Aconite | [Hyunlix]

Bölüm 1

Roma

14 Eylül 2029

"Alkolü fazla kaçırmayın." Boyuna göre kaslı ve iri bedenin malikanenin içerisine açılan havuzdan çıkmak için merdivenleri adımlarken oluşturduğu görüntü, izleyen kahverengi gözler için oldukça iç gıcıklayıcıydı.

"Doğum günümüzü kutlamaya gelmiyor oluşuna inanamıyorum."

"Ben de siz iki aptalın hala doğum günü kutluyor oluşuna inanamıyorum Lee." Bedeninden akarak ahşap döşemede ufak göletler oluşturmaya başlamış su damlalarına sıkkın bir bakış attıktan sonra salondaki koltuklardan birine bırakmış olduğu havluyu aldı. Vücudunu gelişigüzel bir şekilde kurularken yanındaki bedenin söylenmelerini dinliyordu.

"Biraz eğlenmeyi öğrenmelisin Channie. Sonuçta yaşayacak tek bir hayatımız var, öyle değil mi?"

İki genç bedenin ağzından senkronize bir şekilde kıkırtılar döküldü.

"Flört etmeniz bittiyse Lix'i kaçıracağım ve bizim için kazandığın tüm parayı alışveriş merkezine yatırmam konusunda suç ortağım olmasını sağlayacağım." Felix aniden koluna giren ikizini kocaman bir gülümseme ile karşıladı.

"Masama yazman gereken son rap partını bıraktıktan sonra, evden çıkmakta özgürsün." Bang Chan, takım arkadaşına sinsi bir gülümseme gönderdi.

"Ama bugün benim doğum günüm!" Han acınası olduğunu umduğu bakışları ikili arasında gezdiriyordu.

Liderleri ise duşa girmeden önce sadece göz devirdi.

***

"İnsanlar burayı ölü şehir ilan etmekte haksız sayılmazlar." Seungmin, daha küçük bedenin omuzlarında dinlendirmekte olduğu kolunu kaldırıp telefonunu çıkarttı. Eski barın girişindeki okuyuculara kimliklerini gösterdikten sonra yanındaki ikiliyi önüne alarak yürümeye devam etti.

"Henüz bir haftadır buradasın Min. Hyung miniğimi ve beni iki yıldır şehre hapsetmiş durumda."

Seungmin elleriyle karamel rengi saçlarını tararken oturabilecekleri bir yer arıyordu. "İtalyan erkekleri adına saatlerce tartıştığınızı, Roma'yı seçmek için Minho Hyung ile kavga ettiğinizi unutmuş gibi konuştun Hannie."

Birkaç dakikadır sessizliğini korumuş olan sarışın, derin sesiyle cevapladı. "Bu yarısından fazlasının ölümüne neden olduğumuz gerçeğini fark etmeden önceydi."

"Yılın 364 günü bu konuşmayı yapmıyormuşuz gibi cevap vermemi mi istersin yoksa doğum günümüz olduğu için bana ve kendine acımaya mı karar vereceksin Lixie?" Jisung zaten tombul olan yanaklarını şişirerek söylendi.

Felix yorum yapmamayı tercih ederek kendisini tozlu tezgâha yasladı. En sevdiği barmenlerden birine hızlıca göz kırpmıştı. Arkadaşlarının ilgisini çekmeyen konuşmasını dinliyor gibi davranıyorken sıkılmış hissetti. "Her zamankinden?" Gri saçlı genç barmen gülümseyerek sevimli müşterisine eğilmişti.

"Ekstra ballı." Felix dilini şekilli dudaklarında gezdirirken söyledi.

Barmenin odağı birkaç saniyeliğine dağılmış olsa da bu duruma çoktan alışmış gözüküyordu. Toparlaması uzun sürmemiş hızla siparişleri hazırlamaya koyulmuştu.

"Seungmin." Uzun sarı saçlarından birkaç tutamı kulağının arkasına attıktan sonra ufak elleri eski dostunun uyluklarına yakın bir yerde duraksadı. "Bu kadar erken dönmeni beklemiyorduk."

Seungmin'in kaşları hafifçe yükseldi. Gözleri kucağındaki el ve meleksi surat arasında mekik dokuyorken, pes edercesine geri çekilmişti. "Hükümet emekliliğime karar verdi."