Umudum...

-6- Hafif dram, müq fesat bir bölüm.

Editxholax senin için bir fesat bölüm aşkulatam... 😏😚

Medya : Bebeğim yiaa... Arkadaşlar Rugge Corona olmuş. Belki de biliyorsunuzdur. Umarım iyileşir birtanem. 💕

İyi Okumalar...

^Karol^

Bu adama sonsuz güveniyorum. Daha çok kısa bir zamanda tanışıp bir anda gelin damat olmak saçma olur ama şu an evlilik teklif etse kabul bile ederdim. Pff... Tamam saçmaladım. Çünkü daha lise öğrencisiyim.
Of okul öf!

Terasta hamak vardı. Rugge bir battaniye alıp geldi. Aynı anda oturduk ve çıkan sese güldük. Sonra üzerimize iyice çektik battaniyeyi. Sımsıkı sarılmıştı bana. Üşümememi istiyordu. Bende onun koynuna gömüldüm iyice. Artık tatlı ve huzurlu bir şekilde uyuyabilirdim.
Ya da kısmen... :(

^Rugge^

Kapının önünde Mariposa annemi görünce çok üzülmüştüm. Aklıma her ihtimal gelmişti de George Amca'nın öleceği gelmedi. Karol'un babasıydı. Yaşına göre çok dinamik, enerjik ve yenilikçi bir adamdı. Ama gel gör ki kaderde olacağı varmış.

Çok üzülmüştüm. Hem George Amca'ya hem Mariposa anneme hem de göz yaşlarına boğulmuş Karol'uma.

Mariposa annemi sakinleştirmeye çalıştım elimden geldiğince. Sonra Karol'un yanına geldim. Hiç odadan çıkmadık. Hep ağladı. İçini dökmeliydi yoksa asla onun ağlamasına izin vermezdim.

Babamı kaybetmeyi düşünemiyordum. Düşünmesi acı çektiren şeyin olması sonucu ne çekilir bilemem ki şu an Karol'um bunu yaşıyordu. Ne desem de onun üzüleceğini biliyordum ama 1-2 saniye bile güldürmek, onun o gülüşünü görmek bile yeterdi bana. Onun için değerdi...

Ağlama artık dedim. Onu uyardım. Biraz hava almak için terasa çıkardım. Yıldızları izledik. Bir kaç materyal alıp hamağa oturduk. Birbirimize sokulup uyuduk. O anki huzurumu anlatamazdım. Bu neydi bilmiyorum... İlk görüşte aşk mı? Belki de evet. Ama kimin umrunda?! Olay şu an gerçekleşiyordu, tadını çıkartmalıydım...

&&&&&&&

^Karol^

Gözlerimi açtığımda karşı koltukta annem oturuyordu ve bize sevgiyle bakıyordu. Rugge hâlâ uyuyordu ve ben biraz utanmıştım.

Rugge'de uyanmıştı. Başıma bir öpücük kondurdu, annemin yanımızda olduğunu bilmeden.
Artık saklamaya gerek yoktu ki annem de bizim birlikte olmamız taraftarıydı. Belki babam itiraz eder ama... O öldü. Beni, bizi bırakıp gitti ve ben bunu daha fazla düşünüp düşünüp ağlamak istemiyorum.

Rugge annemi gördüğünde doğruldu.
Bende oturur pozisyona geldim.

Rugge : Afedersin anne.

Mariposa : Sevgili oldunuz, öyle değil mi?

Sesinde aksine bir anne şefkati vardı.

Rugge : Evet anne.

Mariposa : Biliyordum. Siz birbirinize çok yakışıyorsunuz. Mutlu olun inşallah. Asla birbirinizi kırmayın. Bakın işte, zaman çok kısa. Ne olur belli olmuyor. Sizde birlikte gerçekleştirmek istediklerinizi çabuk yapın. Daha erken deyip geçiştirmeyin sakın.

Gözlerim doldu. Gidip anneme sarıldım.

Karol : Canım annem benim. Tatlı annem. Seni çok seviyorum. Hep benim arkamdasın. Bu çok güzel. Bak babam için üzülmek yok, tamam mı? Biz birbirimizi mutlu tutacağız.
Bu evden de taşınalım. Yeni bir ev alalım. Sakin, sessiz, huzurlu bir ev. Bahçesi olsun. Senle piknik yaparız. Tamam mı annem?

Dedim ve bir bir yanaklarından öptüm.

Annem bana bakıp gülümsedi ve başını olumlu anlamda salladı.

Rugge de yanımıza gelip sarıldı.
Bu an çok güzeldi...

&&&&&&

Kahvaltımızı yapıp ev bakmıştık. Çok güzel mavi renkli duvarları olan, lacivert çatılı, duvarlarında yıldız desenleri olan, bahçeli bir evdi.
Çok güzeldi. Hazır eşyalar vardı. Evden gerekli olan bir kaç eşya getirdik ve eve yerleştik. Bunları yaparken yanımda sevdiğim adam da vardı. Bana destek oldu... Bana Mich gibi kazık atmadı en azından.

Mich kim mi? Benim eski sevgilim. Onla cinsel bir ilişkim olmadı. Onu çok seviyordum ama o beni terk etti. Gitti. Yanımda olmadı. Bende onu artık umursamıyorum. Benden uzak, cehenneme yakın olsun!

Bu adam beni bırakmazdı...
Sever, kollardı...
Belki de böyle değildi ama böyle olmasını istiyordum...

O gün bayağı yorulduk ama geç saatlere kadar oyun oynadık. Annem, ben ve Rugge.

Tabu oynamıştık... 3 kişi nasıl oynadık? Sormayın bence.

Sonra ayrı odalara çıkıp uyuduk. Tabii, Rugge beni yalnız bırakmadı.
Odaya girdi ve kapıyı kapattı. Üzerinde gayet ateşli bir gömlek vardı. Bana muzipçe güldü. Kafamı yastığa gömdüm.

Karol : Ya Rugge ya! Olmaz şimdi. Git odana.

Dedim istemeyerek...

Rugge : Ya aşkım lütfen? Hem beni özlemedin mi?

Karol : Evet ama istemiyorum.

Rugge bana yaklaştı ve bir anda altında olduğumu anladım.

Karol : Ya Rugge ya... Bırak hadi.

Rugge : Ya ama olmaz ki... Hem bu kırmızı geceliği giymeden önce bunu demeliydin. Çok ateşlisin bebeğim.

Dedi ve geceliğimin askılıklarını indirip omzuma öpücükler kondurmaya başladı. Elimi saçlarına daldırdım. Dudaklarına kapandım. İki elini belime doladı. Sırtımı okşarken dudağımı şişirmişti bile. Dudağımdan ayrılıp boynuma öpücükler kondurdu. Bunu yaparken geceliğimi yavaş yavaş çıkarttı. Sonra aşağılara inmeye başladı. Mememi yalayıp öpmeye başladı.

(Ne kadar özlemiş ise artık sjsjsjsj?)

Sonra göbeğime minik minik ama derinden etkileyen o öpücükleri bırakarak indi, daha da aşağılara.
Yalamaya başladı.

Karol : Imm...

Her zevk ile inlediğimde biraz daha içeri sokuyordu. Gel git yapmaya başlamıştı. Dayanamayıp boşaldım. Birden içime girdi. Öyle hızlı yapıyordu ki anlatamam. Çok zevkliydi. Annem evde olduğu için fazla ses çıkarmamaya çalışıyordum.
Ama gel gör ki Rugge bu...

O da boşalmıştı. Sonra beni kucağına aldı. Kalçalarımı sıkmaya başladı. Bende ona sürtünmeye başladım. Her bir sürtünüşümde kendinden geçiyordu. Alev alev oluyordu bedeni. Üzerinde zıplamaya başladım. Zevkten mi anlamadım ama çok kısa bir sürede boşaldı.

Karol : Aq Rugge bu kadar mı zevk alıyorsun?

Rugge : Napim güzelim? Çok zevk veriyorsun... Seni seviyorum.

Dedi ve uzunca öpüştük. Sonra yanıma kıvrıldı ve arkamdan bana sarıldı. Birlikte huzurlu bir uykuya yattık...

Evet! Bölüm nasıldı???

😌 Biliyorum harika...
Ehehe. Neyse...

Sizleri seviyorum.
Kalbim sizinle.

Yeni bölüm yakında gelir inşallah.
💋🙈❤