Davetsiz Aşk

"14"

.299 kelime. Merhaba arkadaşlar ben Aimi. Kitapta pek bir konu kalmadı.  kötü kızımızı da biriyle sevgili ettim. Şimdi mutlu mesut olma zamanıdır diye düşünüyorum. Ancak ve lakin kitapta çook istersem bir aksiyon çıkartabilirim.  Mesela içinizden birini kötü karakter olarak hikayeye dahil edebilirim. Isteyen olursa tabi. Ama devam ettirmem için de sizlerin ufak tefek güzel yorumlarınızı görmek isterim. Vote basmanız pek önemli değil benim için ancak bir vote ve küçük ufak tefek bir yorumu esirgemeyin. Yazara bir hediye veriyor gibi düşünün.  Sonuçta para falan vermiyoruz vote ya da yorum Yaparken.  Iyi okumalar. Sevgiler saygilar.

  Aşk tek beden tek ruh anlamına gelir bazı kitaplarda. Ancak bence bu öyle değil.  Bunu Adrien ile beraber anlamıştım.  Aşk onunla beraber geçirdiğim bütün bu zaman anlamına geliyor benim için.  Kısaca benim için aşk onun olduğu her andan ibaretti. Ancak bu düşüncem kısa bir zamanda çok farklı bir boyuta geçmişti. 

  "Marinette. "  diyerek yanıma geldi ve dudaklarını yanaklarıma bastırdı. 

"Hiç uslu durmayacaksın, değil mi?"

"Konu sen isen asla. " dedi ve elimi tutup dudaklarına bastırdı.   Evlendiğimizden beri hiç değişmemişti. Hep ama hep aynıydı.  Ama değişmesini istiyor muyum? Asla. 

"Yoruldun mu bugün? "

"Çok değil.  Ya sen?"

"Ben baya yoruldum. Biliyorsun modacı olmak zor... defile düzenlemek, kıyafet tasarlamak, hataları ayıklamak... Üstelik bugün çalışanlardan biri yaptigimiz bütün çalışmayı bir kahve ile yok etti ve hepsini tekrar çizmek zorunda kaldık..."

"Wow cidden yorucu bir gün olmuş. Pekala. Yorgunluk kahvesi benden o halde. Dedi ve beni kucaklayarak mutfağa götürdü. 

"Çocuk gibisin Adrien. "

"Sana özel leydim. "

"Pekala... gece devriyesine ne zaman çıkıyoruz? "

"Biraz yorgunluk atalım sonra. Hem biliyorsun evde de benim devriyem var. Seninle. "

Sandalyenin minderini alıp ona fırlattım. 

"Tanrım, cok utanmazsın. "

"O da sana özel leydim. "

"Pekala. Çabuk ol ve gidip gelelim. "

"Bitti bile. " dedi ve elindeki miss gibi kokan iki sütlü kahveyi masaya koydu. 

"Çok güzel kokuyor..."

"Senin gibi değil ama olsun..."

"Teşekkür ederim. Kahve için. " dedim ve dudaklarına küçük bir öpücük kondurdum.  Sonra ise omzuna yaslanıp kahvemin tadını çıkardım... 

....

  Dönüşüm geçirip gece devriyesine yaptıktan sonra eve geldik. Bu gece pek bir olay yoktu.  Bu sayede içimiz rahat gelmiştik.  Ancak ve lakin evde usanmayan bir eş vardı ve geceyi gündüz yapmıştık. 

"Sabah işe gideceğiz.  Uyuyalım artık. "diyerek kendisini zar zor ikna etmiştim.

"Iyi geceler o halde. "Diyerek yanağıma bir öpücük kondurdu.

   Kısacık bir ay geçti ve ben öğrendim ki bu dünyada aşk sadece Adrien ile geçirdiğim zaman değilmiş... Onunla beraber bu dünyaya getirdiğimiz küçük mucizelermiş.