Marinette ;
Kylie ile olan konuşma hoş bir arkadaşlığa dönüşürken her şeyin ilerde de böyle arkadaşça olmasını umuyorduk. Dersler nasıl olduğunu anlayamadığım bir hızla ilerlerken sınıftaki herkesi izlemeye dalmıştım. Kylie sınıftakilerle oldukça çabuk kaynaşmıştı. ve hatta birinin onun kalp atışlarını hızlandırdığını söylemek güç değildi. Kim onun yanında oturuyordu ve onun utangaç bakışları ondan bir an olsun uzaklaşmıyordu. Ve her dediğine gülümsemesi... Bu bana beni hatırlattı sanki... Diğer yandan Nino ve Alya her zamanki gibilerdi. Onların dışındaysa sanırım Nathaniel'ın biraz işi var gibi...
"Chloe Nathaniel'a biraz zaman tanı" demek isterdim ki maalesef bunu yapasım yok gibi... Eminim ki onlar bunu bir fırsata çevirecekler. Ama biz ne yapacağız emin olamıyorum... Yanağıma konan küçük bir öpücük ile irkilip çığlık attığımda bütün sınıfın bakışları bize dönmüştü... Ama emin olun şaşırdıkları şey Adrien'ın beni öpmüş olması değildi... Kesinlikle kafasına boca olan su şişesiydi... Tanrı'm... "Aptal! Aniden ne yapıyorsun?" derken aynı zamanda yanımda taşıdığım yedek ceketimle hasta olmaması için saçlarını kurutmaya çalışıyordum.
"Aptal! Hasta olursan ne yapacaksın? "
"Marinette bana bakmaz mı? " Şuan biliyorum ki o tam olarak gerçek kimliğini göstermişti. Tanrı'm şuan ciddi anlamda kediye benziyor. Ama kostümü yok.
"Şapşal şey." diyip kafasına bir tane ufakça vurdum ve devam ettim. "Sen ölsen peşinden bile gelirim." diyerek sırıttım.
"Öte yandan şuan sınıfın ortasında dayak yemek istemezsen eğer umarım susarsın." diyerek sırıtmaya devam ettim ve ceketi çekip Adrien'ın üzerindeki ceketin kapüşonunu Adrien'ın kafasına geçirdim."
"Ama-a..." tam bir kedi yavrusu olmaya devam ediyordu Adrien ve sonunda benden kazandığı öpücük onun susmasına yetmişti. Ama şuan ne sınıfa bakabiliyordum ne de Adrien'a...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Davetsiz Aşk
Fanfictionüniversiteye geçen mucize kahramanlarının hiç beklemediği biri ortaya çıkar.. ve yepyeni bir düşmandan sonra.. inanılmayacak olaylar olacaktır...
