KATİLİMİN KATİLİYİM (TAMAMLANDI)

18.BÖLÜM

Derinden:

Kaç saattir buradaydım bilmiyorum ama açlık ve susuzluk bedenimi yavaş yavaş ele geçiriyordu. Bu zincirlerden ne yaparsam yapayım kurtulamıyordum. Zorlamayı bıraktım ve yerime geri oturdum. Tek umudum Emrah komserdi.

Katilin gözleri bana o kadar tanıdık geliyordu ki bunu düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum. Kimdi o bu kadar yakınımdaki kişi kimdi. Benden ne istiyordu. Önceden pek bir şey yapmazdım annem ve babam öldükten sonra da zaten evden bile dışarıya kolay kolay çıkmadım. Hiç kimseye bulaşmadım. Benim suçum neydi? Benden bu kadar kim nefret ederdi ki? 

Aklıma gelen tek kişi Barlas, teklifini reddettiğim için bana böyle bir şey yapacak tek kişi o. Ama o da değildi, daha doğrusu içimden bir ses onun olmadığını söylüyor.

Saçlarımı avuçladım ve bir of çektim. Elime gelen tel toka ile ayak bileğimdeki kelepçe tarzı alete baktım. Filmlerde izlediğim kadarıyla bunları açabiliyorlardı. Allah beni kahretsin neden şimdiye kadar aklıma gelmemişti ki bu? 

Kafamdaki tokayı alıp karanlıkta tam olarak göremediğim kelepçeyi elimle yokladım. Deliğini bulduğum anda tel tokayı içine sokup sağa sola yukarı aşağıya aklıma gelen her tarafa çevirdim.
.
.
.
Bir saat uğraşın ardından sonunda kelepçeden kurtuldum. Hemen ayağa kalktım. Uzun süre aynı yerde oturduğum için birden başım döndü açlığın etkisi ile de gözümün önü kararıyordu. Duvarları yoklayıp bir kapı aradım ama onun yerine ışık düğmesini buldum. Bir apartman odasındaydım. Hemen kapıyı açıp evin içinde dolaşmaya başladım. Bir pano buldum. Üzerinde bir gazete haberi vardı. Bu benim annemlerin yangında öldüğü haberdi.

"K.Y VE A.Y'nin hatası yüzünden iş yerinde çıkan yangında 10 kişi feci bir şekilde can verdi"

K.Y babamdı Kaya Yılmaz ve Ayfer Yılmaz o da annemdi. Evet o iş yeri onların küçük hatası yüzünden yanmıştı. Kendileri ile birlikte 8 kişinin daha canına maal olmuştu bu yangın. Birisi Merve'nin annesi digerleri Mert'in anne babası ötekiler ise ismini bilmediğim kişilerin anne babaları,  iki kişi de oradaki stajerlerdi. Ama bu haber neden buradaydı. Diğer bir resmi elime aldım. Annem ve Babam'ın üstünde kırmızı bir çarpı vardı. Diğer fotoğrafta ise ben vardım. Beni öldürmeye yemin etmiş bir kişi vardı ve ailemin yüzündendi. Mert geldi aklıma, annesini babasını çok seven Mert benim ailem yüzünden ölen ailesi geldi aklıma. Mert yapar mı bana bunu? Beni öldürmeye çalışır mı?
.
.
.
Evde durarak vakit kaybediyor ve ömrümü azaltıyordum. Hızlıca evden çıktım yalın ayaktım ve koşarak sokaklarda ilerledim. Bir taksi yada başka bir araç bulmaya çalışıyordum. Eve gitmem lazım ve Emrah komsere bu evi göstermem ve aklımdaki şeyleri anlatmam lazım.

Sonunda bir taksi bulduğumda içine atladım.

Derin:Abi üstümde para yok beni eve götürür müsün?  Lütfen çok acil yada...  emniyet müdürlüğü'ne de götürebilirsin hemen paranızı vereceğim lütfenn.

Taksici:Sakin ol kızım paraya gerek yok hemen götüreyim seni karakola.

Derin:Allah razı olsun abi senden.

Adam hızla karakola doğru sürmeye başladı. Hemen arabadan inip polis memurundan ücreti ödemesini rica ettim. İkiletmeden hemen ücreti ödemek için gitti. Karakola girer girmez Emrah komseri sordum ama beklemem gerektiğini söylediler. Açtım telefonum yoktu ve en önemlisi susamıştım. Eve gidecek param da yoktu bu yüzden karakolda oturup beklemeye başladım.

Nerdesin komserim nerdesin?