19.BÖLÜM

27 4 0
                                    

Emrah komserden:

Hemşireler ile beraber salona girdiğim anda bütün gözler pür dikkat bana odaklandı. Tam konuşmayı yapacakken kapıdan bir ses gelmeye başladı. Bir kadın ve 18-19 yaşlarında bir erkek çocuk salona hiddetle girdi.

Çocuk:Derin nerde?  Hanginiz aldı lan kızı kim kaçırdı?  Söyleyin Allah rızası için söyleyin nerede benim kuzenim?

Anlaşılan kan olayını bir 15 dakika ertelemem gerekli. Hemen kadının ve çocuğun yanına gittim.

Komser:Siz kimsiniz?
Kadın:Ben Fatma Derin'in yengesiyim benim yeğenim nerde komserim?
Komser:İnanın bizde şu anda yeğeninizi bulmaya çalışıyoruz ama Derin bu olaylar olurken sizden hiç bahsetmedi. Lütfen dışarıdaki polis memuruna kimliklerinizi verin ve dışarıda bekmeyin küçük bir işim var.

Kadın çıkmayacak gibi biraz daha ayakta dikilince polis memurlarından birisine kaş göz işareti yaparak onları çıkarmasını sağladım. Öğrenciler karşımda tek sıra haline gelirken bende hemirelerin arasında durdum.

Emrah:Çocuklar şimdi Derin'in ceketinin parçasından bir parça kan bulundu ve Derin'e ait değil. Karşılaştırma yapabilmemiz için herkesten bir tüp kan alacağız lütfen zorluk çıkarmayın.

Herkes oflayıp poflarken bir yandan da kollarını açıyorlardı. Benim gözlerim ise Mert'in üzerindeydi. Sonunda dediğim gibi oldu hemşire tam ona yaklaşıyordu ki "Komserim bu yaptığın çok saçma. Derin bizim arkadaşımız biz ona zarar vermeyiz. Bırakın gidelim aramanıza yardım edelim." diye bağırdı. Hemşire yanına gelince "Al lan al kan mı alıyorsun ne alırsan al yeterki Derin bulunsun" dedi ve kolunu hemşireye uzattı.

Çocuk o kadar dengesiz davranıyordu ki bir an onun katil olduğunu düşünürken bir anda masum bir insan olduğunu düşünüyordum.

Dışarıya çıktığım anda telefonum çaldı.

Komser:Efendim
Karakol:Emrah bey bir kız geldi. Sizi soruyor hızlı gelseniz iyi olur çünkü kız dilenci gibi ayaklarında ayakkabı bile yok.
Komser:İsmini sorsana!
Karakol:Pardon hanfendi isminiz neydi acaba?
Kız:Derin ben. 
.
.
.
Telefonu kapatıp hızla karakola doğru sürmeye başladım. Eğer birisi dalga geçmiyorsa ve başka Derin degilse Derin bir şekilde kurtulmuş ve beni bekliyordu.

Karakola geldiğim anda koşarak içeriye girdim. Girer girmez de Derin'i görmem bir oldu. Gözleri çökmüş ki büyük ihtimalle uykusuzluktan gözleri balık gibi bakıyordu. Ahakta duracak hali yok gibiydi. Hemen yanına gidip oturdum.

Komser:Derin iyi misin?
Derin:Komserim iyiyim ama çok acıktım susuzum gözümün önü kararıyor. Size anlatmam gereken şeyler var.

Hemen kafamı sallayıp odama kadar kolundan tutarak götürdüm. Bir tost yaptırdım o sırada suyunu da verdim. Yıllardır su içmemiş gibi suya sarıldı. Sonra hızlı bir şekilde tostunu yedi.

Derin:Beni bir eve bağlamışlar zincir ve kelepçe ile. Kelepçeden bir şekilde kurtulup evi inceledim. Ailemin öldüğü yangın haberi vardı. Birde benim ve ailemin fotoğrafları hepimizin üstünde de kırmızı çarpı işareti vardı. Ve şüphelendiğim birisi var
Komser:Kim? 
Derin:Bunu söylemesi benim için çok zor fakat ben Mert'den şüpheleniyorum çünkü o yangın benim ailemin yüzünden çıktı ve Mert'in anne babası da orda öldü. İntikam almak için yapmış olabilir.
.
.
.
Komser:Salondaki çocuklardan Mert Kaya'yı karakola getirin...

KATİLİMİN KATİLİYİM (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin