Never Stop |MİNSUNG|

[12]

İyi okumalar 🤍🥺
.
.
.

3. Kişi anlatımı ile;

Minho gözüne gelen yakıcı Güneş ışığı yüzünden yanan gözlerini aralamış ve istemese de uyanmıştı.Gördüğü ilk şey ona sarılarak uyuyan Chan'di. Chan dün gece sadece 1 sefer ara vermiş ama sonra Minho 'yeter!' Diye sayıklayıp ağlarken bile durmamıştı. Sabaha karşı Chan tüm enerjisini tükettiğinde işlerini bitirmiş ve duş bile almadan uyumuşlardı. Yavaşça Chan'in kafasını eliyle göğsünden kaldırıp yastığa koymuştu. Chan'in ağırlığından kurtulsa bile kendini taşıyamayacak kadar yorgundu Minho. Vücudundaki ağrıyı umursamadan yavasca yatakta dogruldu ve banyoya yöneldi. Aynadaki yansımasına baktığında içinden küfür ediyordu. Boynunun ve göğsünün her yerinde kızarıklıklar vardı. Hatta bazıları morarmaya başlamıştı. İçinden bir çaresini bulurum diye geçirip duşakabine yöneldi.

Duştayken aniden aklına bugün Jisung ile buluşacağı geldi ve vücudunu güzelce temizledikten sonra duştan çıktı. Havluyla bedenindeki ıslaklığı aldı. Üstüne rastgele dolaptan aldığı tişörtünü geçirip altına da gri eşofmanını giydi . Telefonunu eline aldı ve mutfağa doğru yürümeye başladı. Merdivenlerden inerken mesaj kısmına girip Jisung'a bir şeyler yazmaya başladı.

Minho: günaydın Jisung . Saat kaçta buluşacağız?

Mesajı yazıp göndere bastıktan sonra telefonunu kapattı ve kahvaltı için bir şeyler hazırlamaya başladı. Bugün okula gitmesi gerekiyordu ama Jisung ile buluşacağından gitmeyecekti. Chan'in gideceğini düşünüp onu kaldırmak için geri odasına çıkmıştı

"Chan okul var hadi kalk"

"Kalkmaya mecalim yok"

Yüzünü yastığa gömen Chan'in dediklerini zar zor anlamıştı. Altta olan Minho'ydu. Mızmızlanması gereken kendisiyken Chan'in tavırları saçma gelmişti.

"Kalçamın ağrısına rağmen ben ayaktaysam senin 'mecalim yok' deme hakkının olduğunu düşünmüyorum. Senin için bir şeyler hazırladım hadi Chan!"

"Tamam kalktım"

Bir şekilde kafasını kaldırmış ve uykulu yüzüyle gülümseyerek Minho'ya bakmıştı. Minho'nun da gülerek karşılık vermesi üzerine kalkıp banyoya girmişti. Minho odada tek kaldığında tekrar mutfağa dönmüş ve telefonunu bıraktığı yerden alıp bildirimleri kontrol etmişti. Jisung aramıştı. Istemsizce gülümseyerek Jisung'u geri aradı .

"Beni aramışsın görmedim kusura bakma"

"Önemli değil Minho. Ben sey diyecektim, bugün işim düşündüğümden çok erken bitti. Eğer sana da uyarsa saat 11 gibi seni almamı ister misin?"