Aşkın Yolculuğu

9. Bölüm: Hastane

Selaaam ^^ Yeni bölüm ile karşınızdayım :))))

  -1 SAAT SONRA GAMZE'DEN-

  Şuan hastanedeyiz. Elif kriz geçirmiş. Odaya girdiğimizde her yer her yerdeydi. Elif ise.. Elif iyi görünmüyordu. Gözlerinin altı kıpkırmızıydı.

    Şuan hastanede ben, Ezgi, Bilge,Buse, Tutku, Aykut, Berke, Gökalp ve Engin varız. Elif'in uyanmasını bekliyoruz.

 Ezgi: Kahve isteyen var mı ?

  Ben kafamı hayır anlamında sağa sola salladım. Aykut, Bilge ve Buse kahve istediler.

  Ezgi'nin kafeteryaya indiği sırada Elif'in odasından elinde kağıtlarla doktor çıktı.

 Tutku: Doktor, uyandı mı ?

 Doktor: Evet. Çok fazla durmadan içeri girebilirsiniz.

-ELİF'TEN (OLAY SIRASI)-

  Ya ciddi ciddi kaldım burda. Yalnız daraldım ben. Pencere! Pencereyi açmalıyım. Ayağa kalkıp açmaya çalıştım ancak açılmadı.

 Elif: Tutkuu !! Aç şu kapıyı ! Tamam, dönmüyorum Ankara'ya. 

 Tutku: Söz mü ?

 Elif: Söz lan söz !

  Kapıdan tıkırtılar geldi. Ama kapı açılmadı.

 Tutku: Ha siktir ya !

 Elif: Açsana kapıyı !

 Tutku: Açılmıyor !

 Elif: Ya nasıl açılmıyor ? Ya ben burda daha fazla kalamam. Lanet olsun. Lanet olsun.

  Kriz geliyordu. Gözlerime yaşlar hücum ederken ben her yeri dağıtıyordum. En sonunda her yer bulanıklaşıyordu. Zaten göz yaşlarım bunu üstlenmişken etraf karanlıklaşıyordu.

  Göz kapaklarım ağırlaşmaya başladı. Ben de kapının arkasına sindim. Sonra gözlerimin acışmasıyla birlikte karanlık gelmişti.

-1 SAAT SONRA-

  Hemen anlamamıştım hastanede olduğumu. Hala odadayım zannettim. Gözlerimi açarken ne kadar zorlansam da başarmıştım.

  Doktor vardı başımda. Bir şeyler zırvaladı ama üşendiğim için dinlemedim. Doktor odadan çıktıktan 1-2 dakika sonra odaya bizimkiler daldı. Bende yaprak fjfjfjfj. Bu arada V4'ün ne ara bizimkiler olduğunu bilmiyorum. Her neyse ağzımdan kaçmış.

 Elif: Selam millet.

  Dedim gülerek ama gelsinler bir de bana sorsunlar her yerim nasıl ağrıyor.

 Buse: Bir boku yok bunun boşuna beklemişiz hadi gidek.

  Dedi ve güldü.

 Tutku: İyi misin ?

 Elif: İyiyim. Merak etme önemli bir şey olmadı.

 Tutku: Nasıl olmadı ya ! Ben sana bir şey olucak diye sürekli kendimi suçladım.

  E bi zahmet. Yok gel beni suçla teallam.

 Elif: Sen kilitledin.

 Tutku: Sen de gidecektin.

  Amk bilet de yandı.

 Elif: Biletim de gitti sağ ol.

 Tutku: Önemli değil. Ne zaman istersen.

   Dedi gülerek.Gülüyor mu la bu ? Karnına şakadan yumruk atarak;

 Elif: Gülme. Hem ben eve gitmek istiyorum hadi gidelim.

 Tutku: Hayır. Yarın çıkarsın.

 Elif: Oldu başka ?

 Buse: Ee hasta ziyareti kısa olur. Çıkalım bizde.

 Elif: Yaaağ ben kalmam burda.

 Bilge: Hadi baay.

  Dediler ve bıraktılar beni. Bıraktılar. Ağağağ. İnfassızlar. Herkes odadan çıkınca ben de yatakta doğruldum. Tutku yardım amaçlı olarak elini uzattı fakat ben tutmadım.

 Elif: Dokunma bana cezalısın sen.

 Tutku: Şaka yapıyorsun değil mi ? Küçük çocuklar gibi cezalı felan değilim, değil mi?

 Elif: Tabi ki cezalısın. Ankara'ya dönecektim ve sen buna engel oldun.

 Tutku: Umrumda bile değil.

  Dedi ve ben bir an havada baş aşağı kaldım. Gerizekalı ya ben dokunma dedim bu sırtına alıyor. Hem hangi devirdeyiz biz?

 Elif: İndirsene ayı !

 Tutku: Susar mısın ?

 Elif: Niye ki ?

  Neden sus dedi ki işimdi ? Acaba bir şey mi oldu ?

 Tutku: Teyzem öldü.

  Ohaaa. Ya çocuğun teyzesi ölmüş, ben burda ne diyorum.

 Elif: Ya ben özür dilerim bilmiyordum.

  Şuan çok utanmıştım.

 Tutku: Öpersen geçer.

  Ne saçmalıyor bu çocuk ? Öpersem geçermişmiş. Sanki teyzesi geri dirilecek.. Ov şit men. Bunun teyzesi yoktu ki.

 Elif: Tabii.

  Dedim ve öpecekmiş gibi yaparak yanağına yaklaştım. Tam öpeceğimi sandı kiii yüzüne tokatı yapıştırdım. Beni kandırmak neymiş görsün.

  Töbe yarebbiim. Allah'ım binlerce kez şükürler olsun iyiki gözlerden ateş çıkma gibi bir özellik vermedin bize. Küçükken hep hayalim olmuştur bu tür özellikler ama şuan olmadığına şükrediyorum. Yoksa şuan Tutku'nun gözleri karşısında yanmış kül olmuştum. 

  Vee böylelikle bir bölümde bitmiş oldu 4ever Elku ^^ <3