Αφού φρόντισαν να μην τους αναγνωρίζει κανείς και αφού ο Ράβεν τους προμήθευσε με κάποια απαραίτητα πράγματα χωρίστηκαν σε ομάδες. (Ράβεν - Εύα) (Ορέστης- Μιχάλης)και μπήκαν στο λευκό φορτηγάκι του Ράβεν, με την βοήθεια ενός χάρτη που είχε φτιάξει η Εύα ξεκίνησαν την επιχείρηση της "διάσωσης". Οδηγός ήταν ο Ράβεν, συνοδηγός ο Μιχάλης, ο Ορέστης καθόταν γονατιστός ανάμεσα στους δύο με τους πήχεις του να ακουμπάνε τα καθίσματα και η Εύα κάπου παραδίπλα του.
"Ράβ.. αφήστε μας λίγα χιλιόμετρα μακριά.. στην περίπτωση που μας ακολουθούν" είπε ο Ορέστης έχοντας τα μάτια του κολλημένα στον δρόμο.
"Έγινε" απάντησε ο Ράβεν και κατέβασε το σκουφί του πιο χαμηλά. Άφησε τα δύο αγόρια δύο χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι που ήταν η Ζωή και μετά εκείνος και η Εύα πήγαν να βρουν την Ελένη.
"Θα τα καταφέρουμε;" αναρωτήθηκε ο Μιχάλης κοιτάζοντας την άσφαλτο που χανόταν κάτω από τα πόδια του, ακούγοντας μόνο οι μπότες τους στο έδαφος... πρέπει να ήταν γύρω στης δύο με τρείς το βράδυ.
"Ναι Μίκε.. θα τα καταφέρουμε!! Μέσα μου τα έχουμε είδη καταφέρει!!" απάντησε ο Ορέστης
"Απ' έξω σου να δούμε τι θα γίνει" σχολίασε ο Μιχάλης ξεφυσώντας
"Έυ Μίκε... ξεκόλλα ρε φίλε"
σταμάτησαν και στάθηκε ο ένας απέναντι από τον άλλον.
"Θα τα καταφέρουμε.. θα αντέξουμε.. θα τους σώσουμε όλους και θα κάνω ότι χρειαστεί για αυτό κατάλαβες; Ακόμα και τη ζωή μου για να σώσω τον αδελφό μου"
Ο Ορέστης προχώρησε αλλά ο Μιχάλης έμεινε λίγο πίσω.
"θα έρθεις;" αναρωτήθηκε ο Ορέστης
"Τι; Ναι! Ναι.."
ο Μιχάλης πήγε δίπλα του.
"τι έγινε ρε συ;" ρώτησε ο Ορέστης
"Τίποτα μου φάνηκε ότι κάτι άκουσα" είπε ο Μιχάλης κοιτάζοντας γύρω του.
"μπαα.. ιδέα σου θα είναι.. εγώ δεν άκουσα τίποτα" του είπε ο Ορέστης
"Μάλλον" απάντησε με ερευνητικό ύφος
"έλα βλάκα ξεκόλλα πάμε"
Άρχισαν να τρέχουν προς τη γνωστή πλέον κατεύθυνση. Τα γεγονότα συνέβαιναν παράλληλα. Έφτασαν έξω από το σπίτι, ο Ορέστης και η Εύα αντίστοιχα σκαρφάλωσαν στα παράθυρα, έκοψαν ένα μικρό στρογγυλό κομμάτι από το τζάμι και αφού πέρασαν μέσα το ένα τους χέρι απ' ασφάλισαν τα παράθυρα και μπήκαν στα δωμάτια. Η Ελένη ήταν τυλιγμένη με ένα σεντόνι γεμάτη μελανιές και πεσμένη δίπλα από το κρεβάτι της και η Εύα έτρεξε κοντά της. Που ήταν όμως η Ζωή;
