Alexa Mikaelson Salvatore

Κεφάλαιο 28

Alexa's POV

Ανέβηκα τις σκάλες που οδηγούν στον επάνω όροφο και έφτασα έξω από την πόρτα του δωματίου του Stefan. Την άνοιξα και μπήκα μέσα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα ο Alaric όλα είναι ακριβώς όπως τα άφησα την τελευταία φορά που ήρθα εδώ. (Στο καινούργιο σπίτι αγοράσαμε καινούργια έπιπλα και πράγματα οπότε δεν χρειάστηκε να πάρουμε τίποτα από τα προηγούμενα σπίτια μας ο κάθε ένας.

Alexa: Ααχχ ρε Stefan! Μονολόγησα καθώς πήρα μια φωτογραφία του και κάθησα στο κρεβάτι. Έπρεπε να με αφήσεις να πεθάνω! Δεν σου άξιζε αυτό! Είπα δυνατά τις σκέψεις μου χαϊδεύοντας την φωτογραφία που κρατούσα στα χέρια μου. Ένα δάκρυ κύλισε από τα μάτια μου αλλά το σκούπισα αμέσως. Την ησυχία που επικρατούσε στο δωμάτιο διέκοψε το κινητό μου που χτύπησε. Είναι ο Theo.

Alexa: Έλα μου! Λέω όσο πιο χαλαρά και ευδιάθετα μπορώ.
Theo: Που είσαι κοπέλα μου και σε ψάχνω? Είπε γελώντας ελάχιστα.
Alexa: Εεε αααμμ! Γυρίζω σπίτι μου!
Theo: Όλα καλά? Που ακριβώς είσαι να έρθω?
Alexa: Όλα καλά μην ανησυχείς φτάνω στο σπίτι σε λίγο!
Theo: Εντάξει! Θα τα πούμε το απόγευμα?
Alexa: Ναι γειά τώρα! Φιλάκια!
Theo: Φιλιά! Είπε και του το έκλεισα.
Βασικά τώρα που το σκέφτομαι ας γυρίσω και σπίτι να κοιμηθώ λίγο γιατί τις τελευταίες μέρες δεν κοιμάμαι σχεδόν καθόλου.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Μόλις έφτασα στο σπίτι και μπήκα μέσα. Από ότι φαίνεται δεν είναι κάνεις εδώ γιατί έχει πολύ ησυχία.

Elijah: Γιατί γύρισες τόσο νωρίς? Ρώτησε ενώ ακούμπησε το σώμα του πάνω στην πόρτα τις κουζίνας.
Alexa: Απλά βαρέθηκα! Είπα αδιάφορα.
Elijah: Το ξέρεις πως δεν λειτουργεί έτσι το σχολείο έτσι?
Alexa: Δεν με ενδιαφέρει!
Elijah: Alexa πόσο καιρό θα το πάμε έτσι οι δύο μας? Για να ξέρω σε ρωτάω.
Alexa: Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς!
Elijah: Τώρα τελευταία είσαι συνέχεια απότομη και απόμακρη μαζί μου!
Alexa: Ααα δηλαδή είμαι όπως είσαι εσύ μαζί μου τα τελευταία δεκαεφτά χρόνια.
Elijah: Alexa ξέρεις γιατί ήμουν έτσι! Τώρα μπορούμε να το διορθώσουμε αυτό! Θέλω να το διορθώσουμε!
Alexa: Πολύ αργά τώρα δεν θέλω εγώ! Είπα και σηκώθηκα από τον καναπέ για να πάω στον επάνω όροφο.
Elijah: Γιατί? Ρώτησε ξεφυσώντας.
Alexa: Σκέψου! Απάντησα και πήγα στο δωμάτιό μου για να κοιμηθώ.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Theo: Τι ήταν όλο αυτό το θέατρο σήμερα για το δαχτυλίδι? Είπα στον Gerard μόλις μπήκα στο κρησφύγετό του.
Gerard: Τι ήταν αυτό θέατρο σήμερα του τύπου θα σε σκοτώσω, θα σε κάνω κομματάκια? Απάντησε στην ερώτηση με ερώτηση.
Theo: Δεν έπεζα κάποιο θέατρο την αλήθεια σου είπα! Αν την πειράξεις ξανά θα σε σκοτώσω! Είπα απόλυτος!
Gerard: Μπορείς να το δοκιμάσεις αυτό αν θες αλλά μετά όταν ο μπαμπάς σου και όλο του το σόι καθώς και μικρή κοπέλα σου είναι νεκροί ο μόνος υπαίτιος θα είσαι εσύ! Είπε και εγώ απλά τον κοιτούσα χωρίς να λέω τίποτα. Τώρα σαν καλός εγγονός πήγαινε και φέρε εκείνο το δαχτυλίδι.
Theo: Το δαχτυλίδι δεν πρόκειται να πάρεις χωνεψέ το αυτό! Δεν θα καταστρέψεις και την δικιά στης ζωή όπως κάνεις με την δικιά μου!
Gerard: Ωραία λοιπόν δεν το θέλω το δαχτυλίδι αλλά θα με βοηθήσεις να σκοτώσω τον Scott McCall και του Mikaelson - Salvatore. Είπε με ένα χαμόγελο στα χείλη του που με εκνεύριζε.
Theo: Ξέχασέ το! Απάντησα κοφτά. Σε βοήθησα να βρεις το όπλο που τους σκοτώνει δεν θα σε βοηθήσω και να τους σκοτώσεις.
Gerard: Αν αγαπάς αρκετά την οικογένειά σου θα το κάνεις πάει και τελείωσε! Είπε και εγώ έφυγα για να μην τον σκοτώσω.