Wrong | Minsung ✓

huit.

BOLCA YORUM PLS
bolumu bitirdiginizde sondaki notumu okursaniz cok minnettar kalirim.
iyi okumalar♡

-------

sekiz - beklenmedik tepki.

-

bir hafta sonra..

Han Jisung.

Sonunda cumartesi gelip çatmıştı. İçimde büyük bir heyecan vardı. Geçen ona ses kaydı attığımda, çok telaşe etmiştim. Oysaki sadece mikrafona hava üflüyordum.

Sanki alıp geri verdiğim nefesten o 3 saniyelik boşluktan benim başkası olduğumu anlayacak sanmıştım. Dolayısıyla acayip korkmuştum, korkumun nedenini bile bilmiyordum açıkcası.

Neyse ki, Minho bir şey dememiş ve gülmüştü sadece bana. Tabii gülerken random atmamış, herkesin tatlılığına öldüğü gülüşünü ses kaydına alıp atmıştı şerefsiz.

Ne zaman bu hale geldim bilmiyordum. Sadece bir aydır anca konuşuyorduk ama içimde sürekli bir şeylerin kıpırdandığını hissediyordum. Bu tuhaf duyguyu engellemek imkansızdı.

Minho'yu okulda sık sık görüyordum ayrıca. Bu da duygularıma tetiklemeye yeten bir şeydi. Sık sık onun bulunduğu binaya adımlarken bulurdum kendimi. Tamamen isteğim dışıydı, ayaklarım bir şekilde 11 ve 12'lerin binasına gidiyordu.

Sonrasında ise derse geç kalıp, azar işitiyordum hocalarımdan. Bu tuhaf hareketlerim en çokta, Hyunjin ve Felix'in dikkatini çekiyordu. Onlara hâlâ bir şey dememiştim çünkü gerek duymamıştım. Derslere geç kalmam, onu görmeye değerdi sanırım.

Son bir ay da birisine görünmek için bu kadar nasıl çabaladığımı da, sürekli aklımın köşesinde tutuyordum. Cidden, Minho'ya kendimi göstermek için acayip çabalamıştım.

Sürekli instagram storylerime komik şeyler ekliyordum. Bir de biraz kendime çeki düzen verip, onu etkileyecek şeyler atıyordum. Sorunumuz şu ki; onun hetero olduğuna eminim.

Tanrı aşkına, bana Yuna olduğumu sandığı için yazdı ve ben bugün, onun karşısına 'Ben Jisung'um, hani şu kiraz ağaçlarının yanına gelip seninle oturan, yakın zamanda instagram'dan takibe aldığın Han Jisung.'

Dudaklarımı birbirine bastırdım ve üstümdeki kıyafetlere baktım, yine güzel olmamıştı işte. 'Bana salaş bir şeyler lazım.' deyip mırıldanarak oflamış, üstümdekileri bir hışımla herhangi bir yere yollamıştım.

Odanın her bir yanında farklı bir kıyafet vardı, annem ağzıma sıçmasa bari diye düşündüm içimden. Şimdiden tüylerim diken diken olmuştu. Saate baktım sabah 8'di henüz.

Buluşmamıza son 3 saat.. düşündükçe avuçlarımın içi sanki denize girip çıkmışım gibi, sular altında kalıyordu. 'Sıçayım!' diyerek üstümü bile giyinmeden, yatağıma kendimi atmıştım. Resmen ağlayacaktım şimdi, bugün cidden efsane gerici başlamıştı.

Bir kaç dakika sızlandıktan sonra ayağı tekrar kalktım ve üstüme bana uyacak şeyler aradım. Üstüme güzel bir şeyler ararken, dolabımın en derinliklerinde okulun ilk dönemi giydiğim üniformamı gördüm.

Onu hemen çekip çıkardım. O kadar tozluydu ki, hapşurmuştum istemsizce. Burnumu çektim ve kıyafete bakmaya başladim. O zamanlar okul kurallarına uyup, bir Seoul beyefendisi gibi giyinirdim.