Seni İyileştirebilirim ( 4 )

Bölüm 4

Keyifli Okumalar Canlarım

Seviliyorsunuz

&&

Erdem belini tutarak masaya oturduğunda annesi direkt oğluna baktı .

" Oğlum iyi misin ?"

" İyiyim anne ters bir hareket yaptım sanırım "

Annesi adama endişe ile bakıp önüne döndü . Erdem babasının haftada bir akşam beraber yemek yeme kuralı için geldiği baba evinde önüne konan çorbaya burnunu kıvırarak baktı . Mantar sevmiyordu ve bunu bütün aile biliyordu .

" Afiyet olsun abicim "

Erdem masaya yemekleri getiren kız kardeşine suratını astı . Bu mantar çorbasını kesinlikle kardeşi yapmış olmalıydı.

" İşlerin nasıl oğlum "

Erdem kardeşine attığı ölümcül bakışları çekip babasına döndü . 60 yaşına gelmiş olan babasının başında her zaman taktığı şapkası yoktu . Saçlarının ortası dökülmüş kenarlarında beyazlaşmış saçlar kalmıştı . Erdem iki kardeşti . Bir kendisi bir de kız kardeşi . Ve babaları ikisini de okutmak için elinden geleni yapmıştı . Zengin bir aile değillerdi. Annesi ev hanımı babası ise belediyede çalışan bir memurdu . Ve iki çocuğunu da okutmuş meslek sahibi yapmıştı . Şimdi ise emekli olmuş mütevazi bir hayat yaşıyordu . Erdem bir reklam şirketinde grafikerdi. Üstelik iyi de kazanıyordu . Kız kardeşi ise resim öğretmeniydi. Her ikisi de ailelerine yardımda bulunmak istemişse de babaları bunu kabul etmemişti. Onlar karı koca kendi yağlarında kavrulmak istiyorlardı .

" İyi çok şükür baba "

Adam bu sefer de kızına döndü .

" Eda . Senin nasıl okul kızım "

" İyi baba . Alıştım bile . Çok tatlı öğrencilerim var ."

" İyi iyi sevindim . Ev de bir sorun var mı ? Yalnız başına yapabiliyor musun ?"

Eda sonunda abisinin yanına oturup çorbasını önüne çekti . Erkenden gelip yemeklerde annesine yardım etmişti ve çok yorulmuştu . Bir ay önce nakil olduğu okula ev uzak olduğu için tek başına okula yakın eşyalı bir eve çıkmıştı . Yalnız yaşamak başlarda hoşuna gitmişti ama zaman geçtikçe zor da gelmeye başlamıştı . Yine de tattığı özgürlük hissi her şeyin üstünü kapatıyordu .

" Yok babacım gayet rahatım "

" İyi iyi sevindim çocuklar "

Erdem çorbasını kenara itip yemeklerden tabağına doldururken yanına oturan kardeşine bir bakış atıp önüne döndü . Onun yalnız yaşamasını pek istemiyordu ama tabiki Eda bu konuna ona söz hakkı tanımamıştı . Sohbet ve gülüşmelerle geçen akşamdan sonra Erdem kardeşini de alarak babasının evinden ayrıldı .

Eda abisinin arabasına binip çantasını kucağına aldığında, adam arabayı çalıştırıp yola koyuldu .
Çok uykusu gelmişti . Bir kaç gündür mesaiye kalıyordu. Beli ve sırtı ağrıyordu. Rakibi oldukları şirket Dorukların şirketiydi ve çok güçlüydü. Patronu işleri onlara kaptırmaktan ise hiç hoşlanmıyordu.

" Abi biraz yavaş . Yol boş diye bu kadar basılmaz ki ."

Erdem kız kardeşinin sitemi ile ayağını gazdan çekti. Düşüncelere dalmıştı ve hızını artırdığının farkında değildi.

" Kusura bakma "

Eda abisinin yorgun yüzüne bakıp ona acıyarak nefesini verdi .

" Çok mu çalışıyorsun ?"