My THE ONE is my number 2

Chapter 35

Chapter 35
Thursday (mogyoil)
Day 4 of Surviving (tears of an ending)

Jennie's P.O.V
Nasa island kami ngayon para manguha ng pagkain.

Nang makakuha kami agad din kaming bumalik sa tent namen para magluto ng breakfast. Ang mga kasama namen sa Seminar kanya-kanyang diskarte talaga sa paghahanap may pagkakataon na nakakasama namen sa paglalakad at nangunguha hindi naman kami madamot minsan nagbibigay kami at nagsasabe kung saan pwede.

Hindi naman pag paramihan ng points ang pinunta namen dito nila Lisa kundi ang friendship or more than friendship.

"Ilang araw na lang ang nalalabi na makakasama ko si Lisa wala akong ibang gustong gawin kundi ang kausapin siya ng kausapin pakinggan ang boses niya baka isang araw di ko na marinig pa!" - thoughts

Nang makabalik kami wala akong ginagawa kundi pagmasdan si Lisa dahil darating ang araw na hindi ko na siya makikita.

"Jennie?" - lisa *pagtawag niya sa akin dahilan para mabalik ako sa ulirat*

"W-why??" *napatingin ako sa kanya*

"Kanina ka pa kasi tahimik at tulala?!" - lisa *worried tone*

"I'm okey Lisa! Mamimiss lang kita pag dumating araw na aalis ka na sa mundo ko!" *bigla na lang pumatak ang luha ko*

Pinunasan niya ang aking mga luha.

"Umalis man ako Jennie mananatili naman ako sa puso mo di ba?" - lisa

*nod*

Tinitignan ko lamang si Lisa.

"Ngunit alam ko darating ang araw na hindi sasapat ang nasa puso lang kita hindi sapat ang mahal lang kita. Iba pa rin kapag kasama ka ng personal iba pa rin kapag nahahawakan kita iba pa rin kapag nayayakap kita at kausap ka Lisa!" - thoughts *crying*

Niyakap na lamang niya ako.

-----

Natapos na kami kumain ng lunch ngayon muli kaming naglalakad ni Lisa san man kami ulit dalhin ng mga paa namen.

Kahit saan kami mapadpad basta kasama ko si Lisa wala akong takot na mararamdaman dahil sa piling niya ako ay ligtas.

"Jennie! Mahal na mahal kita!" - lisa

"Ang sarap pakinggn Lisa tagos na tagos sa puso ko!" *pag-ngiti ko*

Dinala kami ng mga paa namen ni Lisa sa isang medyo mataas na burol natatanaw namen konti ang paligid ng isla at gubat.

"Lisa nakahanap na naman tayo ng lugar na napakaganda! Makikita ko pa ba ang mga ito? Kung mawawala ka na kasama ko maghanap ng magandang lugar!?" *sad tone and sad face*

"Pwede mo naman gawin kahit ikaw lang ang maghanap ng magandang lugar! Isipin mo na lang kasama mo ako!" - lisa

*hindi ko na naman napigilang umiyak*

"Magpatuloy ka pa rin gawin ang mga ito Jennie hindi naman sa paglisan ko matatapos ang buhay mo di ba?" - lisa

*crying*

"I don't think so! Iniisip ko pa lang parang ang hirap na!"

Hinawakan niya ang aking balikat.

"Jennie kilala kita strong ka! Alam ko paglalayo na ako sa una mahirap pero pag tumagal masasanay ka din!" - lisa

"Gusto kong gawin mga bagay sa mundo pero kasama ka Lisa!"

"Gusto ko rin gawin yan! Kaya heto tayo ginagawa natin mga bagay na yun ngayon kaya habang may oras at araw pa tayo sulitin natin bawat segundo. At lahat na mga alaala ko kasama kang gumawa ang pinakamagandang nangyari sa buhay ko Jennie!" - lisa

*crying*

"Lisa sa huling araw natin gusto ko lumaban para sa atin kahit sa matitirang oras!"

*tumango lamang siya sa akin*

Niyakap niya ako ng mahigpit.

Kumawala siya sa pagkakayakap sa akin.

"Halika Jennie lapit tayo konti dun!" - lisa *sabay turo niya*

Naglakad kami konti malapit sa medyo matarik na burol.

Nang makarating kami nagsalita siya.

"Lahat ng andyan ilabas mo na isigaw mo ipahayag mo sa mundo ang nararamdaman mo ang laman ng puso mo!" - lisa

Tumingin ako sa kanya sabay tingin sa paligid.

"Ang daya ng mundo!!!! Bakit nung pwede hindi nangyari???? Ngayong hindi pwede bakit nangyari???? Ang unfair ng mundo!!!! *crying* Tadhana???? Nakikinig ka ba sa akin???? Ayos-ayusin mo na naman ang kapalaran namen ni Lisa???? Kasi nakakasakit ka!!!! Ano bang nagawa ko para ganituhin mo ako???? Kung kailanman may asawa na ako saka mo pa binigay ang The One ko??!! Pinaglalaruan mo ako?? Bakit ako pa?? Bakit kami pa?? Ang daya mo ang daya daya??!! *crying* Tadhana???? Nakita mo naman siguro ang situation ko di ba???? Nahihirapan na ako kasi alam mo kung bakit???? Kasi mahal na mahal ko na ng sobra si Lisa ngayon hindi ko na alam kung kayanin ko pang mawala siya!!!! *burst into cry* Tulungan mo naman ako Tadhana??!! Hindi yung pahihirapan mo ako ng ganito I'm not that strong!!!! Hanggang kailan Tadhana???? Kung akala mo magpapatalo ako sa ginagawa mo sa akin sa amin pwes hindi mo ako matitibag mas malakas ang pundasyon ng pagmamahal ko para kay Lisa kahit ilang beses mo pa ako paglaruan kakayanin ko basta ibigay mo lang sa akin si Lisa!!!!" *cracked voice*

*burst into cry*

*napa-upo na lamang ako ngunit niyakap ako ni Lisa na mas lalong nag-paiyak sa akin*