Dış ses

68 8 2
                                    

 Şok olmuş biçimde telefonuma bakıyordum.Hemen çantamı attığım odanın köşesine koştum.Çantanın içinden çıkardığım not defterinin ilk sayfasını geçip diğer sayfaya baktım.

 ''Defteri unutucağını biliyordum.Bundan dolayı sana mesaj attım.Seni tanıdığım ilk zamanda da böyleydin unutkan , tembel , sakar ... Ama bunlara rağmen çok tatlıydın :) Sen gülünce gözlerinin içide gülüyordu , belkide ben buna aşık oldum.Ya da sinirlendiğinde kaşlarını çatman bile seni ayrı güzel yapıyordu.

   Sen ilk aşktın benim için.Seni gördüğüm an anladım bunu.

 Gitmek zorundaydım.Ama seni hiçbir zaman unutmadım.Ve artık geri döndüm.Yakında beni göreceksin.Şimdilik beni buluncaya kadar not defterinden bir sayfa oku.

-KAYIP PRENS-

 Okuduklarımla daha çok şok olmuştum.Elimin ıslandığını fark ettim.Ağlıyordum.Ağladığımı fark etmeyecek kadar şok olmuşum gerçekten.

 Ya kimdi bu? Artık birinin benimle dalga geçeceğini düşünmüyorum.Çünkü bu sözler çok içten ve bana çok yakındı.Onun beni tanıdığını biliyorum ama ben onu hiç tanımıyorum ya da tanısam da hatırlamıyorum.

   Aklıma annemin anlattıkları geldi.Babamın işinden dolayı şehir değiştirmek zorunda kalmışız.Ve bende bu duruma çok üzülüyormuşum.Yeni evimize geldiğimizde orayı hiç sevmemişim ve annem mutfaktayken evden kaçmışım.Kaçarken bir araba çarpmış.Çarpma sonucu küçük sıyrıklar alsamda hafızamın bir kısmı silinmiş.Annem ile babam hergün benimle ilgili şeyler anlatırlarmış onları yavaş yavaş hatırlayınca anlatmayı bırakmışlar.Sanırım yeterli diye düşündüler bende fazla üstlerine gitmedim.

 Annem bunları anlattığı zaman ilkokuldaydım.Öğretmenimiz daha küçükken yaşadığınız anıları yazın demişti.Benimse annemin arada anlattığı anılardan başka bir şey yoktu.Onları da zihnimde canlandıramazdım zaten.

 Eve gidip anneme sorduğumda bana olan biteni anlatmıştı ve anlattıktan sonra ağlamaya başladı bende o günden sonra bu olay hakkında hiçbir şey sormadım.

  Geçmiş zamanlara gitmek canımı yakmıştı.Düşünmeyi bırakip yatağıma yattım.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dıdıtt dıdıtt dıdıtt

+Off bu ne ses böyle?

 Telefonumu susturmak için masanın üstünden aldım.Hemen alarmı kapattım.Lanet okul yine başlıyordum.Sabah kalkmaktan nefret eden ben gece yatmak bilmiyordum annemin deyimiyle.Gece aklıma gelince biraz tuhaf oldum yani yatmadan önce düşünmeyeceğimi kendime söylüyordum.Ama benim bunu başarmam  matemetikten 100 almam gibi bir şeydi.Yani siz anladınız.

  Banyoya koşmam gerektiği geç olsada aklıma geldi.Koşarak odadan çıktım.Banyonun kapısında bekleyen babamı görünce şaşırdım.Çünkü babam evde ilk uyanan kişi olurdu ve ben banyoya giderken genelde o kahvaltı masasında gazetesini okurdu.Şuan sinirle Can'a bağrıyordu.

-Ulan oğlum çıksana şu banyodan.Kaç saattir banyodasın?Çok önemli bir toplantım var bugün.Hadi geç kaldım.

+Baba  günaydın.

-Günaydın kızım.Can bir çıksın o banyodan ben ona yapacağımı bilirim.

 Biz babamla konuşurken sonunda Can banyodan çıktı ve koşarak odasına gitti.Tabi duydu babamı korkudan kaçtı :D Babam hemen banyoya girdi bende onu bekledim.Babam çıkınca hemen banyoya girdim anlaşılan bugün kahvaltı yapamayacaktım çünkü kahvaltı yapsam okul geç kalacak ve o kel müdürümüzün  acayip cezalarına maruz kalma oranım artar.Ben zaten bu adamı hiç anlamıyorum ya adam kel ama yanında tarak taşıyor ve arada kel kafasına jole sürdüğünü bile görmüştüm.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 Apar topar evden çıktım.Annemin hazırladığı o müthiş kahvaltıyı bırakmak zorunda kalsamda hızlı hızlı yürümeye başladım.Kaldırımda oturan Kaan'ı fark ettim.O da kafasını bana doğru döndüğünde hemen gülüsedi.( Ya bu çocuk çok yakışıklı.) 

 Ben onun ne kadar yakışıklı olduğunu düşünürken yanıma gelmişti bile.

-Günaydın :)

+Günaydın :) 

-Hadi okula gitmiyor muyuz?

 Ne yani burada beni mi beklemişti? Hahaha inanmam buna. 

-Bence inanmalısın.Çünkü seni tam 1 saattir burada bekliyorum :)

Allah'ım yine mi iç sesimle konuşuyorum sanıp dışa konuştum.Off lanet yani.Ya ben hep yakışıklı çocuklara rezil olmak zorunda mıyım?

KartanesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin