YORUM VE VOTELERİNİZİ BEKLİYORUZ
ŞİMDİDEN TEŞEKKÜR EDERİZ
MULTİ= UZAY VE MELİS
Sabah alarmın sesiyle gözlerimi araladım ve yataktan dinç bir şekilde kalktım. Dün erken uyumam işe yaramıştı demek ki.
Kalkar kalkmaz kendimi banyoya attım ve sıcak kısa bir duş aldım.Duştan çıkınca üzerime siyah dar kot pantolon ve üzerine beyaz,önünde ünlü birinin resmi olan bi tunik giydim.Siyah botlarımı da giydikten sonra saçlarım düzleştirdim ve hafif bir makyaj yaptım.Siyah deri ceketimi alıp mutfağa geçtim ve güzel bir kavatlı yaptım.Uzun geçecek bir güne enerji depolayarak girmeliyim dimi?
Mutfağı topladıktan sonra taksi çağırdım ve aşağıya indim. Siteden çıkıp taksiyi beklemeye başladım.
Öncelikle Seçil'le buluşacaktım ve onun yanından ayrıldığımda Anıl ve Elmas'ı yurttan alıp güzel vakit geçirmelerini sağlayacaktım. Bu düşünce beni çok mutlu etti ve aptal aptal gülümsememi taksinin korna sesi bozdu.
Bende aceleyle taksiye attım kendimi. Dün gittiğim kafenin önüne gelip Seçil'i bekledim. Biraz sonra kırmızı bir arabayla geldi. O kadar muhteşemdi ki! Modelini bilmesemde ne kadar müthiş ve pahalı olduğunu görebiliyordum.
Kapıyı açıp beni içeri çağırdı.Bende hemen atladım içine.
-Melis çok bekletmedim değil mi?
-"Yoo hayır bende yeni geldim saylır.Üstelik bu bebek mükemmel." Deyip iyice yayıldım koltuğa.Dediğime güldü ve;
-"Bekletmediğime sevindim" dedi.
-Eee nereye gidiyoruz?
-Canım o kadar da önemli değil.Sadece sakin bir yere gidip kafa dinleyelim istedim.
-Canın mı sıkkın???
-"Hahah nerden çıktı? Sahile gitmek ve kafa dinlemek için canımızın sıkkın mı olması gerekiyor?Biz konuşurken olay olmasını yada konuşmamızın kesilmesini istemiyorum." dedi göz kırparak.Gülme sırası bendeydi. Tanışmamız da zaten ayrı bir meseleydi. Biraz daha ilerledik ve İzmir'in güzel sahiline geldik.
Seçil her zengin kız gibi kendini beğenmişin teki değildi. Daha yeni tanışmamıza rağmen bunu anlamıştım. Öyle insanlar bakışlarından bile kendini belli ediyorlar.Ama Seçil çok tatlı bir kızdı bence.
Biraz sohbet ettik. O da İzmir'i çok benim gibi çok seviyormuş. Doğduğundan beri burada yaşıyormuş ve mutlu bir aile hayatı varmış.Benim ailemden konuşupta pot kırmadı. Bunun sebebi dün ona yetimhaneden çıktığmı söylememdi. Ama konuşsaydı da beni etkilemezdi. Artık hiç umursamıyordum. Küçükken ne kadar aileme ihtiyaç duyup yokluklarını hissetsemde yakın arkadaşlarım sayesinde atlatmam daha kolay olmuştu. Onlar için de durum böyleydi. Birbirimizi ancak biz anlardık. Dışarıdan ne kadar anlıyorum deseler de hissetmeden bilinmezdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KÜÇÜK YALANCI
أدب المراهقين-Bana yardim edeceksin. Geçmişteki borçlarını ödemen için sana iyi bir fırsat. Bu cümleyle büyük bir meraka kapıldım. Karşımdaki kişinin elinin altında o kadar adam varken düşünmeden edemedim. Neden ben? Tam bunu sormak için ağzımı açmıştım ki; -Gör...
