ODE of the CHOSEN

PART 5 : Training

"Ayos na ba ang kambal ko?"

"Oo, nawala na ang lason kaya magiging ayos na siya."

"Salamat Kenma."

Nasa isang maliit na kubo sila ngayon, sa bahay ng mag-asawang dryad na nakita nila sa gubat. With enough Aakinha leaves, Kenma completely drained the poison on Osamu's wound, but the latter was still unconscious.

"Nakahain na ang pagkain, kumain na muna kayo.." Saad ng babaeng dryad.

Nagsitayuan naman sila at sumunod dito.

"Anak, naubusan na tayo ng maiinom na tubig.."

"Ako na pong bahala tay.." Kinuha ni Bokuto ang sisidlan at biglang nawala sa kinatatayuan nito at parang hangin na lumabas sa pinto.

"What in the world-" Daichi exclaimed. It was his first time seeing the kids ability.

Tumawa naman ang mag-asawa. "Nakikita ko sa iyong presensiya ang kadakilaan ng iyong deity, Demigod of zeus?"

Yumuko naman si Daichi. "Ah, opo..."

"Hindi namin siya tunay na anak, Nakita lang namin siya sa loob ng maliit na bangka na palutang lutang sa ilog. Unang kita palang namin sakanya, alam namin na hindi siya isang ordinaryong tao."

Daichi nodded. So that boy is a demigod? He was lucky enough not to be found by the Chthonic Deities.

"May gusto sana kaming hilingin sa inyo, mga dakilang demigod." The male dryad spoke.

Napatingin naman silang lahat dito. A spiritual being asking for a request to a mere mortal is an honor. Kahit pa't Demigod sila, half of their blood was still mortals and an spiritual being like dryads are much more respected than them.

"Pwede ba na isama ninyo ang aking anak?" The female dryad asked which make Daichi's eyes widened.

"Im sorry, i mean, yeah i can do that. Pero hindi ko po pipilitin ang anak nyo."

"Kung ma-aamoy siya ng mga Chthonic deities dito, hindi namin siya kayang protektahan. Narinig namin noon ang mga binitiwang salita ni Chaos anim na buwan na ang nakakaraan. Sigurado kami ng asawa ko, na isa si Bokuto sa mga demigod na isinalaysay ni Chaos." Mahabang paliwananag nito.

Daichi was too overwhelmed to speak. Is this why Suga want them to have a quick tour on the Pholoe forest?

"How sure are you?" Sakusa joined the conversation.

"Isang simbolo ang nakaguhit sa Paa ng aking anak. Simbolo ng isang pakpak."

They gasped. A symbol that can only be seen on the foretold ones body. A symbol that signifies their deities.

Dumaan ang isang minuto, bumalik na si Bokuto dala ang isang galong tubig. The dryad couple pat Daichi's shoulder and nodded at him.

"Hala, sige na't magsikain."

Umupo na silang lahat sa mesa at tahimik na kumain, except for Bokuto na kanina pa kwento ng kwento. He was happy to finally met some people like him. Kinuwento din nito na na-wewerduhan ito sa sarili dahil sa kanyang kakayahan kaya masaya siya na may nakitang mga tao na katulad niya.

"Bokuto, anak?" The female dryad asked which make Bokuto stopped talking.

"Bakit po nay?"