Ο εφευρέτης

2.

Όσο περνούσε ο καιρός τόσο η ανάμνηση ξεθώριαζε.

Ένα κρύο πρωινό του Φλεβάρη ξύπνησε κανονικά με το πολυαγαπημένο της ξυπνητήρι να ηχεί σαν τρυπάνι στα αυτιά της. Είχαν περάσει 3 μήνες από εκείνο το βράδυ που τόσο την τάραξε. Οι καθημερινές υποχρεώσεις και τα τρεξίματα από την αδερφή της που ήταν άρρωστη ήταν αρκετά για να μπλοκάρουν το μυαλό της και έτσι εκείνο το παράξενο γεγονός έμεινε θαμμένο κάπου στα ανακυκλώσιμα σκουπίδια του μυαλού της.

Φόρεσε το πολυφορεμένο αγαπημένο και βολικό της τζιν με ένα άσπρο φούτερ, πήρε τον καφέ και μπήκε στο αμάξι της.

Προσπάθησε να βάλει μπρος αλλά η μηχανή δεν άναβε. Προσπαθούσε περίπου 10 λεπτά όταν συνειδητοποίησε ότι δεν πρόκειται να ξεκινούσε. Ακούμπησε το κεφάλι της στο τιμόνι και αναλογίστηκε. Θα έπρεπε σε 10 λεπτά να είναι στο κτηνιατρείο και αργότερα έχει υποσχεθεί να περάσει από την αδερφή της, να της αφήσει μερικά ψώνια και να την φροντίσει. Δεν είχε σκεφτεί ποτέ τι θα έκανε σε μία τέτοια περίπτωση. Η τοποθεσία που μένει είναι πολύ απόμερη και μοναχική. Δεν περνάνε ούτε λεωφορεία και στην περιοχή δεν χρειάζονται ταξί. Το αυτοκίνητο είχε περάσει από έλεγχο πολύ πρόσφατα, βενζίνη είχε, ίσως φταίει η μπαταρία.

Βγαίνοντας από το αμάξι παρατήρησε κάτι βίδες πεταμένες κάτω. <<Παράξενο>> σκέφτηκε. Έκανε έναν γύρω το αμάξι που προς μεγάλη της έκπληξη ανακάλυψε πως κάποιος είχε αφαιρέσει τον προφυλακτήρα, την μπαταρία καθώς και το ένα πίσω φως.

Δεν ήξερε αν έπρεπε να αρχίσει να βρίζει όποιον το έκανε ή να ανησυχήσει για την ασφάλεια της. Αυτός που το έκανε, όποιος και να ήταν, ήταν έμπειρος και αποφασισμένος. Δεν χτύπησε ο συναγερμός του αυτοκινήτου και αυτό δείχνει πείρα. Μα γιατί να διαλύσει το αμάξι της και να πάρει αυτά τα συγκεκριμένα πράγματα αφού μπορούσε πανεύκολα να της κλέψει το αμάξι;

Γειααα!

Η αλήθεια είναι ότι η όλη κατάσταση με την καραντίνα μας έχει κουράσει. Αλλά θέλει ελπίζω λίγο ακόμα για να τελειώσει. Υπομονή και προσέχετε τους εαυτούς σας!

Δεν έχω καθόλου έμπνευση και με στεναχωρεί το γεγονός ότι ανεβάζω τόσο μικρά κεφάλαια.

Βέβαια είμαι ακόμα στο δεύτερο αλλά συγκρίνοντας τα δικό μου με άλλους συγγραφείς που ανεβάζουν τεράστια κεφάλαια με 1.000+ λέξεις και εγώ μόνο 292 στεναχωριέμαι.

Εύχομαι όσο εξελίσσεται η ιστορία να γράφω περισσότερες...

Ευχαριστώ όποιον διαβάζει την ιστορία μου και την @CHOKEMEITACHI που μου έκανε το πρώτο σχόλιο και αστεράκι!😘😘