Yüzüme bakmayı bile hor gördün kendine. Bir kaç sözün ardından bağrışların kulaklarımda uğuldadı durdu, beni yaralayan o ev en çok senin sevgisizliğinde boğuldu. Güzel olan ne kaldıysa hepsini çamura bulanmış olarak gördüm. Hiç kırılmayan bir kalbim olsun istedim, sen pişmanlık duyma diye. Fakat bu otuz üçüncü oldu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
