Waves of ocean

Chapter 24

"Caleb loves you too, mommy" He said with his cute little voice and smiled.

"Mommy loves you more, anak" I said before hugging him again. He placed his face in my shoulder, rested his chin on it. Mas lalo ko tuloy naalala ang daddy niya sakaniya. Like his son, he always wanted to rest his chin on my shoulder. Napangiti tuloy ako sa anak ko.

"Don't cry mommy, okay? Be happy like caleb" He kissed again my cheek before putting his toys in the basket, magkakalat uli siya. Napangiti nalang ako sakaniya at hinayaan nalang siyang maglaro muna. Dahil mamaya ay manghihingi na siya ng milk niya 'pag nagutom.

I went back to my books and read our lesson. I also incode the important words in my laptop to review it. Mas madali ko kasing ma-memorize ang mga 'yon kapag nakaayos siya at malinis ang pagkakagawa. I also wear my specs before reading those, to make me read comfortable. Nakakaduling kasi sa sobrang dami.

But in the middle of reading and analyzing those, I heard my phone vibrate and suddenly read the message of unknown number.

FROM: UNKNOWN

'can I invite you for a dinner'

My brows furrowed in confusion as I read the message. I just clicked the off button of my phone before looked again of my books! Maybe it's just a wrong sender or something.

But when I was about to put down my phone, I received again a message with the same number.

FROM: UNKNOWN

'I'll treat'

Mas lalong nangunot ang noo ko. Kung wrong sender ito bakit naulit? Hindi ko nalang pinansin at hinayaang mag text ang number na 'yon. Naabala lang ako sa ginagawa ko. Kakagigil.

"Mommy! milk.." Caleb went to me and lay his head on my lap. Ganito siya tuwing nagugutom na, pupunta saakin at manlalambing para itemplahan ko siya ng milk niya.

Binuhat ko siya at pinahiga sa kama bago ko isinara ang laptop para itemplahan siya. Nagtungo ako sa kusina at pagkabalik ko naroon na ang dalawang paa nito sa tiles habang ang katawan ay nasa kama at nanonood ng car toys movie sa iPad na binigay sakaniya ni ate.

Hindi ito lumingon saakin nang sandaling pumasok ako ng kwarto. Tamad lamang nitong inabot ang kaniyang maliliit na kamay habang busy siya na nakatutok sa iPad. "Thank you, mommy" Sabi nito pagkaabot ko ng bote niya, napangiti naman ako sakaniya.

"Love you, baby" I smiled, pero hindi nito nakita dahil tutok pa rin ito sa pinapanood niyang mga car toys.

Nakita kong bunutin nito ang kaniyang bote sa kaniyang bibig at inakyat ang kaniyang isang paa sa kama, habang ang isa ay nasa ibaba pa rin.

"Love you too, mommy" Sagot nito bago muling sinalampak ang bote nguso at humiga na ng tuluyan sa kama. Gumulong pa ito sa gitna nang kama at inaayos ang iPad sa unan para makapanood siya ng maayos habang dumedede.

Bumalik na lamang ako sa pagbabasa habang tahimik itong nanonood. Ngunit maya maya pa lamang ay biglang tumunog ang cellphone ko sa side table, kung saan malapit si Caleb. Napatingin rin ang anak ko rito nang sandaling tumunog ngunit agad din binalik ang tingin sa pinapanood nang sandaling makita akong lumapit rito.

"Hello," I answered the phone, clueless about who was that.

[Hey!]. Someone's answered the phone.