3 kişiden
Nagisa ve Karma sonunda üniversitesi'ye geçmişti ve ikisinin de duası kabul olmuştu. Her ikisi de aynı üniversitede, aynı bölümde ve aynı sınıftalardı. Karma; Nagisa ile beraber vakit geçirmenin ardından ona hem vampir olduğunu hemde ondan hoşlandığını söylemeye karar vermişti. Ama Nagisa'nın nasıl tepki vereceği ile korkuları vardı "Ya beni bırakıp giderse?" "Ya benden iğrenip nefret ederse?" gibi düşünceler vardı aklımda ve bu yüzden derse odaklanmıyordu ve bu yüzden son günlerde huzursuz davranıyordu.
Karma'nın bu huzursuz davranışlarını Nagisa fark etmişti ama bir türlü ne olduğunu sormaya çekiniyordu.
Teneffüs zili çaldığında Nagisa hemen Karma'nın yanına geldi ve koyu bir muhabbette daldılar. Birkaç dakika sonra ders zili çaldığında Nagisa kendi sırasına geçti.
Okuldan sonra
Karma'dan
Off... Ben Nagisa'ya nasıl vampir olduğumu acıklim şimdi ya benden korkup kaçarsa hadi böyle bir şey olmadı ama ondan hoşlandığımı söylersem kesin benden iğrenecek. Kafam allak bullak oldu.
- Karma?
Arkamdan gelen sene döndüğümde bu kişinin Nagisa olduğu gördüm.
- Efendim Nagisa?
- Bir sorun mu var? Son zamanlarda biraz tuhaf davranıyorsun da.
- Hiç bir sorun yok Nagisa.
- Emin misin?
- Evet eminim.Yol boyu Nagisa ile konuşa konuşa eve geldik. Anahtarı cebimden çıkarıp içeri geçtik. Nagisa kendini hemen koltuğa attı bende onun yanında attım kendimi tam koltuğa uzanıp Nagisa'nın yanına yatıcaktım ki bir anda kendimi yerde buldum ve Nagisa benim halime gülüyordu.
- Aman ne komik. HA HA HA...
- Evet komikBir anda yerden katkım ve Nagisa'yı kucağıma aldım her ne kadar çırpınsada onu bırakmaya niyetim yoktu en sonunda onu koltuğa geri koyduğum da yüzüme "şükürler olsun sonunda bıraktın" dercesine bakıyordu. Yazık bir azdan olacaklardan habersiz bir şekilde bakıyor. Bir anda Nagisa'yı gıdıklamaya başladım.
- Kar- (kahkaha) ma (kahkaha) dur (kahkaha) lüt-(kahkaya) fen.
- Bir daha beni yere attıcak mısın?
- Hay(kahkaha ır.
- Tamam bıraktım bende seni.Nagisa'nın yüzü gülmekten kıp kırmızı olmuştu. Biraz daha oturduktan sonra Nagisa ile bugünkü ödevleri yapmaya başladık.
1 saat sonra
Sonunda ödevler bitmişti ama bizde bitmiştik. Nagisa yemek yapmak için tam mutfağa geçicekken onu kolundan tuttum ve yerine oturmasını sağladım. Bana anlamsız gözlerle bakarken hemen telefonu aldım ve yemek siparişi verdim ve birden kan içmeye ihtiyaçım olduğunu hissedip bir bahane ile dışarı çıktım. Ara sokağa girdiğimde bir kapkaççı olsa gerek sanırsam onun kanını içtim. Eve geldiğimde siparişler çoktan gelmişti. Nagisa ile yemekleri yedikten sonra sofrayı topladık. Salona geçtiğimizde artık emindim ona hem vampir olduğumu hem de onu sevdiğimi söyleyecektim.
- Nagisa?
- Efendim Karma
- Ben sana bir şey diyeceğim
- Buyur Karma dinliyorum
- Ben vampirimNagisa'dan
- Ben vampirim
Ben Karma'ya şok olmuş ve korku dolu bir şekilde bakarken o bana bu konu hakkında lütfen bir şey söyle der gibi bakıyordu. Ne yapmam gerek ya da ne hissetmem gerek ne söylemem gerek bilmiyorum ama bildiğim bir şey var oda Karma'nın iyi biri olduğu.
- Ve bir şey daha demem gerek
Bir şey daha mı diyecek? Ben Karma'ya söyle dercesine yüzüne baktım.
- Senden hoşlanıyorum!
- Ha?
- Beni sevmesen de anlarım sadece bunu bilmeni istedim o kadar.Ben arkamı dönüp odama gidecektim ki Karma bir anda bana arkamdan sarılmasıyla kaskatı olduğum yerde kaldım.
- Nagisa bir şey de bu konu üzerine ama sessiz kalma lütfen senin sessiz kalman bana tarif edemeyeceğin bir acı veriyor.
Bir süre daha öyle kaldıktan sonra Karma benim bir tepki vermeyeceğim'i anladı ve bana sarılmayı bıraktı ve bende odama gittim ve kapıyı kapatıp ve sırtımı kapıya yaslayarak oraya oturdum. Onu öyle bırakmak içimi açıtsa bile yapabileceğim bir şey yoktu.
3. Ağızdan
Karma, Nagisa odasına gittiğinden beri salonda ayakta dikiliyirdu. Sonra Nagisa'nın odasını gelince kapıyı çalma cesareti buladı kendinde ve kapıya sırtını yaslayarak yere oturdu.
Arkadaşlar bir şey fark etti. Bu kitabı bozduğum gibi bir şey neyse yorum ve like atmayı unutmayın
SEVİYORSUNUZ💜
ŞİMDİ OKUDUĞUN
V̸A̸M̸P̸İ̸R̸ ~K̸A̸R̸M̸A̸G̸İ̸S̸A̸~
FanficYazar notu: Yalvarırım bu kitabımı okumayın silmeye de kıyamıyorum zaten. Cring bir kitap yazmışım zaten. . . . "Onla tekrar karşılaşır mıyım acaba? Umarım karşılaşırım." düşüncesi ile o sokaktan ayrıldı.