BEYAZ ÖLÜM

Bırakma Bizi

   Ambulansa binerek tutmuştuk Hacettepe hastanesinin acil servisini , ağlıyordum çaresizce dilimden dualar dökükerek.Ali'min son sözü hala kulaklarımda çınlıyordu "üzerime gazete örtün uyuyasım var" artık kafayı yiyecek gibiydim titremeye başlamıştım gözlerim nemli bir şekilde uzaklara dalmıştı şok haliydi her halde sonra bir tokatla geldim kendime "Kendine gel evladım." diyordu orta yaşlarındaki  amca , biyandan beni sakinleştirmeye çalışıyor diğer yandan ise Ali'min kanını durdurmaya çalışıyordu.

   Giriş yapmıştık acil kapısından , hızlı bir şekilde ameliyathaneye girmişlerdi , ben ise dışında kalmıştım o buğulu kapının arkasında.Yaslanmıştım hastanenin soğuk duvarlarına çaresizce , koridorun başında sanki koşar adımlarla birileri geliyordu bu gelenler bizimkilerden başkası değildi nasıl becermişlerse hasteye gelmişler Yasin'im ile Ömer'im.

   Ayağa kalkarak sarıldım kardeşlerime birden.Yasin vucüt diliyle  "Koruyamadım abimi koruyamadım" diyordu. Yasin olayla ilgili bişey anlatmıyordu yada anlatmak istemiyordu tek bildiğim bıçak darbesi almıştı.

   Bir torba içinde kardeşimin kanlı elbiseleri,soyulmuş kemeri,tabanları yırdık ayakkabıları bir poşet içinde atılarak bize teslim etmişlerdi. İki saat sonunda açılmıştı o buğulu kapı,gözleri kapalı üstünde mavi bir örtüyle çıkmıştı kardeşim. Hemen yoğun bakım odasına alındı. Allah'tan camlıydı oda da hasret gideriyorduk. Biz Ali'mi izlerken ne olduysa anlamadım telaşlı bir şekilde odaya iki doktor girdi. Birbirlerine bakıyorlardı.Kardeşimin nabzı durmuştu elektro şok kullanmak için hazırlanıyordu doktor hanım birinci elektro şoku yapmıştı ama kendine gelmemişti kardeşim. Ali'im her vucüdu titrediğinde ciğerim parçalanıyordu.İkinci elektro şokta nafileydi.Doktor hanım hayata döndürnek için elinden geleni yapıyordu.Üçüncü olan son denemede ise ...

( Çok değerli arkadaşlarım , kardeşlerim okur ailem iyi veya kötü , kendi düşüncelerinizide paylaşa bilceniz yorumlarınızı bekliyorum.Bu yorumlar benim için çok değerlidir. )