Stuck Once Again

Chapter 1

Chapter 1: The Camp

Matingkad ang kulay asul na kalangitan at kaunting ulap lang ang makikita. Tirik din ang araw pero hindi naman ito masakit sa balat. Nilibot ko ang paningin ko pagkababa ko ng eroplano. Kita ko ang mga kasabayan kong galing din Japan, ang iba ay turista at ang ilan ay ofw. I feel their excitement when the plane finally takes off and now I am seeing their bright faces like their eyes are twinkling in much bliss.

Nagpatuloy na lang ako sa paglalakad palabas ng NAIA at sakto namang tumawag si Ingrid. I automatically hit the answer button.

[Be faster naman sa paglalakad madamé.]

Magtatanong na sana ako kung nasaan siya naka-park pero binabaan niya na ako ng cellphone and after that, I feel an arms clinged into my neck. She even wrap her legs on my waist!

"Pucha, Ingrid! Get off! Koala ka ba?!" I hissed trying to get her off me.

Narinig ko siyang humalakhak na parang walang ibang taong nakakarinig at nakakita sa ginawa niya. She is so embarassing! Nang bumaba siya at tiningnan ko siya ng masama, she just stick her tounge out on me. Later after, I saw ourselves clinging each others arms like we don't see each other for a decade. It's kind of, really. Hindi man dekada, pero halos kalahating dekada. Kaya hindi ko siya masisisi kung grabe ang pagkakakapit niya sa akin ngayon.

Inilagay muna namin ang mga bagahe ko sa likod ng kotse niya. Kapag sinabi kong mga, halos anim na malalaki. Napakagat ako sa labi dahil nagpipigil ako ng tawa sa reaksyon ni Ingrid ng makita ang mga ito kanina. Parang pakiramdam ko nga, sa mga oras na iyon ay sisigawan na niya ako pero nagbiro lang siya kung dala ko raw ba ang buong Japan sa dami noon. Pagkatapos noon ay dumaan kami sa isang Filipino Restaurant.

My mouth watered when I saw their menu. I control myself not to order almost of their specialties. Kare-kare at tinola na lang ang inorder namin dahil sabi niya ay maraming pagkain ang pupuntahan namin.

"Saan mo ba kasi nahanap 'yang page na 'yan? Sa Facebook? What if it's trap? That they are using a camp to get women and ibebenta sa ibang bansa?" Sabi ko pagkalunok ko.

She look at me like I invented the stupiest thing on earth, her own expression then said, "Tanga ka? It's a private resort Calli, owned by my aunt. Sa tingin mo ibebenta kita sa kanila? No way! Saka maliit lang tip ko sa 'yo- joke lang! Of course not! Gusto ko lang na marelax ka muna bago sumabak ulit sa gera sa kusina."

I glare at her. Hindi na lang ako nakipagtalo dahil medyo pagod din ako sa byahe, I had a jetlag. After lunch, we headed our way to Zambales to have our Camp exclusive for ten people only. Sa tingin ko nga medyo mahal iyon, pero hindi ko na lang din tatanungin dahil baka pagbayarin pa ako ni Ingrid. Libre kasi niya ako dahil namiss daw niya ako.

Out of curiousity, I asked the named of the resort.

"The Camp." She answered.

Upon looking for resorts named The Camp, I also search what camping activities they will offer. I can say I'm impress. All of the feedbacks are excellent, you cannot see any unwanted one.

"Woah, it says here na once a month lang nila ginagawa ang exclusive The Camp at kada buwan ay may tema. Pero walang nakalagay na tema rito. Alam mo ba kung ano, Ingrid?" Tanong ko habang nakatuon pa rin ang tingin sa telepono.

Medyo napatigil ako sa naging sagot niya, at ewan ko ba. Pero hindi yata magandang ideya ito.

"Yes. Moving forward."