Manolya güzel kokan bir çiçek,
Fakat kimse bilmez içindeki hüznü,
Kimse bilmez güzel kokmasına sebep olan acıları,
Halbuki içinde biriken acılar dışarıya güzel koku şeklinde yansıyordu.
Kimse bilmez o çiçeğin güzel kokmasına sebep olan sabır tohumlarını,
Oysa ki o sabır tohumları filizlendi ve güzel kokular yaydı etrafa...
Manolya mutsuzdu herkes mutlu sandı...
"Manolya"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞİİRLER
PoetryDaha önce kimseden duymadığınız birbirinden güzel şiirler ilk siz birilerine hediye edin😊 Bir şiirde kayboluyorum tarifi olmayan yollara karışıyorum kimse bilmiyor kimse duymuyor..
