My THE ONE is my number 2

Chapter 57

Chapter 57

Lisa's P.O.V
Matapos ang dalawang taon wala ako naging ibang kasama kundi ang aking sarili. Namuhay ako mag-isa wala ako ibang kamag-anak na kilala ngunit heto ang buhay ko mag-isa nagdurusa.

Matapos ko gawin yun naging miserable ang aking buhay.

Simula non wala na rin akong naging balita kay Jennie mula umalis ako dun na ako nagdusa sa loob ng dalawang taon naging malaya na ako ngunit heto ang naging buhay ko.

Ngunit masaya ako na masaya na si Jennie hangad ko lagi ang kaligayan mo Jennie dahil ganon kita kamahal.

Yung pera ko na naipon ko at sa pagbenta ko ng sasakyan ko noon at condo.

Unti unti ng nauubos tinipid ko talaga ito.

Hindi naman ako makapagtrabaho dahil ayaw ako tanggapin dahil nga sa nangyari sa akin.

Meron naman akong tinitirhang upahan meron ding mabubuting tao na tumutulong sa akin meron din minsan pinagtitripan ako hinahayaan ko na lang hindi din naman ako makakalaban sa kanila.

Wala pa naman akong kilala dito kasi nagpunta ako dito na hindi ko alam ang magiging buhay ko.

Pero kapag naubos ang aking pera hindi ko na alam saan pa ako pupulutin baka tumira na ako sa kalye.

"Haaayy ang hirap naman ng buhay ko? Bakit ganito tadhana ko? Hindi na naging maganda mula bata pa ako ganito na! Minsan iniisip ko ano ba ang kasalanan ko ? Ano ba ang nagawa ko? Para ma-deserve ko ang ganitong klase ng buhay! Hindi naman ako ganon kasamang tao alam ko makasalanan ako marami akong nagawang mali pero bakit grabe grabe parusa sa akin?" - thoughts

2 weeks had passed . . . .

Jennie's P.O.V
Pupunta ako ngayon sa Amsterdam pumayag naman si Mommy ,sina Tito syempre mga kaibigan namen.

Ngayon hinatid ako ni Jisoo at Rosé.

"Ingat ka Jenjen ha?" - rosè

"Oo naman Rosè!" *hugged*

"Jendeuk pagbalik mo size 7 and mga lollipop!" - jisoo *siniko siya ni rosè*

"Kung makademand ka parang magshoshopping lang gagawin niya don ha??" - rosè

Napabend ng katawan si Jisoo habang hawak ang tyan.

"Ang sakit naman honey sobra ka naman sa akin!!" - jisoo

"Eh pano humihirit ka eh! Pupunta sya dun para magbakasyon magpahinga ganon!!" - rosè

"Haha hayaan mo na Rosè ikaw talaga wag ka mag-alala bibili ako!"

"Talaga Jennie??" - jisoo *nagliwanag ang mukha*

"Grabe ka talaga Jisoo!! Ah Jennie ako rin ha yung bago sa saint laurent!" - rosè

"Ayun mas magaling! Kung anuhin mo ako mas grabe ka pa pala magdemand!!" - jisoo

"Wala kang pake!!!" - rosè

"Sige na Jennie umalis ka na baka maiwan ka ng flight mo!" - jisoo

"Sige! Salamat sa paghatid sa akin!"

Yumakap akong muli sa kanila.

Naglakad na ako palayo sa kanila.

~On the other Hand~
"Masaya ako sa desisyon mo Anak! Kung kayo man ay magkita doon magiging masaya ako yun ay kung di pa huli ang lahat!" - thoughts

Wala ako naging balita kay Lisa ngunit isa lamang ang alam ko andun sya sa Amsterdam.

"Lisa anak magkikita na kayo ni Jennie! Hinihiling ko na mahanap niyo muli ang isa't isa!" - thoughts

Jennie's P.O.V
Andito na ako sa Amsterdam masaya akong lumapag dito hindi ko alam kung bakit ngunit meron akong saya na nararamdaman.

Nakasakay na ako ng taxi papunta sa hotel na aking tutuluyan.

"Umalis si Lisa sa mundo ko nilisan niya yun na may ngiti sa mukha ko, tinupad niya yun at nagawa nga niya kahit sa kabila ng mga nangyari sa akin nagawa kong ngumiti. Ngayong ako ay malaya na sinubukan kong hanapin siya para sa mundo naman niya ako magtungo, pero hindi ko talaga siya makita o mahanap. Gusto ko maging bahagi ng mundo ni Lisa, the place where I belong only place I want to live!" - thoughts

Nang makarating ako sa hotel binuhat ko na ang aking traveling bag at nilagay sa likod ang aking backpack.

Nasa room ko na ako and nilapag ang mga gamit ko at ibinagsak ang katawan ko sa kama.

Pumikit ako.

Ngunit si Lisa ang nakikita ng dalawang mata ko. Hanggang ngayon hindi ko pa alam kung sino ang nagbigay ng dalawang mata ko nagpasalamat na lamang ako sa kanya sa dasal.

Hanggang di ko namamalayan ay nakatulog na ako.

Lisa's P.O.V
Dumating na ang araw na kakarampot na lang ang natira sa pera kong naipon. Ngayon hindi ko alam kung saan ako pupunta dahil pinalayas na ako ng nirerentahan ko.

"Hindi ko alam saan ako pupunta??" *usal ko sa aking sarili*

Naglakad lakad na lamang ako. Ang tanging sandata ko ay ang tungkod na dala ko mula makarating ako dito dahil kapag may masamang mangyayari sa akin tungkod ko lamang ang kakampi ko.

-----

Kumakalam na lamang ang aking sikmura dahil sa layo na rin ng aking nilalakad. Tumigil ako sa isang lugar hindi ko alam saan na ako, umupo na lamang ako.

"Nagugutom na ako!" - thoughts