Karma'dan
Bugün hafta sonu olduğu için biraz geç uyandım. Uyandığımda ise Nagisa hayla uyuyordu bende o uyanana kadar hemen kahvaltı'yı hazırladım. Bugün tüm gün evde olucaktık. Bu gece dışarı kan içmek çıkmama gerek yok çünkü akşam bir ara uyandım ve kan bankalarının birine girdim ve bir-iki torba kan aldım. Eğer akşam açıkırsam bu kan torbalardan içicem.
Bir müddet sonra Nagisa'da uyandı.
- Günaydın Nagisa
- Günaydın KarmaKahvaltımızı yaptıktan sonra beraber sofrayı topladık sonra Nagisa'nın telefonu çalmaya başladı. Telefonu cevapladıktan bir kaç dakika sonra telefonu kapattı. Üzgün gibiydi (yazar olarak bi güldürmedim be şu çocuğu).
- Ne oldu Nagisa? Arayan kimdi?
- Babamdı. Dedemin yanından gelemicekmiş. Hep orada kalmak zorundaymış.
- Anladım.Nagisa ile biraz daha sohbet ettikten sonra beraber dışarı çıkmaya karar verdik.
Biraz yürüdükten sonra bir kaç küçük çocuk su savaşı yapıyorlardı ve bir tanesi kazayla bize su bolunu attı. Nagisa'yla şaşkınca birbirimize bakarken bir anda halimize gülmeye başladık. Su balonunu bize atan çocuk yanımıza geldi.
- Özür dilerim kazayla oldu.
- Olsun bir şey olmaz bu sıcak havada serinlemiş olduk hem.Çocuk yanımızdan ayrılınca bizde ıslak bir şekilde gezmek yerine eve gitmeye karar verdik. Eve geldiğimizde hemen üstümüzü değiştirdik. Bir anda aklıma Nagisa'nın evinde gördüğüm kız kıyafetleri geldi aklıma.
- Nagisa?
- Efendim Karma.
- Sana bir şey sormak istiyorum?
- Buyur sor.
- Senin evine geldim vakit neden evinde kız kıyafetleri vardı?
- O kıyafetler benim
- NEE? SENİN Mİ?
- Evet benim.
- Ama sen erkeksin ve o kıyafetler nasıl senin olabilir?
- Annem benim kız olmamı istiyordu eğer kız olsaydım onun idealleri için en iyisi yapıcaktı. Ama erkek olunca buna bayağı bir sinirlendi sonra da beni bir kız gibi yetiştirmeye başladı. Saçım bu yüzden uzun bu yüzden sınıftakiler benle dalga geçiyor bu yüzden babam anneme tahammül edemedi ve boşandılar.
- Cidden çok kötü bir şey bu.Nagisa'dan
Nedense Karma'ya bunları anlatmak biraz olsun beni rahatlattı.
- Nagisa?
- Efendim .
- Sen ağlıyor musun?
- Ha?Karma diyene kadar ağladığımı fark etmemiştim bir anda Karma beni tutup kafamı göğsüne yaslayınca ve bana sarılınca ağlamam şiddetlendi. Cidden Karma benim tek arkadaşım ve annem buna ne kadar kızsa da ben arkadaşımdan olmak istemiyorum.
Birkaç dakika sonra ağlamam durduğunda kafam hayla Karma'nın göğüsündeydi ve şu an cidden hiç olmadığım kadar huzurlu hissediyorum ve bu da Karma sayesinde.
2 hafta sonra
Nagisa'dan devam
Annem 1 hafta önce geldi ve şu an yemek yiyoruz ve ben kendimi şu an nedense huzursuz hissediyorum. Sanırım bunun nedeni Karma ile kalmaya alışmış olmam. Şu an odamda ödev yapıyorum ve cidden ödev yapmaktan başım ağrıyor ve annem bunu hiç umursamıyor ve her zamanki dediklerini diyor neyse yaklaşık bir ay sonra burdan kurtulucam.
Bir ay sonra
3. Kişiden
Nagisa ve Karma'nın üniversiteye girme sınavı iyi geçmişti ve ikisinin tek istediği aynı üniversite'yi tutturmak. Şu an yaz tatili olduğu için beraber sahil kenarında geziyorlardı birden Nagisa'nın telefonu çaldı. Arayan annesi'ydi. Telefonu açtığında şok edici bir haber ile hastaneye kadar koştu. Annesi ameliyathane'deydi ve oradan güzel bir haber ile çıkmasını bekliyordu. Doktor ameliyathaneden çıktığında Nagisa hemen annesinin durumunu sordu ağlamaktan kızaran gözleri ile.
- Doktor bey o iyi mi?
- Hasta'nın nesi oluyorsunuz?
- Oğluyum.
- Üzgünüm ama kurtaramadık. Başınız sağolsun.Nagisa koridorda çökmüş bir şekilde koridorda ağlıyordu ve yanında sadece Karma vardı
Annesini kaybetmeden 1 hafta önce de babasını kaybetmişti ve tamamen çökmüş bir durumda.
(Yazar: Cidden bir türlü gülmedi bu Nagisa bi türlü güldüremedim gitti )
2 hafta sonra
Karma'dan
Nagisa annesini ve babasını kaybetsinin ardından benimle kalmaya başladı. Şu an ilk günkü kadar kötü olmasa bile kötü bir durumda ve ben onu nasıl güldürecegimi bilmiyorum. Umarım Nagisa zamanla eski haline döner. Nagisa'ya gene "ben abur cubur alıp geliyorum" diyerek hemen birinin kanını içtim ve bir şeyler alıp eve geldiğim de Nagisa koltukta uyuya kalmıştı onun için yaptığım yatağa yatırıp hemen kendi odama geçtim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
V̸A̸M̸P̸İ̸R̸ ~K̸A̸R̸M̸A̸G̸İ̸S̸A̸~
FanfictionYazar notu: Yalvarırım bu kitabımı okumayın silmeye de kıyamıyorum zaten. Cring bir kitap yazmışım zaten. . . . "Onla tekrar karşılaşır mıyım acaba? Umarım karşılaşırım." düşüncesi ile o sokaktan ayrıldı.