{3}

315 18 3
                                    


Πεταχτηκα αποτομα απο το κρεβατι ενω καποια δακρυα κυλουσαν απο τα ματια μου και η ανασα μου εβγαινε δυσκολα απο το στομα μου.

Ακουμπησα την πλατη μου στην πλατη του κρεβατιου και εβαλα το χερι μου στο στερνο μου κατεβαζοντας λιγο την μπλουζα και προσπαθοντας να παρω ανασα.

Οχι..Οχι παλι κριση οχι!

Αρχισα να περνω κοφτες ανασες ενω το βαρος στο στηθος μου μεγαλωνε το κεφαλι μου βουηζε και τα χερια μου ετρεμαν ελαχιστα.

Πηρα μια βαθια ανασα μετρωντας μεχρι το τεσσερα και μετα εβγαλα τον αερα εκπεοντας απο το στομα.

Εκανα ξανα το ιδιο τουλαχιστον πεντε φορες και προσπαθησα να διωξω ολες τις αρνητικες σκεψεις απο το μυαλο μου.

Θεε μου πρεπει να παρω ανασα!

Ξαφνικα ακουσα την πορτα να ανοιγει και γυρισα το κεφαλι μου προς τα εκει οπου στεκοταν ο Χρηστος και με κοιτουσε ανησυχος.

Ετρεξε προς το μερος μου και εκατσε στο κρεβατι ενω με εποιασε απο τους ωμους και με εβαλε να τον κοιταω.

"Εϊ εϊ ηρεμησε..Παρε ανασα ελα"

Ειπε γλυκα και εγνεψα ενω πηρα μια βαθια ανασα και εκανα το ιδιο με πριν μετρωντας μεχρι το τεσσερα.

Σιγα σιγα οι αναπνοες μου αρχισαν να επανερχονται στον κανονικο ρυθμο αλλα το κεφαλι μου συνεχισε να ποναει υπερβολικα πολυ.

Ο Χρηστος οταν ειδε οτι ανεπνεα κανονικα με εχωσε στην αγκαλια του.

Τυλιξα τα χερια μου γυρω του και τον εσφιξα πανω μου ενω μειναμε ετσι για λιγη ωρα.

"Γιατι παλι βρε μικρη;"

Ρωτησε μετα απο λιγο απομακρυνοντας με απο την αγκαλια του και ρουφηξα την μυτη μου.

"Δεν..δεν ξερω δεν μπορω να το ελεγξω απλα μου συμβαινει"

Απαντησα και αυτος εγνεψε θετικα πονεμενα.

"Η μαμα γυρισε;"

Ρωτησα και αυτος εγνεψε αρνητικα.

Πφφ..τι περιμενα να εχει γυρισει;

"Τι ωρα ειναι;"

"Γυρω στις οχτω"

Απαντησε και εγνεψα ενω ξαπλωσα πισω στο κρεβατι.

Ποσες ωρες παιζει να κοιμαμε;

"Θα ερθουν τα παιδια σε λιγο οποτε αμα θελεις κατεβα"

My Best Friend's BrotherOù les histoires vivent. Découvrez maintenant