Ik slaap blijkbaar ergens boven, want we moeten veel trappen aflopen. Ze hebben echt een heel groot huis! In tegenstelling tot wat ik bij mijn oom en tante heb. Mijn oom en tante! 'Ik moet mijn oom en tante nog bellen!' Roep ik verschrikt uit. 'Ze hebben vast de politie al gebeld! Mag ik zo de telefoon lenen?' Vraag ik. 'Maar natuurlijk! Na het eten laat ik je hem wel zien.' Antwoord ze. 'Bedankt mevrouw.' Zeg ik. 'Geen dank, en ik heet Mary. Je mag ne ook gewoon Mary noemen. Ik knik naar Mary. Als we beneden zijn kijk ik mijn ogen uit. Het is er super groot en mooi! Er zitten heel veel mensen aan een lange tafel. Ik zie nog net een plekje naast een jongen. Snel loop ik erheen. Hij kijkt me verbaast aan. 'Hoi, ik ben Sophie.' Zeg ik tegen hem. 'Hey. Ik ben Chris. Wie ben jij? Er woont hier alleen familie, en jou ken ik niet.' Zegt hij. Ik snap zijn reactie wel. 'Niet dat het erg is dat je hier bent hoor!' Zegt de jongen er vlug achteraan. Hij ziet er op zich best km won uit. Hij heeft glanzend bruin haar, en lichtbruine ogen. 'Sophie, kom je even?' Hoor ik Mary roepen. 'Wacht even.' Zeg ik tegen Chris, en loop naar Mary toe. 'Kijk Sophie, dit is Matt.' Er staat een best lange jongen voor me met blond haar en lichtgroene ogen met een soort twinkeling. 'Hey' Zegt hij. 'Haii.' Antwoord ik. Er valt een ongemakkelijke stilte. Mary merkt het waarschijnlijk op, want ze zegt: 'Kom, dan gaan we eten.' Als ik naar de tafel loop, zie ik dat er iemand op mijn plek is gaan zitten. Ik kijk rond, en zie dat er helemaal geen plekje meer hij is. Dan voel ik iets aan mijn rok trekken. Er staat een klein meisje. 'Kom je bij mij zitten? Ik zit helemaal alleen.' Zegt ze. 'Natuurlijk!' Antwoord ik, en loop met haar mee.
Geef a.j.b. een reactie! Tips zijn ook welkom... Ik hoop dat jullie het verhaal leuk vinden!
