Chapter 8

7 1 0
                                    


"Madison POV"




"Ganyan ba talaga ang daddy mo pinapa iyak ka niya habang wala ako." napalingon naman sila sa direksyon ko at nakita ko ang panlalaki ng mga mata nila.

And yeah kanina pa ako nakatayo sa gilid habang pinapakinggan ang mga kwento ni Oliver kay Ethan.

Narinig ko ang lahat ng iyon pero hindi pa din ako nakaalala.

At gaya nga nang sabi ni Oliver hindi pweding pilitin kong alalahanin ang lahat.

Dahil ikamamatay ko iyon kong pati ang utak ko ay magkakaroon ng nang bleeding.

"Mom kanina pa po ba kayo diyan?"alanganing ngiti ni Ethan na ikinatango ko.

Napahampas naman si Oliver sa noo niya at sinabing ang tanga ko talaga pero mahina lang naman.

Pero dahil sa six senses ko narinig ko ang binulong niya sa hangin.

Lumapit ako sa inuupuan nilang mahabang sofa sa gilid ni Ethan that means napapagitnaan namin ang bata.

"Mom are you really ok?"tanong niyang nag aalala pa din na ikinangiti ko.

"Im fine sweetie don't worry im strong like hook."napahagikhik naman siya sa sinabi ko.

"Baby are you really ok why are sweating?" Napatingin ako kay Oliver at sandali siyang tinitigan saka tumango.

"Yeah im fine its nothing don't worry to much."sabi ko na lang sa kanya saka seryosong nakatingin sa kawalan.

Bumalik sa akin ang masamang panaginip na iyon dahilan para magising ako.

Hindi ko gusto ang panaginip  na iyon tandang tanda ko pa ang buong pangyayari.

Buti na lang may ininom na ako kanina bago ako natulog ulit.

Nabalik naman ako sa realidad nang maramdaman ko ang paghawak ni Oliver sa mga kamay ko.

"Baby your not ok tell me what happen masakit pa ba ang ulo mo Tatawagan ko ba si Tita para e check ka?"umiling ako para tumigil siya sa kakatanong sa akin.

Naninikip na ang dibdib ko habang tinititigan ko ang lalaki sa harapan ko ang ama ng anak ko.

Nakikita ko sa mga mata niya ang pag aalala sa akin sinusuri pa niya ang katawan ko kong may masakit ba.

Sad to say that my hurt doesn't respond anymore it feels nothing but empty like a shell.

Pinigilan ko na siya nong niyo-yogyog na niya ako dahil nahihilo pa din ako hanggang ngayon.

Hindi ko na napigilan ang sarili ko nang itaas ko ang t-shirt ni Oliver.

"Baby what are you doing susundan na ba natin si Ethan."pagbibiro niya to divert my attention to he's joke.

I know na alam niya kong bakit ko itinaas ang t-shirt niya nandoon kasi ang palatandaan na ginawa ko.

Na kahit na di ko maalala ang nangyari noon nandon pa din sa balat niya ang ginawa kong kasalanan.

"The Truth Hurts"    OnGoingWhere stories live. Discover now