Alexa Mikaelson Salvatore

Κεφάλαιο 22

Alexa's POV

2 μήνες  μετά παραμονή των γενεθλίων μου...

Αύριο είναι τα γενέθλιά μου! Αύριο όλα τελειώνουν! Δεκαεφτά χρόνια τώρα η οικογένειά μου ψάχνει ένα ξόρκι που δεν υπάρχει! Γιατί πιστεύουν πως θα το βρούν τώρα μέσα σε μια μέρα? Όλοι τους είναι τρελαμένοι δεν αντέχω να τους βλέπω έτσι! Σήμερα πρέπει να πω στα παιδιά πως αποχωρώ από το συγκρότημα και πως πρέπει να γυρίσουν στην αγέλη του Scott ή στης Hayley! Δεν θα τους πω όμως την αλήθεια! Δεν θα τους πω πως πεθαίνω! Δεν μπορώ να το κάνω αυτό!

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Alexa: Παιδιά πρέπει να σας πω κάτι! Είπα ξαφνικά εκεί που κάναμε πρόβα. Εδώ να προσθέσω πως ο Theo και ο Isaac απολογήθηκαν για τις πράξεις τους ασχέτως αν δεν μου είπαν τον λόγο που τα έκαναν όλα αυτά και που την στιγμή που μου ζητούσαν συγγνώμη πήγαν να ξαναπιαστούν στα χέρια
Theo: Πες το! Είπε και όλοι σταμάτησαν ότι έκαναν για με κοιτάξουν. Γαμώτο πως θα τους το κάνω αυτό!
Ethan: Alexa? Θα μας πεις αυτό που ήθελες?
Alexa: Φεύγω από το συγκρότημα! Είπα γρήγορα.
Isaac: Τι? Γιατί? Αφού πάει καλά!
Aiden: Και θα μας αφήσεις έτσι ξαφνικά ξεκρέμαστους? Χωρίς τραγουδίστρια?
Alexa: Επίσης δεν μπορώ πια να έχω την δική μου αγέλη πρέπει ή να γυρίσετε στον Scott ή να πάτε στην Hayley. Είπα αγνοώντας τις προηγούμενες ερωτήσεις τους.
Heiden: Alexa φύγαμε από την προηγούμενη αγέλη για να σε στηρίξουμε και εσύ τώρα μας παρατάς έτσι απλά? Είπε εκνευρισμένη. Αν δεν μπορούσες να αναλάβεις τις ευθύνες μιας αγέλης ας μην το έκανες. Συνέχισε να λέει.
Alexa: Το ξέρω! Εντάξει? Συγγνώμη είμαι ανεύθυνη! Είπα υψώνοντας λίγο τον τόνο της φωνής μου.
Brett: Alexa μην εγκαταλείπεις γιατί αυτό κάνεις τώρα το βλέπω στα μάτια σου! Είπε ήρεμα.
Alexa: Δεν μπορώ Brett νόμιζα πως υπάρχει ελπίδα για εμένα αλλά δεν υπάρχει αύριο τελειώνουν όλα! Είπα και έφυγα τρέχοντας από το σπίτι.
Lydia: ALEXA ΠΕΡΊΜΕΝΕ! Φώναζε από πίσω μου.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Theo's POV

Μόλις έφυγε η Alexa δεν την ακολούθησα δεν έκανα τίποτα απλά κάθισα αγανακτισμένος στον καναπέ και έπλεξα τα δάχτυλά μου ανάμεσα από τα μαλλιά μου.

Isaac: Τι έγινε μόλις τώρα? Ρώτησε έκπληκτος.
Brett: Δεν θα την ακολουθήσεις? Με ρώτησε.
Theo: Να την ακολουθήσω να της πω τι Brett? Πως όλα θα πάνε καλά? Δεν μπορώ να το πω αυτό από την στιγμή που ούτε εγώ ο ίδιος δεν το πιστεύω! Είπα αγχωμένος.
Ethan: Θα μας εξηγήσει κανείς τι γίνεται? Είπε ενώ με κοιτούσε έντονα.
Theo: Όχι! Απάντησα κοφτά και η  πόρτα του σπιτιού άνοιξε ήταν η Lydia μόνη της. Τι έγινε? Τι σου είπε? Την ρώτησα όταν μπήκε μέσα.
Lydia: Είπε πως θέλει να μείνει μόνη της, να σας ζητήσω συγγνώμη εκ μέρους της και με ευχαρίστησε. Είπε παγωμένη.