Sen ne düşünüyorsun peki ? Çok basit Batman 'i öldürelim.
- Joker
Harleen 'in Ağzından
Her ne kadar ödüm patlasa da Ace Chemicals 'a gitmek zorundaydım. Üstümde ki t-shirt geceliği çıkartıp mavi bir gömlek , dar kot pantalon ve de kahverengi botlarımı giydim. Makyajla filan uğraşmadım çünkü bu onun için süsleniyorum izlenimi verirdi ve zamanım yoktu. Saate baktım. 23. 44 idi. Alal acele dışarıya çıkıp arabama bindim ve bildiğim ancak ödümün patladığı eski ve de terk edilmiş kimyasal fabrikasına doğru sürmeye başladım. Fabrikaya giderken bir yandan da beynimin içindeki sesleri susturmaya çalışıyordum. Kimdi bu kişi ? / Oraya gitmekle doğru olanı mı yapıyorum ? / Acaba en başından polisi mi aramam gerekiyordu ? Ben bunları düşünürken çoktan Ace Chemicals kimyasal fabrikasının önüne gelmiştim bile. Arabadan inip inmemekte kararsız kalmıştım. Tam şu an da geri dönebilir ve her ne olucaksa ondan kurtulabilirdim. Ancak garip bir şekil de bunu yapmak istemiyordum. Arabadan inip derin bir nefes aldım. Hadi bakalım Harleen topla kendini. Neler yaşadın sen. Hızlı ve seri adımlarla terk edilmiş ve kesinlikle berbat kokan fabrikaya girdim...
Fabrikanın en üst katına çıkmıştım. Sürekli etrafıma bakınıyordum. Nerdeydi bu herif ? Telefonumu çıkartıp tam ona mesaj yazacaktım ki mesaj geldi ;
Hayatımın Aşkı;
Sormana gerek yok buradayım ...
Mesaja bakarken birden tüm ışıklar gitti. Kafamı tavana çevirdim. Aniden açılan spot ışıklarıyla arkamı döndüm.
- Doooktoor Quin-zeeeellll...
Dedi yaklaşık iki aydır tanıdığım ses. Bir kaç saniyeliğine gözlerimi kapattım ve geri açtığım da artık daha seçilebilir bir mesafedeydi. Fakat hâlâ yarı karanlıktaydı. Kesinlikle beklemiyordum. Ben şaşkınlıkla donakalmış bir vaziyette ona bakarken o da yüzünden neredeyse hiç silinmeyen bir sırıtışla beni süzüyordu. Ancak bu sırıtış diğer insanlara yaptığı sırıtışa hiç benzemiyordu. Farklıydı . Hem dw çok farklı... Sonun da sesim geri geldiğin de dudaklarımı açıp şunları diebilmeyi becerdim ;
- Nasıl kaçtın ?
Kafasını geriye atıp güldü. Sonrada elleri ceplerin de bir şekil de ağır adımlarla bana doğru yürümeye başladı. Bunu yaparken kahkaha atmaya devam ediyordu. Aslın da o kadar yüksek sesle gülmese de ortam da başka hiç bir ses olmadığı için sesi yankı yapıyordu. Artık tamamen önüme geldiğin de durdu . Parmaklarını yavaşça çenemin altına getirip yüzüme baktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bense sadece şaşkınlık ve de merakla onu izliyordum. Joker ;
