeki eğlenceli yolculuğumuz sonunda bir diğer eğlence mekanımıza gelmiş bulunmaktaydık.

LUNAPARK !.

En sevdiğimiz yer burasıydı işte. Nerede eğlence biz orada. 

Ama hiç tahmin etmezdim en sevdiğim yerde en nefret ettiğim insanla karşılaşmayı.

Barkın buradaydı.Ve ben gözlerime inanamıyordum.Barkın..Barkın...buradaydı hem de yanında bir kızla.

Senden nefret ediyorum ^ÖKÜZ^!....

............................................................................................................................................................................

Aslında ondan neden nefret ettiğmi bile bilmezken nefret ediyorum demem çok saçma değil mi?

Belki de nefret etmiyorum.Çünkü nefret gerçekten çok güçlü bir duygu.Ve karşımdaki aslında benim için bir yabancı,benim bir aptallık yapıp benden hoşlanabileceğini düşündüğüm ve istemesem de,farkında olmasam da kendimi kaptırdığım bir yabancı o.

Ben kendi içinde kuruntuları ve takıntılarıyla yaşayan aptal bir kızım.Arkadaşlarıma bunu söylediğim de bunun kendime yaptığım bir haksızlık olduğunu söyleyip bana kızıyorlar ama bence doğru olan bu.Ben buyum.Bu özelliklerimi her ne kadar sevmesem de bunun farkındayım ve bırakaıyorum,vazgeçemiyorum bu huylarımdan.Çünkü bana  göre bunlar beni ben yapanlar.İnsan benliğinden vazgeçemiyor her ne kadar çabalasa da hep aynı noktaya dönüyor.Belki de ben de Barkın konusunu hep kendi içimde yalanladım.Belki ufacık da olsa bir hoşlantı vardı ya da bilemiyorum belki sadece hoş buluyordum.Dediğim gibi bilemiyorum.Barkın beni gördü mü diye soracak olusanız da cevabım yine bilmiyorum.Büyük ihtimalle görmemiştir ama net bir şey söyleyemiyeceğim.

Ama şuan bildiğim bir şey var ki o da onu yanındaki kızdan kıskanmam.Ve bu çok saçma gelse de kıskanıyorum işte. 

Şimdi düşününce ben bu kadar karmaşık duyguları ilk defa yaşıyorum.İlk kez hissediyorum.İLK!...

Elbette hoşandığım kişiler oldu ama ....ama bu cidden çok farklı yani ilk defa bu kadar farklı hissediyorum.Ne hissettiğim meçhul,boşluktayım.

Bir uçurum kenarında her an biri arkamda beni itmeyi bekliyor gibi hissediyorum.

Düşünüyorum , kafamda tartıyorum.Bana bakıyor mu?Bakıyor.Bunu gören sadece ben de değilim.Yanlış yorumlamış olamam heralde dimi?