V̸A̸M̸P̸İ̸R̸ ~K̸A̸R̸M̸A̸G̸İ̸S̸A̸~

Vampir: Bölüm 4

Nagisa'dan

Niye berbat okul günü ve yine o berbat sınıf arkadaşları az kaldı kurtulucam artık bunlardan. Mezun olmamıza az kaldı yaklaşık 2 ay sonra mezun olucaz ve ben artık bu işkenceden kurtulucam. Şu an okulda sıram da oturuyorum. Koro-Sensei sınıfa gelince hemen dersi anlatmaya başladı.

Okuldan sonra

Nihayet okul bitti. Sınıftakiler bana bulaşmasın diye hemen sınıftan çıktım ama bir kaç tanesi okulun çıkışında beni bekliyorlardı. Tam bana bulaşacaklerdı ki arkalarından biri bana seslendi. Ben arkaya baktığımda gelen kişinin Karma olduğunu gördüm. Hemen onun yanına gittim.

- Hey Nagisa nasılsın?
- İyim Karma-kun. Sen nasılsın?
- Bende iyim. Sanırım arkadaşların ile gezicektin?
- Onlar ile arkadaş değilim ben.
- Niye ki? Seni bekliyor gibi gözüküyorlar
- Onların beni bekleme amacı benle dalga geçmek için. Neyse hadi gidelim Karma-kun.
- Peki tamam.

Cidden Karma ile karşılaşmam benim için büyük bir şans oldu. Karma bir anda kolunu omzuma atınca hemen kolunu omzumdan aldım.

Karma'dan

Nagisa'nın omzuna kolumu atınca bir anda kolumu omzundan indirdi. Acaba bu hareketim onu rahatsız mü etti?

- Az önceki hareketim rahatsız mı etti seni?
- Biraz. Ben bu tür şeylere pek alışık değilim.
- Niye ki?
- Bana bu zamana kadar kimse yakın davranmadı Karma-kun genelde insanlar dış görünüşüm ve saçım yüzünden benle dalga geçerler o yüzden bu tür şeylere pek alışık değilim ben.
- Anladım Nagisa

Nagisa ile konuşa konuşa yürürken o bi zaman sonra korku ile etrafına bakınmaya başladı. Onu geren ve korkutan bir şey mi var acaba? Sorsam söyler mi ki? Sanırsam söylemez çünkü kendisi hakkında hiç bir şey demiyor. Ama cidden bu sokakta onun korktuğu bir şey var ve ben bunu bulucam.

3.ağızdan

Nagisa etrafına korkmuş bakışlar atarken Karma neden böyle olduğunu merak ediyordu. Biraz ileriledikten sonra Nagisa tam derin bir şekilde nefes vermişken arkadan biri hemen seslendi.

- NAGİSA!!

Nagisa korku içinde arkasına bakınca annesini gördü ve içinden "ben öldüm " diye geçirdi. Karma ise bi o kadına bir de Nagisa'ya bakıyordu ve ne olduğunu anlamamıştı. Ama anladığı tek şey vardı oda bu kadın her kimse Nagisa ondan çok korkuyordu.

- Anne?

Nagisa o kadına anne deyince Karma bir şok oldu. "Ne yani Nagisa kendi annesinden mi korkuyor? Ama neden?" diye içinden geçirdi. Kadın hızla yanlarına gelince Karma'ya korkunç bir bakış attı.

- Bu kim Nagisa?
- Arkadaşım anne.
- Niye erkek bu peki?
- Üzgünüm efendim ama annem erkek doğurdu beni.
- Karma-kun yapma böyle onu daha fazla sinirlendirme.
- Nagisa ben seni terbiyesiz arkadaşlar bul diye yetiştirmedim benim senin için yaptıklarımın karşılığı bu mu?
- Anne Karma-kun iyi biri hem-
- Nagisa yürü eve gidiyoruz ve sen küçük çocuk bir daha benim çocuğuma yaklaşma.
- Anne ama-
- Yürü Nagisa
- Tabi tabi. Ben Nagisa'nın arkadaşıyım yani illa ki onunla konuşuncaz efendim ve Nagisa yarın görüşürüz.

Karma orada ayrıldıktan sonra kadını bayağı kızdırmıştı ve olan Nagisa'ya olucaktı. Nagisa ise cidden çok kötü bir durumdaydı eve gidince annesinin ne yapacağı belli değildi.

Eve geldiklerinde kadın o kadar kızgın gözüküyordu ki Nagisa'nın sınıfındaki yara yaptığı omzunu da bu sefer annesi yara yaptı ve her zaman ki söylediği şeyleri söyledi "Eğer bir kız olsaydın seni daha terbiyeli biri yapabilirdim" " Eğer kız olsaydın onunla takilmazdın" vb. şeyle söylüyordu. Nagisa'nın ağlaması ne kadar şiddetlenirse o kadar çok saçını çekiyordu. Kadın en sonunda Nagisa'nın saçını çekmeyi bıraktı ama hayla söylenmeye devam etti en sonunda bir tane tokat attı Nagisa'ya.

Nagisa o tokat'ın etkisiyle kas katı kesildi. Kendine geldiğinde hemen odasına gitti yorganına sarıldı ve ağlaması daha da şiddetlendi.

Karma; Nagisa ve o kadın uzaklaştıktan bir kaç dakika sonra hemen bir ara sokağa girdi ve kendine yemek arama başladı. Kokusu kötü olan birini bulunca hemen onun kimse fark etmeden kanını içti. Sonra hemen Nagisa'nın evine onun odasının camına geldi.

Camdan baktığında Nagisa'yı uyanık ve ağlar bir şekilde buldu. "Genellikle bu saatte hep uyurdu bu sefer niye uyumadı ve niye ağlıyor bu mavi melek" diye içinden geçirdi ve Nagisa'nın uyumasını beklemeye başladı. Bu Karma için zor bir şeydi sevdiği orada ağlarken o hiç bir şey yapamıyordu. Bu yüzden kendine lanet okudu Karma ve Nagisa'nın ne dediğini dinlemeye başladı
"Her şeyden nefret ediyorum. Kendimden nefret ediyorum. Herkesten nefret ediyorum. Bıktım artık bu hayattan beni cidden önemseyen biri çıktı ve onunlada artık annem yüzünden konuşamıyacam." Karma bir anda kendini kötü hisseti ama Nagisa'yı dinlemeye devam etmek istedi ama Nagisa sanki onu dinlenen biri varmışcasına sustu ve derin derin nefesler alarak kendini sakinleştirdi. Bir süre sonra onun uyuduğunu anlayan Karma hemen camdan içeri girdi ve gördüğü şeyle şok oldu. Nagisa'nın yanağı kıpkırmızı idi ve omzunda da yara vardı. "Bunları kesin annesi yaptı ve okul çıkışında o gördüğüm grup olabilir." Karma ; Nagisa'nın gene üstü açık olduğunu görünce hemen battaniye ile onun üstünü örtü ve onun anlına bir öpücük kondurdu "Seni bir gün onların arasından alıcam ve kimse artık sana zarar veremiyecek merak etme bir gün alıcam seni yanıma" diye içinden geçirdi Karma ve hemen Nagisa'nın odasından ayrıldı.

Karma'nın bilmediği bir şey vardı oradan ayrılırken bir çift göz tarafından gözlendiği idi oda.

Karma hemen gene açıktığını hissetti ve tekrar ara sokağa girdi ve gene kokusu kötü birinin kanını içerek karnını doyurdu. Sonra o kimsenin olmadığı tek yaşadığı o evine geldi.