V̸A̸M̸P̸İ̸R̸ ~K̸A̸R̸M̸A̸G̸İ̸S̸A̸~

Vampir: Bölüm 2

3. ağızdan
Aradan bir kaç gün geçmesine rağmen kırmızı saçlı o mavi saçlı çocuk ile karşılaşmadı. Onu merak ediyordu, hiç kimseyi merak etmediği kadar çok hemde. Ama biliyordu ki onla gene bir şekilde yolları kesişecekti ama ne zaman onu bilmiyordu.

Nagisa'dan

O olayın ardından bir kaç gün geçmişti ve hayla o maskeli çocuk aklımdan çıkmıyor. Şuan okuldayım ve gene aynı muamele. Cidden bıktım artık bundan şu lise bitsin de bende bunlardan kurtulsam. Artık katlanacak halim kalmadı. Okuldan sonra babamın yanına gitsem iyi olur. O olaydan sonra okuldan eve; evden okula olmuştu.

Okul çıkışı

Sonunda okul bitti. Artık babamın yanına gidebilirim. Babamın yanına geldiğim de yanında kızımız saçlı bir çocuk vardı muhtemelen benimle yaşıt. Babam beni görünce çok sevindi.

- Hoş geldin Nagisa. Anneni nasıl atlattın?
- Hoş buldum baba ve annemin haberi yok bu durumdan

Kırmızı saçlı çocuğa dönüp elimi uzattım.

- Ben Nagisa Shiota
- Bende Karma Akabane bu arada bay Shiota kızınız cidden çok güzel.
- Ben kız değilim erkeğim.
- Ne!? Erkek misin?!
- Evet erkeğim.
- Niye saçın bir kız kadar uzun peki?
- Bu seni hiç alâkadar etmez.

Cidden sinirim bozulmaya başlıyor. Buda kesin benle diğerleri gibi dalga geçicek gibime geliyor. Al şimdi bunla uğraş dur.

- Karma fazla üzerine gitme Nagisa'nın.
- Peki efendim

Babam ve Karma ile bir kaç dakika daha konuştuktan sonra eve gitmek için yanlarından ayrıldım. Tam kapıdan çıktıktan biraz ilerledikten sonra biri arkamdan seslendi. Arkama baktığımda gördüğüm kişi Karma'ydı.

- Hey Nagisa?
- Efendim Karma.
- Sana bir şey sormak istiyorum?
- Buyur sor.
- Sence vampirler gerçekten de var mı?
- Hmm... Bence yok. Her ne kadar vampir haberleri dönse de yok gibime geliyor benim.
- Anladım ve son bir soru daha. Niye saçını uzatıyorsun?
- Bunu cevaplamak istemiyorum
- Peki anladım

Yol boyunca Karma benle sohbet etmeye çalıştı. Bu hareket nedense beni mutlu etti. Eve yaklaştığımı anladım Karma'ya dönüp.

- Ben artık burda ayrılim Karma
- Peki dikkatli ol Nagisa. Görüşürüz.
- Görüşürüz.

Eve geldiğimde kapıdan içeri girdim annem daha gelmemişti bende bunu fırsat bilip hemen kulaklığımı takıp müzik açtım ve ödevlerimi yapmaya başladım.

Yarım saat sonra ödevlerim bitmişti salona geçtiğimde annem televizyon izliyordu. Beni gördüğünde mutlu olmuş bir şekilde baktı.

- Hadi bakalım sofraya
- Peki anne.

Karma'dan

Aradan birkaç gün geçmesine rağmen sonunda o mavi saçlı çocuğu yani Nagisa'yı buldum. Cidden bugün şans eseri yardım ettiğim kişi onun babası çıkması ne büyük şans ve onun kokusunu nasıl olduğunu bildiğim için artık onun nerde olduğunu kolayca bile bileceğim. Acıktığım için şu an dışarıda yemek arıyorum. Bir ara sokağa girdin ve kanını içmek için birini seçtim ve onun kanını içtim.

Ben sadece ara sokaklarda ki kötü kokusu olan kişilerin kanını içiyorum aslında herkesin kanını içerim ama kötü bir kokusu olan kişiler kötü kişiler olduğu için onların kanını içmek daha iyi en azından suçlu oranı düşüyor benim sayemde. Ama cidden merak ediyorum Nagisa niye bir kaç gün önce mutsuzdu?

Off... Cidden bunu deli gibi merak ediyorum. Anladığım kadarıyla da Nagisa'nın annesi ve babası ayrı. Acaba niye ayrıldılar. Ben bunları düşünerek eve geldim. Cidden yanlız olmak çok zor.

3.ağızdan

Kırmızı saçlı çocuk bunları düşünerek yatağına yattı ve birden mavi saçlı çocuğun yüzü belirdi gözlerinin önünde ve kızardı. Onu ilk gördüğü anda ona tutulmuştu. Bunu kendininde farkındaydı.

Mavi saçlı çocuk ise yatağında oturmuş ağlıyordu. Annesi sofrada iken gene "Sen niye kız değilsin?" "Kız gibi davran." " Ben senin kız gibi olmanı istiyorum." gibi şeyler söyledi. Mavi saçlı çocuk ne kadar "Anne ben erkeğim ama ve kız gibi davranırırsam benle dalga geçerler." demesine rağmen annesi onu dinlemiyordu ve onun daha fazla üzerinde geliyordu. Mavi saçlı çocuk en sonunda kendisini odasına kapattı ve ağlamaya başladı. Artık tahammülü kalmamıştı bu hayata karşı. Ne yapsa bilemiyordu. En sonunda kendini ağlayarak uyurken buldu.

Kızımızı saçlı çocuk en sonunda dayanamayıp "Acaba Nagisa şu an napıyor?" düşüncesi ile onun evine gitmeye karar kıldı. Ayrıldıkları yol kavşağının oraya geldi ve onun kokusunu takip ederek onu bulmayı umdu. Kızıl saçlı çocuk kokuda bir tuhaflık olduğunu anladı üzgün bir kokusu vardı mavi saçlı çocuğun. Kırmızı saçlı çocuk en sonunda pencerenin camına geldi ve şansı vardı ki pencere açıktı.

Kızıl saçlı; mavi saçlı'nın gözündeki yaşları görünce kalbi sıkıştı. Onu kimin ağlattığını merak ediyordu. Onu uyurken izlemek istedi ama bunu yapamadı. Ama mavi saçlı'nın anlına bir öpücük bırakıp kendini evine gitti.